Wat zegt de Bijbel over Daniël?

Het antwoord uit de Bijbel

Daniël was een Joodse profeet die tijdens de zevende en zesde eeuw v.Chr. leefde. God gaf hem het vermogen om dromen uit te leggen en liet hem visioenen zien over toekomstige gebeurtenissen. Onder leiding van God schreef Daniël het boek dat zijn naam draagt (Daniël 1:17; 2:19).

Wie was Daniël?

Daniël groeide op in Juda, een koninkrijk waarin de stad Jeruzalem lag met de Joodse tempel. In 617 v.Chr. veroverde de Babylonische koning Nebukadnezar Jeruzalem en voerde hij ‘de vooraanstaande mannen van het land’ als ballingen naar Babylon (2 Koningen 24:15; Daniël 1:1). Ook Daniël, die toen misschien nog een tiener was, werd meegenomen.

Daniël en andere jonge mannen worden door de koninklijke wacht naar het Babylonische paleis gebracht.

Daniël en een paar andere jonge mannen (onder wie Sadrach, Mesach en Abednego) werden naar het Babylonische paleis gebracht, waar ze een speciale opleiding zouden krijgen als voorbereiding op staatsdienst. Hoewel Daniël en zijn drie vrienden onder druk werden gezet om dingen te doen die tegen hun geloof ingingen, bleven ze trouw aan hun God, Jehovah (Daniël 1:3-8). Na een opleiding van drie jaar prees Nebukadnezar ze om hun wijsheid en bekwaamheid. Hij merkte dat ze ‘tien keer beter waren dan alle magiërs en bezweerders in zijn hele rijk’. Vervolgens gaf hij Daniël en zijn vrienden een functie aan het hof (Daniël 1:18-20).

Tientallen jaren later, toen Daniël waarschijnlijk in de 90 was, werd hij ontboden in het paleis. Belsazar, die toen over Babylon regeerde, vroeg Daniël om de betekenis uit te leggen van een handschrift dat op een mysterieuze manier op de muur was verschenen. Met Gods hulp kon Daniël uitleggen dat Babylon veroverd zou worden door het rijk Medië-Perzië. Die nacht werd Babylon ingenomen (Daniël 5:1, 13-31).

Daniël legt een handschrift op de muur uit.

Nu Babylon onder Medië-Perzië viel, werd Daniël aangesteld als hoge ambtenaar. Koning Darius was zelfs van plan om hem een nog hogere positie te geven (Daniël 6:1-3). Jaloerse ambtenaren smeedden een complot om Daniël te doden door hem in een leeuwenkuil te laten gooien, maar Jehovah bevrijdde hem (Daniël 6:4-23). Tegen het eind van Daniëls leven verscheen er een engel aan hem, die hem er twee keer van verzekerde dat hij een ‘zeer geliefde man’ was (Daniël 10:11, 19).

Bekijk de tweedelige video Daniël: Zijn leven lang een voorbeeld van geloof.

Wat zegt de geschiedenis over het Bijbelboek Daniël?

Daniël schreef: Nebukadnezar maakte een enorm groot beeld, gaf zijn onderdanen opdracht dat te aanbidden en liet degenen die hem ongehoorzaam waren in een brandende oven gooien (Daniël 3:1-6).

Historische feiten: Nebukadnezar voerde in Babylon enorme bouwprojecten uit, ‘niet alleen ter ere van zichzelf maar ook ter ere van de goden’, volgens de Encyclopædia Britannica. ‘Hij beweerde “degene te zijn die het volk eerbied voor de grote goden bijbracht”.’

Oude Babylonische geschriften maken meerdere keren melding van terechtstellingen in een brandende oven, in een aantal gevallen in opdracht van een regeerder. Een oude tekst die dateert uit de regeringsperiode van Nebukadnezar beschrijft de straf voor een aantal ambtenaren die ervan beschuldigd werden dat ze de goden van Babylon te schande maakten. De tekst luidt: ‘Dood ze, verbrand ze, laat ze in vlammen opgaan, (...) laat uit de oven van de kok (...) hun rook opstijgen, laat ze brandend aan hun eind komen in de vurige vlammen.’a

Daniël schreef: Koning Nebukadnezar schepte op over zijn bouwprojecten (Daniël 4:29, 30).

Een baksteen die is opgegraven in Babylon, met een gestempelde inscriptie met Nebukadnezars naam

Historische feiten: ‘De verslagen die Nebukadnezar zelf naliet voor het nageslacht vertellen (...) over een grote koning die zichzelf als heel machtig en rechtvaardig bezag.’b Er bestaat een inscriptie op een gebouw waarin Nebukadnezar opschept: ‘Ik heb met asfalt en bakstenen een reusachtige muur gebouwd die net als een berg niet verplaatst kan worden (...). De vestingsteden Esagila en Babylon heb ik versterkt, zodat de naam van mijn regering voor altijd gevestigd zal zijn.’c Op veel van de bakstenen die in Babylon opgegraven zijn, stond een gestempelde inscriptie met de naam van Nebukadnezar.

Daniël schreef: Koning Belsazar deed Daniël het aanbod dat hij ‘als de derde in het koninkrijk’ van Babylon mocht heersen (Daniël 5:1, 13-16).

Deze cilinder met spijkerschrift uit 550 v.Chr. maakt melding van koning Nabonidus en zijn zoon, Belsazar

Historische feiten: Tijdens de gebeurtenissen die in Daniël hoofdstuk 5 worden beschreven, was Nabonidus koning. Maar Nabonidus bracht een groot deel van zijn regeringsperiode niet in Babylon door maar in Arabië. Wie regeerde in Babylon tijdens zijn afwezigheid? ‘Een spijkerschrifttekst vermeldt dat Nabonidus het koningschap toevertrouwde aan zijn oudste zoon, d.w.z. aan Belsazar’, legde de historicus Raymond Philip Dougherty uit in zijn boek Nabonidus and Belshazzar. ‘Belsazar vervulde koninklijke taken uit naam van de afwezige monarch, zijn vader.’ Omdat Nabonidus en Belsazar al de eerste en tweede in het koninkrijk waren, bood Belsazar Daniël aan dat hij de derde kon worden.

a Journal of Biblical Literature, Deel 128, Nummer 2, blz. 279, 284.

b Babylon—City of Wonders, door Irving Finkel en Michael Seymour, blz. 17.

c Archæology and the Bible, door George Barton, blz. 479.