ACHOR

(A̱chor) [Banvloek; Moeite (beroering)].

Een vallei of laagvlakte die deel uitmaakte van de NO-grens van het stamgebied van Juda (Joz 15:7).

Enkelen hebben het Dal van Achor geïdentificeerd met de Wadi el Qilt, een ravijnachtig stroomdal in de nabijheid van Jericho. Maar volgens de beschrijving in Jozua 15:7 moet het meer naar het Z gelegen hebben, en uit Jesaja 65:10 zou op te maken zijn dat het een breder, uitgestrekter gebied was. Op grond daarvan heeft men het voorlopig geïdentificeerd met el Buqeiʽa (Biqʽat Hureqanya), een onvruchtbaar, laagliggend plateau of bekken dat zich bij de NW-hoek van de Dode Zee ten N en ten Z van de Wadi Qumran (Nahal Qumeran) uitstrekt. Bij archeologische opgravingen aldaar heeft men oude nederzettingen of versterkingen alsook waterkeringen blootgelegd.