In zijn annalen beweerde Sargon: „Ik belegerde en veroverde Samaria (Sa-me-ri-na)” (Ancient Near Eastern Texts, onder redactie van J. B. Pritchard, 1974, blz. 284). Maar dat is blijkbaar slechts een pocherige bewering van Sargon of van degenen die hem wilden verheerlijken, waarin de prestaties van de vorige heerser aan de nieuwe monarch werden toegeschreven. Een Babylonische kroniek, die misschien neutraler is, zegt over Salmaneser V: „Hij verwoestte Samaria” (Assyrian and Babylonian Chronicles, door A. K. Grayson, 1975, blz. 73). De bijbel zegt in 2 Koningen 18:9, 10 eenvoudig dat Salmaneser ’het beleg sloeg’ voor Samaria en dat ’zij het innamen’. Vergelijk 2 Koningen 17:1-6, waar wordt gezegd dat Salmaneser, de koning van Assyrië, Hosea, de koning van Samaria, schatplichtig maakte en dat later ’de koning van Assyrië Samaria innam’.

Door Sargons agressieve heerschappij kwam het Assyrische Rijk opnieuw tot een toppunt van macht onder de laatste grote Assyrische dynastie. Geschiedkundigen schrijven Sargon een regeringsperiode van zeventien jaar toe. Aangezien hij naar men aanneemt ten tijde van de val van Samaria in het 6de jaar van Hizkia, of kort daarna, begon te regeren (2Kon 18:10), en aangezien zijn zoon en troonopvolger, Sanherib, in het 14de jaar van Hizkia Juda binnenviel (2Kon 18:13), kan Sargon alleen zeventien jaar geregeerd hebben als Sanherib mederegent was toen hij Juda aanviel. Het is echter ook mogelijk dat de geschiedkundigen zich vergissen. Voor het vaststellen van de lengte van deze regeringsperiodes kunnen zij, zoals in het artikel CHRONOLOGIE wordt aangetoond, beslist niet afgaan op de eponiemenlijsten. De algemene onbetrouwbaarheid van de Assyrische schrijvers en hun gewoonte de verschillende edities van de annalen „aan te passen” om het ego van de regeerder te strelen, worden daar eveneens besproken.