Komt God in uw gezin op de eerste plaats?
„Gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart.” — MARKUS 12:29, 30.
1. Hoe belangrijk is het dat wij Jehovah liefhebben?
„WAT is het allereerste gebod?”, had een schriftgeleerde aan Jezus gevraagd. In plaats van zijn eigen mening te uiten, beantwoordde Jezus zijn vraag door uit Gods Woord Deuteronomium 6:4, 5 aan te halen. Hij antwoordde: „Het eerste is: ’Hoor, o Israël, Jehovah, onze God, is één Jehovah, en gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met geheel uw kracht.’” — Markus 12:28-30.
2. (a) Aan welke tegenstand moest Jezus het hoofd bieden? (b) Wat kan het soms moeilijk maken Jehovah te behagen?
2 Willen wij gehoorzaam zijn aan wat Jezus het eerste gebod — het belangrijkste gebod — noemde, dan moeten wij altijd doen wat Jehovah behaagt. Jezus deed dit, ook al maakte de apostel Petrus bij één gelegenheid bezwaar tegen Jezus’ handelwijze en deden zijn nauwe bloedverwanten dat bij een andere gelegenheid eveneens (Mattheüs 16:21-23; Markus 3:21; Johannes 8:29). Wat te doen als u zich in een soortgelijke situatie bevindt? Veronderstel dat gezinsleden willen dat u met uw bijbelstudie stopt en uw omgang met Jehovah’s Getuigen staakt. Zult u God op de eerste plaats stellen door te doen wat hem behaagt? Komt God op de eerste plaats, ook wanneer gezinsleden uw inspanningen om hem te dienen, misschien tegenstaan?
De strik van tegenstand van het gezin
3. (a) Wat kunnen Jezus’ leringen tot gevolg hebben voor het gezin? (b) Hoe kunnen gezinsleden tonen voor wie zij grotere genegenheid hebben?
3 Jezus bagatelliseerde de moeilijkheden niet die het gevolg kunnen zijn wanneer een gezinslid dat zijn onderwijs aanvaardt, tegenstand van andere gezinsleden ondervindt. „’s Mensen vijanden zullen zijn eigen huisgenoten zijn”, zei Jezus. Maar ondanks dat droevige gevolg toonde Jezus aan wie op de eerste plaats diende te komen door te zeggen: „Wie grotere genegenheid voor vader of moeder heeft dan voor mij, is mij niet waardig; en wie grotere genegenheid voor zoon of dochter heeft dan voor mij, is mij niet waardig” (Mattheüs 10:34-37). Wij stellen Jehovah God op de eerste plaats door de leringen te volgen van zijn Zoon, Jezus Christus, die „de nauwkeurige afdruk van [Gods] wezen” is. — Hebreeën 1:3; Johannes 14:9.
4. (a) Wat was er volgens Jezus bij betrokken een volgeling van hem te zijn? (b) In welke betekenis moeten christenen gezinsleden haten?
4 Toen Jezus bij een andere gelegenheid besprak wat er werkelijk bij betrokken is een ware volgeling van hem te zijn, zei hij: „Indien iemand tot mij komt en zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja, en zelfs zijn eigen ziel niet haat, kan hij mijn discipel niet zijn” (Lukas 14:26). Vanzelfsprekend bedoelde Jezus niet dat zijn volgelingen hun gezinsleden letterlijk moeten haten, want hij gebood mensen zelfs hun vijanden lief te hebben (Mattheüs 5:44). Jezus bedoelde hier veeleer dat zijn volgelingen gezinsleden minder moeten liefhebben dan God. (Vergelijk Mattheüs 6:24.) In harmonie met dat begrip zegt de bijbel dat Jakob Lea ’haatte’ en Rachel liefhad, wat betekende dat hij Lea niet net zo liefhad als haar zuster, Rachel (Genesis 29:30-32). Jezus zei dat iemand zelfs zijn eigen „ziel”, of leven, moet haten of minder moet liefhebben dan Jehovah!
5. Hoe buit Satan listig de gezinsregeling uit?
5 Als Schepper en Levengever verdient Jehovah het dat al zijn dienstknechten hem hun volledige toewijding schenken (Openbaring 4:11). „Ik [buig] mijn knieën voor de Vader,” schreef de apostel Paulus, „aan wie elke familie in de hemel en op aarde haar naam te danken heeft” (Efeziërs 3:14, 15). Jehovah heeft de gezinsregeling zo prachtig ontworpen dat gezinsleden natuurlijke genegenheid voor elkaar hebben (1 Koningen 3:25, 26; 1 Thessalonicenzen 2:7). Satan de Duivel buit deze natuurlijke genegenheid, die iemand er onder meer toe brengt de wens te koesteren geliefde gezinsleden te behagen, echter listig uit. Hij wakkert tegenstand uit het gezin aan, en velen vinden het heel moeilijk om in een dergelijke situatie een krachtig standpunt voor de bijbelse waarheid in te nemen. — Openbaring 12:9, 12.
Het hoofd bieden aan de uitdaging
6, 7. (a) Hoe kunnen gezinsleden worden geholpen de belangrijkheid van bijbelstudie en christelijke omgang te beseffen? (b) Hoe kunnen wij laten zien dat wij onze gezinsleden werkelijk liefhebben?
6 Wat zult u doen als u gedwongen wordt te kiezen wie u zult behagen — God of een gezinslid? Zult u rationaliseren dat God niet van ons verwacht dat wij zijn Woord bestuderen en de erin opgetekende beginselen toepassen als dit tot onenigheid in het gezin leidt? Maar sta hier eens bij stil. Als u toegeeft en met uw bijbelstudie stopt of uw omgang met Jehovah’s Getuigen staakt, hoe zullen geliefde gezinsleden dan ooit begrijpen dat een nauwkeurige kennis van de bijbel een kwestie is van leven en dood? — Johannes 17:3; 2 Thessalonicenzen 1:6-8.
7 Wij zouden de situatie als volgt kunnen illustreren: Misschien heeft een gezinslid een buitensporig verlangen naar alcohol. Zou het negeren of door de vingers zien van zijn drankprobleem hem werkelijk ten goede komen? Zou het beter zijn de vrede te bewaren door toe te geven en niets aan zijn probleem te doen? Nee, u bent het waarschijnlijk met ons eens dat het het beste zou zijn te trachten hem van zijn drankprobleem af te helpen, ook al betekent dit dat u zijn woede en dreigementen moet trotseren (Spreuken 29:25). Evenzo zult u, als u uw gezinsleden werkelijk liefhebt, niet toegeven aan hun pogingen om u van het bestuderen van de bijbel af te houden (Handelingen 5:29). Alleen door een krachtig standpunt in te nemen, kunt u hen misschien helpen inzien dat overeenkomstig Christus’ leringen leven, niets minder dan ons leven betekent.
8. Hoe trekken wij er voordeel van dat Jezus getrouw Gods wil heeft gedaan?
8 God op de eerste plaats stellen, kan soms erg moeilijk zijn. Maar bedenk dat Satan het ook voor Jezus moeilijk maakte om Gods wil te doen. Toch heeft Jezus het nooit opgegeven; hij heeft voor ons zelfs de foltering van een martelpaal verduurd. „Jezus Christus [is] onze Redder”, zegt de bijbel. „Hij is voor ons gestorven” (Titus 3:6; 1 Thessalonicenzen 5:10). Zijn wij niet dankbaar dat Jezus niet voor tegenstand is gezwicht? Omdat hij een offerandelijke dood heeft verduurd, hebben wij het vooruitzicht eeuwig leven in een vredige nieuwe wereld van rechtvaardigheid te ontvangen door geloof te oefenen in zijn vergoten bloed. — Johannes 3:16, 36; Openbaring 21:3, 4.
Een mogelijke rijke beloning
9. (a) Hoe kunnen christenen er een aandeel aan hebben anderen te redden? (b) Hoe was de gezinssituatie in Timotheüs’ geval?
9 Hebt u er wel eens bij stilgestaan dat ook u er een aandeel aan kunt hebben anderen te redden, met inbegrip van innig geliefde gezinsleden? De apostel Paulus spoorde Timotheüs aan: „Blijf bij deze dingen [die u zijn geleerd], want door dit te doen, zult gij zowel uzelf redden als hen die naar u luisteren” (1 Timotheüs 4:16). Timotheüs maakte deel uit van een verdeeld gezin, want zijn Griekse vader was een ongelovige (Handelingen 16:1; 2 Timotheüs 1:5; 3:14). Hoewel wij niet weten of Timotheüs’ vader ooit een gelovige is geworden, werd de mogelijkheid hiertoe beslist vergroot door het getrouwe gedrag van zijn vrouw, Eunice, en van Timotheüs.
10. Wat kunnen christenen ten behoeve van hun ongelovige partner doen?
10 De Schrift onthult dat echtgenoten en echtgenotes die standvastig de bijbelse waarheid hoog houden, ertoe kunnen bijdragen hun niet-christelijke huwelijkspartner te redden door hem of haar te helpen een gelovige te worden. De apostel Paulus schreef: „Indien een broeder een ongelovige vrouw heeft en zij het nochtans goedvindt bij hem te wonen, dan moet hij haar niet verlaten; en wanneer een vrouw een ongelovige man heeft en hij het nochtans goedvindt bij haar te wonen, moet zij haar man niet verlaten. Want hoe weet gij, vrouw, of gij uw man niet zult redden? Of hoe weet gij, man, of gij uw vrouw niet zult redden?” (1 Korinthiërs 7:12, 13, 16) De apostel Petrus beschreef hoe echtgenotes in feite hun man konden redden, door hun de aansporing te geven: „Weest aan uw eigen man onderworpen, opdat, indien sommigen niet gehoorzaam zijn aan het woord, zij zonder woord gewonnen mogen worden door het gedrag van hun vrouw.” — 1 Petrus 3:1.
11, 12. (a) Welke beloning hebben duizenden christenen ontvangen, en wat hebben zij hiervoor gedaan? (b) Vertel een ervaring van een gezinslid dat wegens getrouwe volharding werd beloond.
11 In de afgelopen tijd zijn vele duizenden die de christelijke activiteit van hun Getuige-bloedverwanten maanden- en zelfs jarenlang hadden tegengestaan, getuigen van Jehovah geworden. Wat een beloning is dit voor christenen die standvastig zijn gebleven, en wat een zegen voor de voormalige tegenstanders! Met geëmotioneerde stem vertelde een 74-jarige christelijke ouderling: „Ik bedank mijn vrouw en kinderen er vaak voor dat zij in de jaren dat ik hun tegenstand bood, aan de waarheid zijn blijven vasthouden.” Hij zei dat hij drie jaar lang hardnekkig had geweigerd zijn vrouw zelfs maar toe te staan met hem over de bijbel te praten. „Maar zij koos het psychologische moment”, zei hij, „en begon mij getuigenis te geven als zij mijn voeten wreef. Wat ben ik dankbaar dat zij niet voor mijn tegenstand is gezwicht!”
12 Een andere man die zijn gezin tegenstand bood, schreef: ’Ik was de ergste vijand van mijn vrouw, want nadat zij de waarheid had aanvaard, bedreigde ik haar en maakten wij elke dag ruzie; dat wil zeggen, ik begon altijd ruzie te maken. Maar alles was vergeefs; mijn vrouw bleef aan de bijbel vasthouden. Zo zijn er in mijn bittere strijd tegen de waarheid en tegen mijn vrouw en kind twaalf jaar verstreken. Ik was voor hen beiden de belichaming van de Duivel.’ Uiteindelijk begon de man zijn gedrag te analyseren. ’Ik besefte hoe lelijk ik was geweest’, legde hij uit. ’Ik las de bijbel, en dank zij hetgeen ik eruit heb geleerd, ben ik nu een gedoopte Getuige.’ En wat een schitterende beloning heeft zijn vrouw ontvangen, ja, zij heeft tot ’de redding van haar man’ bijgedragen door twaalf jaar lang getrouw zijn tegenstand te verduren!
Van Jezus leren
13. (a) Wat is de belangrijkste les die echtgenoten en echtgenotes van Jezus’ levenswandel dienen te leren? (b) Hoe kunnen mensen die het moeilijk vinden zich aan Gods wil te onderwerpen, voordeel trekken van Jezus’ voorbeeld?
13 De belangrijkste les die echtgenoten en echtgenotes van Jezus’ levenswandel dienen te leren, is die van gehoorzaamheid aan God. ’Ik doe altijd de dingen die hem behagen’, zei Jezus. „Ik zoek niet mijn eigen wil, maar de wil van hem die mij heeft gezonden” (Johannes 5:30; 8:29). Zelfs toen Jezus eens een bepaald aspect van Gods wil onaangenaam vond, was hij gehoorzaam. „Indien gij het wenst, neem deze beker dan van mij weg”, bad hij. Maar hij voegde er snel aan toe: „Doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede” (Lukas 22:42). Jezus vroeg God niet Zijn wil te veranderen; hij gaf er blijk van God werkelijk lief te hebben door zich gehoorzaam te onderwerpen aan wat ook Gods wil voor hem was (1 Johannes 5:3). Altijd Gods wil op de eerste plaats stellen, zoals Jezus dit deed, is van het grootste belang om succes te hebben, niet alleen als ongehuwde maar ook als gehuwde en in het gezinsleven. Beschouw eens waarom dit zo is.
14. Welke onjuiste redenatie volgen sommige christenen?
14 Zoals hierboven is opgemerkt, doen gelovigen, wanneer zij God op de eerste plaats stellen, hun best om bij hun ongelovige huwelijkspartner te blijven en kunnen zij hem of haar vaak helpen voor redding in aanmerking te komen. Zelfs wanneer beide partners gelovigen zijn, kan hun huwelijk verre van ideaal zijn. Wegens zondige neigingen koesteren echtgenoten en echtgenotes niet altijd liefdevolle gedachten jegens elkaar (Romeinen 7:19, 20; 1 Korinthiërs 7:28). Sommigen gaan zelfs zo ver dat zij op zoek gaan naar een andere partner, hoewel zij geen schriftuurlijke grond voor echtscheiding hebben (Mattheüs 19:9; Hebreeën 13:4). Zij redeneren dat dit de beste weg voor hen is, dat Gods wil dat huwelijkspartners bij elkaar blijven, te moeilijk is (Maleachi 2:16; Mattheüs 19:5, 6). Dit is ongetwijfeld nog een geval waarbij niet Gods gedachten worden gedacht, maar die der mensen.
15. Waarom vormt het een bescherming God op de eerste plaats te stellen?
15 Wat is het een bescherming God op de eerste plaats te stellen! Echtparen die dit doen, zullen ernaar streven bij elkaar te blijven en hun problemen op te lossen door de raad uit Gods Woord toe te passen. Aldus vermijden zij allerlei hartepijnen die het gevolg zijn van het negeren van zijn wil (Psalm 19:7-11). Dit wordt geïllustreerd door een jong echtpaar dat, toen zij op het punt stonden te gaan scheiden, besloot de bijbelse raad op te volgen. Toen de vrouw jaren later nadacht over de vreugde die zij in haar huwelijk had ondervonden, zei ze: „Soms moet ik huilen bij de gedachte aan de mogelijkheid dat ik al deze jaren gescheiden van mijn man zou hebben geleefd. Dan bid ik tot Jehovah God en dank hem voor zijn raad en leiding, als gevolg waarvan wij in zo’n gelukkige verhouding tot elkaar zijn gebracht.”
Echtgenoten, echtgenotes — volg Christus na!
16. Welk voorbeeld heeft Jezus zowel echtgenoten als echtgenotes gegeven?
16 Jezus, die God altijd op de eerste plaats stelde, heeft zowel echtgenoten als echtgenotes een schitterend voorbeeld gegeven, en zij doen er goed aan hier zorgvuldig aandacht aan te schenken. Echtgenoten worden ertoe aangespoord Jezus na te volgen in de manier waarop hij teder gezag als hoofd uitoefent over de leden van de christelijke gemeente (Efeziërs 5:23). En christelijke echtgenotes kunnen leren van Jezus’ onberispelijke voorbeeld van onderworpenheid aan God. — 1 Korinthiërs 11:3.
17, 18. In welke opzichten heeft Jezus echtgenoten een voortreffelijk voorbeeld gegeven?
17 De bijbel gebiedt: „Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd” (Efeziërs 5:25). Een belangrijke manier waarop Jezus zijn liefde voor zijn gemeente van volgelingen aan de dag legde, was door hun intieme vriend te zijn. „Ik heb u vrienden genoemd,” zei Jezus, „want alle dingen die ik van mijn Vader heb gehoord, heb ik u bekendgemaakt” (Johannes 15:15). Denk eens na over alle tijd die Jezus eraan besteedde om met zijn discipelen te praten — de vele, vele gesprekken die hij met hen voerde — en over het vertrouwen dat hij in hen stelde! Is dat niet een uitstekend voorbeeld voor echtgenoten?
18 Jezus had werkelijk belangstelling voor zijn discipelen en had oprechte genegenheid voor hen (Johannes 13:1). Wanneer zijn leringen hun niet duidelijk waren, nam hij als hij alleen met hen was geduldig de tijd om ze te verklaren (Mattheüs 13:36-43). Mannen, vindt u het geestelijke welzijn van uw vrouw net zo belangrijk? Brengt u tijd met haar door en vergewist u zich ervan dat u beiden de bijbelse waarheden duidelijk in uw geest en uw hart hebt? Jezus vergezelde zijn apostelen in de bediening, en misschien heeft hij ieder van hen wel persoonlijk opgeleid. Vergezelt u uw vrouw in de bediening door samen met haar van-huis-tot-huisbezoeken te brengen en bijbelstudies te leiden?
19. Hoe vormt de manier waarop Jezus op de terugkerende zwakheden van zijn apostelen reageerde, een voorbeeld voor echtgenoten?
19 Jezus heeft vooral in de manier waarop hij op de onvolmaaktheden van zijn apostelen reageerde, echtgenoten een schitterend voorbeeld gegeven. Tijdens zijn laatste maaltijd met zijn apostelen merkte hij dat een geest van wedijver weer de kop opstak. Kritiseerde hij hen hardvochtig? Integendeel, hij waste nederig de voeten van ieder van hen (Markus 9:33-37; 10:35-45; Johannes 13:2-17). Betoont u zich net zo geduldig ten aanzien van uw vrouw? Tracht u, in plaats van te klagen over een terugkerende zwakheid, haar geduldig te helpen en door uw voorbeeld haar hart te bereiken? Echtgenotes zullen waarschijnlijk gunstig op zo’n liefdevol mededogen reageren, evenals dit uiteindelijk het geval was met de apostelen.
20. Wat mogen christelijke echtgenotes nooit vergeten, en wie wordt hun ten voorbeeld gesteld?
20 Ook echtgenotes dienen Jezus te beschouwen, die nooit vergat dat „God het hoofd van de Christus” is. Hij onderwierp zich altijd aan zijn hemelse Vader. Evenzo dienen echtgenotes niet te vergeten dat „de man . . . het hoofd van zijn vrouw” is, dat hun man dus hun hoofd is (1 Korinthiërs 11:3; Efeziërs 5:23). De apostel Petrus spoorde christelijke echtgenotes aan het voorbeeld te beschouwen van „heilige vrouwen” uit vroeger tijden, vooral dat van Sara, die „Abraham placht te gehoorzamen en hem ’heer’ noemde”. — 1 Petrus 3:5, 6.
21. Waarom was het huwelijk van Abraham en Sara een succes, maar dat van Lot en zijn vrouw een mislukking?
21 Sara gaf kennelijk een gerieflijk huis in een welvarende stad op om in een vreemd land in tenten te wonen. Waarom? Omdat zij die levensstijl verkoos? Dat is niet waarschijnlijk. Omdat haar man haar vroeg te gaan? Dit was ongetwijfeld een factor, omdat Sara Abraham wegens zijn godvruchtige hoedanigheden liefhad en respecteerde (Genesis 18:12). De belangrijkste reden waarom zij met haar man meeging, was echter haar liefde voor Jehovah en haar oprechte verlangen Gods leiding te volgen (Genesis 12:1). Zij schepte behagen in gehoorzaamheid aan God. Lots vrouw daarentegen aarzelde om Gods wil te doen en keek derhalve verlangend om naar de dingen die zij in haar woonplaats Sodom had achtergelaten (Genesis 19:15, 25, 26; Lukas 17:32). Wat een tragisch einde had dat huwelijk — en dat allemaal als gevolg van haar ongehoorzaamheid aan God!
22. (a) Welk zelfonderzoek zullen gezinsleden wijselijk instellen? (b) Wat zullen wij in onze volgende studie beschouwen?
22 Dus als echtgenoot of echtgenote is het van het grootste belang uzelf af te vragen: ’Komt God in ons gezin op de eerste plaats? Probeer ik werkelijk de gezinsrol te vervullen die God mij heeft toegewezen? Doe ik oprecht mijn best om mijn huwelijkspartner lief te hebben en hem of haar te helpen in een goede verhouding met Jehovah te komen of die te behouden?’ In de meeste gezinnen zijn er ook kinderen. In het volgende artikel zullen wij ons bezighouden met de rol van ouders en de noodzaak dat zij beiden en hun kinderen God op de eerste plaats stellen.
Kunt u zich dit herinneren?
◻ Wat kunnen Jezus’ leringen voor veel gezinnen tot gevolg hebben?
◻ Welke beloning hebben duizenden standvastige christenen ontvangen?
◻ Wat zal huwelijkspartners helpen immoraliteit en echtscheiding te vermijden?
◻ Wat kunnen echtgenoten van het voorbeeld van Jezus leren?
◻ Hoe kunnen echtgenotes tot een gelukkig huwelijk bijdragen?
[Illustratie op blz. 10]
Hoe droeg Sara tot het succes van haar huwelijk bij?