Een internationaal congres van wereldoverwinnaars
OP 20 juni 1973, begon in Detroit, in de Amerikaanse staat Michigan, de internationale „Goddelijke zegepraal”-vergadering van Jehovah’s getuigen, de eerste in een reeks van gelijknamige congressen, gehouden in de belangrijkste steden overal op aarde. Een veertigtal van deze congressen had in de loop van de maanden juli en augustus zijn beslag, en wel in de Verenigde Staten, Canada, Europa en Azië, terwijl in de periode van september tot en met januari, waarin wij ons nu bevinden, Midden- en Zuid-Amerika, de eilanden in de Grote Oceaan, Australië en Afrika de delen van de wereld zijn waar nog een dertigtal van deze congressen gehouden worden.
Het internationale karakter van het congres kwam goed tot uiting tijdens de zittingen van het congres dat van 6 tot 10 juli in het Yankee-stadion in de stad New York werd gehouden. Mensen van allerlei leeftijden en sociale achtergronden, afkomstig uit bijna alle continenten van de aarde, waren hier vertegenwoordigd. (Honderd buitenlandse afgevaardigden bleven slechts kort in New York op doorreis naar twee andere Amerikaanse congressen.) Tussen 19 en 29 juni kwamen er uit geheel Europa drieëndertig chartervluchten, elk met 179 passagiers, op het John F. Kennedy-vliegveld aan. Er arriveerden ook kleinere groepen uit nog verder afgelegen delen van de wereld, zoals India, Ethiopië, Turkije en Brazilië. Alles bij elkaar genomen, waren er onder de 79.256 bezoekers op het hoogtepunt van het Newyorkse congres afgevaardigden uit meer dan zestig landen aanwezig.
Overal ter wereld heeft men het over vrede en broederschap, maar de reizende afgevaardigden op deze congressen bewezen dat deze woorden geen theoretische begrippen hoeven te blijven, maar voor hen een realiteit vormen. Hoewel afkomstig uit een grote verscheidenheid van landen, waren zij niet verdeeld, maar volledig verenigd in christelijke broederschap. Zij gaven er blijk van wereldoverwinnaars te zijn, mensen die zich met Gods hulp van elke wereldse invloed die verdeeldheid zou kunnen veroorzaken, hebben bevrijd.
Zegepraal over nationalistische invloed
Nationalisme is een van die invloeden die zich in de huidige wereld krachtig doet gevoelen en langzamerhand, naarmate meer landen zelfbestuur verwerven, een waar probleem gaat vormen. Jezus, die over zichzelf zei: „Ik heb de wereld overwonnen”, zei ook in gebed dat zijn volgelingen „geen deel van de wereld” zijn (Joh. 16:33; 17:14). Deze woorden worden door alle getuigen van Jehovah, ongeacht hun geboorteland, ter harte genomen.
Neem Noord-Ierland. Honderden mensen zijn daar in de oorlog tussen protestanten en katholieken gedood. Jehovah’s getuigen hebben echter nooit een aandeel aan die strijd gehad. „De mensen respecteren Jehovah’s getuigen in Noord-Ierland omdat we neutraal zijn”, zo merkte een speciale vertegenwoordiger uit Belfast op. „Wij staan werkelijk bekend als mensen die anders zijn.” Hij wees er verder nog op dat de toestanden in Noord-Ierland vele oprechtgezinde mensen daar wakker hebben geschud voor het gebrek aan zekerheid in de wereld. Nu luisteren zij wat sneller naar de boodschap die Jehovah’s getuigen hun uit de bijbel brengen.
Ook de Getuigen die uit verschillende delen van Afrika naar New York waren gekomen, hadden het nationalisme overwonnen. Zo waren er op dat continent Getuigen die op de nominatie stonden stamhoofd te worden, maar deze positie met de voorrechten en het prestige die daarmee gepaard gaan, hebben afgewezen.
Sommige afgevaardigden hebben jarenlang te kampen gehad met nationalisme. Een van hen, afkomstige uit Londen, herinnerde zich nog welk een strijd Gods volk gedurende twee wereldoorlogen in verband hiermee had moeten voeren. Leden van zijn eigen gezin verloren hun betrekking en werden gevangengezet wegens het vasthouden aan een neutraal standpunt. ’Tijdens de Tweede Wereldoorlog troostten hij en zijn vrouw degenen die in gebombardeerde steden woonden met de bijbelse waarheid. De vele moeilijkheden en beproevingen die dit echtpaar in de loop van de tijd heeft doorstaan, hebben hen niet verzwakt. Integendeel, om hun eigen woorden aan te halen: „Tegenstand maakt iemand in werkelijkheid alleen maar sterker.” Hun bij elkaar meer dan 100 jaar gezamenlijke christelijke dienst is er een duidelijk bewijs van dat de wereld hen niet heeft overwonnen.
Er zijn echter nog andere krachten dan nationalisme aan het werk geweest om de eenheid en het geloof van Gods hedendaagse volk te verwoesten.
Het overwinnen van materialisme
Toen de apostel Johannes aan christenen schreef die ’de goddeloze hadden overwonnen’, gaf hij de raad: „Hebt de wereld niet lief noch de dingen in de wereld.” Hieronder valt ook het materialisme van de wereld. Hedendaagse christenen hebben de druk van het materialisme weerstaan. — 1 Joh. 2:14-17.
Zo was er op het congres in New York een Engelsman, met zijn gezin, die voorheen bedrijfsleider was geweest bij een groot levensmiddelenbedrijf. Zijn werk was afwisselend maar ook tijdrovend. Vaak redeneerde hij de in zijn geest opkomende bezwaren weg met de gedachte dat hij hard werkte om geld te verdienen „ter wille van zijn gezin”. Maar, zo zei hij, op een dag realiseerde hij zich plotseling dat het beste dat de wereld zijn gezin kon bieden, slechts het op een na beste was. Het toegeven aan materialisme zou zijn gezin geen eeuwig leven en geluk verschaffen. Hij begon zichzelf af te vragen: „Hoe kan ik nu prediken dat het einde van dit samenstel van dingen nabij is, als ik er zelf nog zozeer op steun en vertrouw?” Zonder er gras over te laten groeien, zei hij zijn baan op, verkocht zijn huis en meubilair en verhuisde. Nu dienen hij en zijn gezin in een ander gebied, waar zij er een groter aandeel aan kunnen hebben anderen te helpen Gods wil te leren kennen.
Overigens bestaat het materialisme ook in die landen die nog niet zo sterk zijn geïndustrialiseerd. Een zendeling-afgevaardigde uit Papua vertelde hoe dit land tien à vijftien jaar geleden begonnen was met de verbouw van koffie op grote schaal en daardoor een grotere materiële voorspoed was gaan genieten. Maar waren de mensen nu beter af? Beslist niet diegenen die hun extra inkomsten verkwistten aan alcohol. Dronkenschap, misdaad en andere sociale problemen blijken er toe te nemen.
Maar wat is de handelwijze van ware christenen in zulke landen? Deze zendeling kon berichten dat de meesten niet door een materialistische denkwijze zijn aangetast. Zij verbeteren hun levensomstandigheden zonder materialistisch te worden. Hoe? Wel, door hun middelen te gebruiken op een wijze die niet in strijd is met christelijke beginselen. In plaats van al hun geld aan drank te besteden, gebruiken zij het voor het onderhouden van hun gezin.
Maar uiteindelijk is het natuurlijk aan God om dit gehele wereldomvattende materialistische samenstel te verwijderen, zoals ook een echtpaar uit Zuid-Amerika opmerkte: „De broeders woekeren met de materiële bezittingen die zij hebben en wachten geduldig op Jehovah’s ’zegepraal’ over deze wereld.”
Niet overwonnen door immoraliteit
Vanaf de eerste eeuw zijn christenen bovendien gewaarschuwd zich niet te laten overmeesteren door onreinheid en seksuele immoraliteit (Openb. 2:20-26). Onder de afgevaardigden op de vergadering in New York waren er die op een in het oog springende wijze weerstand hadden geboden aan de immorele en onreine levenswijze van de wereld.
Zo was er uit Beiroet (Libanon) een groepje van drie afgevaardigden die eens deel hadden uitgemaakt van een vijfmansorkestje. Door Jehovah’s getuigen leerden zij de waarheid uit de bijbel kennen en zagen in dat zij hun leven moesten veranderen. Hun gewoonten te wijzigen bleek echter niet gemakkelijk. Eén van hen herinnerde zich: „Ik werd door Jehovah geholpen gewoonten te overwinnen waarvan ik nooit gedacht had af te zullen komen zoals het gebruik van hasjiesj, het roken van tabak en een immorele levenswijze.” Ja, met Gods hulp was hij in staat te triomferen over de onreinheid van de wereld.
Deze afgevaardigden en de tienduizenden die met hen vergaderd waren, zijn niet bezweken onder nationalistische, materialistische en immorele druk van buiten; zij hebben „de wereld overwonnen”. Het congresprogramma heeft hun een krachtige stimulans verschaft om staande te blijven in het geloof. Op welke wijze?
Programma legt nadruk op goddelijke zegepraal
De afgevaardigden werden door middel van lezingen, demonstraties en bijbelse drama’s doordrongen van de waarheid van Johannes’ woorden: „En dit is de overwinning die de wereld heeft overwonnen, ons geloof. Wie is het die de wereld overwint dan hij die geloof heeft dat Jezus de Zoon van God is?” (1 Joh. 5:4) Eén spreker merkte op: „De vraag voor een discipel is: Zal de wereld hem overwinnen, of hij de wereld?”
Op het congres in New York werd de buitenlandse bezoekers op drie ochtenden een speciaal programma geboden, waar in onder meer oudere leden van de staf van het hoofdbureau van het Wachttorengenootschap korte toespraken hielden.
Tours en huisvesting
Duizenden bezoekers zagen ook van nabij het hoofdbureau van het Wachttorengenootschap. Zij zagen bijbels, boeken en tijdschriften gedrukt worden die zij mogelijk zelf later zouden gebruiken. Tevens bezochten zij „Bethel”, het tehuis voor de 1300 vrijwillige bedienaren die op de drukkerij en de kantoren werken of andere daarmee verband houdende werkzaamheden in Brooklyn verrichten. Meer dan 100 bussen werden op de afdeling Inlichtingen van het congres volgeboekt voor een bezoek aan de Wachttorenboerderij, alwaar de groente, het fruit, het vlees en de zuivelprodukten vandaan komen die nodig zijn voor de werkers op het hoofdbureau. Ook een beperkt gedeelte van de oplage van het tijdschrift De Wachttoren wordt hier in een pas opgezette en nog niet voltooide drukkerij verzorgd.
Hoe werd er echter voor al deze bezoekers tijdens hun verblijf in New York gezorgd? Maanden van tevoren waren de afdelingen Huisvesting en Inlichtingen reeds begonnen met het treffen van regelingen hiervoor. Een grote ruimte in het nieuwe stationsgebouw van de Pan Am op Kennedy Airport werd gereserveerd voor de ontvangst van de speciale afgevaardigden. Bussen brachten de bezoekers van het vliegveld naar een centraal punt, waar een „legertje” van 500 chauffeurs met auto’s zich vrijwillig ter beschikking had gesteld om de bezoekers naar hun slaapgelegenheid te brengen. Een 90 percent van de buitenlanders kon gehuisvest worden bij Amerikaanse getuigen van Jehovah of bij mensen die in het werk van de Getuigen geïnteresseerd zijn. Waar mogelijk werden Duitse bezoekers bij Duits-sprekende Amerikanen ondergebracht, Fransen bij Frans-sprekende Amerikanen, enz. In sommige gevallen moesten de afgevaardigden en gastheren zich echter bij hun communicatie behelpen met gebaren- en tekentaal, aangevuld met de enkele woorden die men van elkaar verstond. Niettemin voelden zij zich verenigd door banden van ware broederschap.
De reeds gehouden internationale „Goddelijke zegepraal”-vergaderingen van Jehovah’s getuigen hebben stellig nog eens te meer bewezen dat de Getuigen zich overwinnaars over de verdeeldheid-zaaiende invloeden van de wereld hebben getoond. Gods volk verwacht de tijd, die spoedig zal aanbreken, waarop de Heer Jezus Christus ’zijn overwinning’ over al zijn vijanden ’zal voltooien’. De grote hinderpalen die thans vrede in de weg staan, zullen dan volledig verdwijnen, waarna een grote schare overlevenden jubelend zal uitroepen: „Zegepraal aan onze God, die op de troon zit, en aan het Lam!” — Openb. 6:2; 7:9, 10, New English Bible.
[Illustratie op blz. 17]
Niet gestoord door rassen- of nationaliteitsverschillen verheugen Jehovah’s getuigen zich in een ware onderlinge christelijke broederschap
[Illustratie op blz. 18]
Op de luchthaven werden de afgevaardigden hartelijk verwelkomd door plaatselijke Getuigen
[Illustratie op blz. 18]
Buitenlandse Getuigen vonden gedurende de congrestijd een gastvrij onderkomen bij hun mede-Getuigen
[Illustratie op blz. 19]
Een bezoek aan de drukkerij van het Wachttorengenootschap vormde een hoogtepunt van hun bezoek aan New York