ZEFATH

(Ze̱fath) [misschien van een grondwoord dat „de wacht houden” betekent].

Een Kanaänitische koningsstad in het zuidelijke deel van het gebied van Juda, blijkbaar ten Z van Arad, ingenomen door de verenigde strijdkrachten van Juda en Simeon (Re 1:16, 17; vgl. Joz 15:30; 19:4). De naam van de stad werd in „Horma” veranderd, wat „Een prijsgeving aan de vernietiging” betekent. Deze stad was evenals de andere steden van de Kanaänieten door Jehovah ’met de ban geslagen’ en moest aan de vernietiging worden prijsgegeven (De 7:1-4). De stammen Juda en Simeon pasten nu de bepalingen van die ban op Zefath toe. Zefath was wellicht de voornaamste Kanaänitische stad van dat district of gebied. — Zie HORMA.