De Eerste Wereldoorlog en het begin van „weeën der benauwdheid”

VANAF het begin der tijden is de geschiedenis van de mensheid een aaneenschakeling van geweld en oorlogen. Omdat „de aarde . . . met geweldpleging vervuld” werd, veroorzaakte God in Noachs tijd de wereldomvattende vloed (Gen. 6:11-13). Daarna vermelden de bijbel en de wereldse geschiedenis honderden oorlogen die zelfs al vóór de tijd van Jezus werden gestreden. „Oorlogen en berichten van oorlogen” zouden voor de mensenwereld dus niets nieuws zijn.

Wilden deze „oorlogen en berichten van oorlogen” betekenis kunnen hebben voor de discipelen van Jezus, dan zouden ze zich op de een of andere wijze duidelijk van andere oorlogen moeten onderscheiden. Jezus vervolgde met de toelichting: „Want natie zal tegen natie opstaan en koninkrijk tegen koninkrijk, en er zullen in de ene plaats na de andere voedseltekorten en aardbevingen zijn. Al deze dingen zijn een begin van weeën der benauwdheid” (Matth. 24:7, 8; vergelijk Lukas 21:10, 11). Het zou dus niet een kwestie zijn van slechts af en toe iets horen over een oorlog hier of daar. Dit aspect van het teken zou vele natiën en koninkrijken omvatten. Het zou op totale oorlogvoering duiden!

Hebben wij een dergelijke oorlog gezien? Jazeker, en wel te beginnen bij de generatie van 1914. Wij hebben binnen het bestek van deze eeuw zelfs twee van zulke wereldomvattende oorlogen te zien gekregen. Dat dit soort van oorlogvoering inderdaad iets nieuws was in de annalen van de menselijke geschiedenis, wordt bevestigd door de namen die historici eraan gegeven hebben. De eerste werd de Grote Oorlog genoemd. Later werd dit gewijzigd in de Eerste Wereldoorlog, en de volgende werd de Tweede Wereldoorlog genoemd. Te beginnen met het jaar 1914 werd het begrip wereldoorlog een feit.

Weeën zonder weerga

In overeenstemming met de voorspelling van Jezus, betekende de Eerste Wereldoorlog een „begin van weeën der benauwdheid”. Het is zoals de uitgevers van het boek The End of Order (Het einde van de orde) op de omslag van het boek verklaarden: „De Eerste Wereldoorlog en het Verdrag van Versailles dat erop volgde, hebben de ernstigste omwenteling in het lange en stormachtige verloop van de moderne wereldgeschiedenis teweeggebracht. . . . Verre van de orde in de wereld te herstellen, hebben de diplomaten die in 1919 in Parijs en in Versailles bijeenkwamen, de wereld opnieuw, en ditmaal onherroepelijk, in de chaos van de twintigste eeuw gestort. Het was het einde van de orde.”

In het boek zelf verklaart de auteur, Charles L. Mee jr., vervolgens: „Aan het einde van de Grote Oorlog zagen de diplomaten zich echter geplaatst voor een wereld die in scherven lag, een wereld die zich midden in een proces van massale psychische ineenstorting scheen te bevinden, van een ineenstorting van oude combinaties van staten en van wereldrijken, van de desintegratie van economische stelsels, van het negentiende-eeuwse kapitalisme, van de uitbarsting van plotselinge rampen, van oproer en moordpartijen, van tirannie en wanorde, van lichtzinnigheid en wanhoop, uitgelatenheid en angst op zo’n enorme schaal dat men het met zijn verstand niet kan bevatten. . . . Verre van de orde in de wereld te herstellen, namen zij de chaos van de Grote Oorlog, en . . . bezegelden die als de blijvende toestand waarin onze eeuw zou verkeren.”

Die weeën — de dood en het leed voor de mensheid die begonnen met de Eerste Wereldoorlog — hebben in de geschiedenis van de mensheid hun weerga niet. De moderne gemechaniseerde oorlogvoering — tanks, machinegeweren, vliegtuigen en onderzeeërs — alsook de uitvinding en het gebruik van gifgassen in de oorlogvoering, hebben de wereld vernield. „Op de slagvelden van Europa werd een generatie gedecimeerd”, zegt het boek The End of Order. „Niemand had ooit eerder dergelijke slachtingen gezien: het aantal gedode soldaten per dag was tienmaal zo groot als tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, 24 maal het aantal doden van de Napoleontische oorlogen, 550 maal het aantal doden van de Boerenoorlog.”

Toch zei Jezus dat dit slechts een „begin van de weeën” of „van weeën der benauwdheid” zou zijn. Andere vertalingen geven de woorden van Jezus weer als „het begin van de geboorteweeën” (Jerusalem Bible; New Testament in Modern English door Phillips). Een vrouw die op het punt staat te baren, ondervindt weeën die toenemen in hevigheid, elkaar sneller opvolgen en langer duren. De Eerste Wereldoorlog en de smart die daarmee gepaard ging, waren slechts een begin.

Wereldellende neemt toe

Weldra zouden er, met de komst van de Tweede Wereldoorlog, andere, fellere weeën volgen. „Het aan de Eerste Wereldoorlog toe te schrijven totaal aantal doden ten gevolge van krijgshandelingen en door de oorlog verbreide ziekten wordt geschat op meer dan veertig miljoen en het totaal dat aan de Tweede Wereldoorlog toe te schrijven is, op meer dan zestig miljoen”, schrijft Quincy Wright in het boek A Study of War (Een oorlogsstudie). „Minstens tien procent van alle sterfgevallen in de moderne beschaving is direct of indirect toe te schrijven aan oorlog.”

Het aantal doden onder burgers was uitzonderlijk hoog in de Tweede Wereldoorlog. Professor Wright verklaart: „Uithongering, bombardementen, confiscatie van bezittingen en terreur waarbij hele steden ten onder gingen, werden tijdens de Tweede Wereldoorlog toegepast op heel de vijandelijke bevolking en heel het grondgebied van de vijand. . . . Het gehele leven van de vijandelijke staat werd voorwerp van aanval. De veroveringsdoctrine werd door sommige staten zelfs uitgebreid tot het elimineren van een bevolking en haar eigendomsrechten, ten einde de ruimte die zij bezetten, voor vestigingsdoeleinden beschikbaar te krijgen.”

De ellende die in 1945 werd veroorzaakt door de bombardementen met brandbommen op Dresden en Tokio, waarbij 235.000 personen omkwamen, viel in het niet bij de verschrikkingen die enkele maanden later werden ontketend door de twee atoombommen die op Hirosjima en Nagasaki werden geworpen. Met slechts één enkele bom was men nu in staat een verlies aan mensenlevens te veroorzaken waarvoor tot op dat tijdstip tienduizenden bommen nodig waren geweest. Maar zelfs nog verwoestender was de dodelijke uitwerking van de stralingsvergiftiging, die tot op heden voortduurt.

In een artikel over alleen de ene atoombom die op Hirosjima werd geworpen, schrijft World Press Review van juni 1982: „De Vier Ruiters van de Apocalyps waren losgelaten. Degenen die op slag dood waren — rond 100.000 mannen, vrouwen, schoolkinderen, bolwangige peuters en pasgeboren baby’s — waren gelukkig te prijzen. De meesten van de volgende 100.000 slachtoffers zouden onder helse pijnen sterven aan verscheurde organen, afgrijselijke brandwonden of de langzame marteling van stralingsziekte.” De weeën van benauwdheid begonnen in kracht toe te nemen.

De vrede van de aarde weggenomen

De verwijzing naar de „Ruiters van de Apocalyps” is interessant, omdat die ontleend is aan het bijbelverslag dat staat opgetekend in het zesde hoofdstuk van het boek Openbaring. Daar staat, in 6 vers 4: „En er kwam een ander te voorschijn, een vuriggekleurd paard; en hem die erop zat, werd gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, zodat zij elkaar zouden afslachten; en hem werd een groot zwaard gegeven.” Dit komt nauwkeurig overeen met dat aspect van het door Jezus gegeven teken waarin wordt gezegd dat natie tegen natie zou opstaan en koninkrijk tegen koninkrijk!

De vrede is inderdaad van de aarde weg genomen. Terwijl historici melding maken van jaren van vrede voorafgaande aan 1914, is daar sedertdien geen sprake meer van geweest. Tevergeefs heeft de mens gehoopt dat de laatste wereldoorlog een tijdperk van vrede zou inluiden. In het boek The Violent Peace (De gewelddadige vrede) wordt opgemerkt: „De vrede die in 1945 kwam, betekende niet, zoals wij hadden gehoopt, het einde van oorlog. De mens heeft sedertdien in vrijwel iedere hoek van de aarde — van Griekenland tot Zuid-Vietnam en van Kashmir tot de Congo — strijd geleverd, en in de arme natiën van de wereld verbreiden de opstanden zich als een om zich heen grijpend vuur.”

Het Amerikaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken maakte onlangs bekend dat er sedert het einde van de Tweede Wereldoorlog ten minste 130 internationale en burgeroorlogen zijn geweest. „Van alle mensen ter wereld zijn er ongeveer 701.600.000 betrokken bij een of andere soort van oorlog”, bericht de Toronto Star van 13 juni 1982. „Dat is ongeveer één op de zes personen over de gehele aardbol en een cijfer dat niet ver beneden de aantallen ligt die rechtstreeks betrokken waren bij de Tweede Wereldoorlog. Ieder jaar sterven in deze [oorlogen] ongeveer 250.000 soldaten en tegen de 2.000.000 burgers.”

Zal er nog een wee van benauwdheid over de gehele wereld komen in de vorm van een Derde Wereldoorlog? „Wij leven in een wereld die aan de vooravond van een oorlog staat, niet in een naoorlogse wereld”, zegt Eugene Rostow, chef van het Bureau voor Wapenbeheersing en Ontwapening van de Verenigde Staten. De natiën zijn bepaald wel voorbereid op een dergelijk conflict! Op het ogenblik besteden ze per minuut ongeveer $1.000.000 aan bewapening. Van de 550 miljard dollar die in 1981 aan oorlogsvoorbereidingen werden besteed, werd ongeveer 110 miljard dollar besteed aan kernwapens. De voorraden aan kernwapens staan in vernietigingskracht nu gelijk aan een miljoen van de bommen waardoor Hirosjima werd verwoest. De vrede is beslist van de aarde weggenomen. — Openb. 6:4.

Het bewijsmateriaal met betrekking tot oorlog in onze moderne tijd wijst in de richting van deze conclusie: Wij leven werkelijk in de „laatste dagen” van het huidige samenstel van dingen.

Maar Jezus volstond niet met het noemen van uitsluitend wereldomvattende oorlogvoering. Hij noemde een aantal aspecten van het teken die, wanneer ze gelijktijdig zouden plaatsvinden, afdoende zouden bewijzen dat wij leven in de tijd van zijn „tegenwoordigheid en van het besluit van het samenstel van dingen”.

Deze andere aspecten van het teken zullen in volgende uitgaven van dit tijdschrift worden besproken. — Matth. 24:3-12; Luk. 21:7-11.

[Inzet op blz. 6]

„Minstens tien procent van alle sterfgevallen in de moderne beschaving is direct of indirect toe te schrijven aan oorlog”

[Inzet op blz. 7]

Sedert het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn er ruim 130 internationale en burgeroorlogen gevoerd