Hoewel Jozef door boogschutters werd bestookt en een voorwerp van vijandschap was, „bleef zijn boog op een vaste plaats rusten, en [was] de kracht van zijn handen . . . soepel” (Ge 49:23, 24). Dit kon van Jozef persoonlijk worden gezegd. Zijn halfbroers koesterden een vijandige gezindheid jegens hem en schoten figuurlijk gesproken op hem om hem te doden. Jozef vergold hun echter met barmhartigheid en liefderijke goedheid, eigenschappen die als pijlen waren waardoor hun vijandige houding werd gedood. De vijandige boogschutters waren niet in staat Jozef te doden en evenmin slaagden zij erin zijn toewijding aan rechtvaardigheid en zijn broederlijke genegenheid te verzwakken.

Andere aspecten van Jakobs profetische zegen vinden eveneens een parallel in Jozefs ervaringen. Toen Jozef — in plaats van wraak te nemen — voorzieningen voor het hele huisgezin van Jakob (of Israël) trof, was hij voor Israël als een herder en een ondersteunende steen. Aangezien Jehovah de aangelegenheden zo had geleid dat Jozef in deze hoedanigheid kon dienen, was hij uit de handen van de „Machtige van Jakob” gekomen,

Het is daarom opmerkelijk dat de Machtige van Jakob, Jehovah God, Christus Jezus heeft gezonden als de Voortreffelijke Herder die zijn leven voor „de schapen” heeft afgelegd (Jo 10:11-16). Christus Jezus is ook de fundament-hoeksteen waarop de uit geestelijke Israëlieten bestaande tempel van God rust (Ef 2:20-22; 1Pe 2:4-6). En deze Herder en Steen is met of bij de Almachtige God. — Jo 1:1-3; Han 7:56; Heb 10:12; vgl. Ge 49:24, 25.