12. Zoon van de hogepriester Jojada. Na Jojada’s dood keerde koning Joas zich van de ware aanbidding af en luisterde liever naar verkeerde raad dan naar Jehovah’s profeten. Zacharia, een neef van Joas (2Kr 22:11), waarschuwde het volk nadrukkelijk in verband hiermee, maar in plaats van berouw te hebben, stenigden zij hem in het tempelvoorhof. Zacharia’s laatste woorden voordat hij stierf, luidden: „Jehovah moge het zien en het terugeisen.” Dit profetische verzoek werd ingewilligd, want niet alleen bracht Syrië Juda grote schade toe, maar ook werd Joas door twee van zijn dienaren gedood „wegens het bloed van de zonen van de priester Jojada”. De Griekse Septuaginta en de Latijnse Vulgaat zeggen dat Joas werd gedood om het bloed van de „zoon” van Jojada te wreken. De masoretische tekst en de Syrische Pesjitta spreken echter van „zonen”, waarbij het gebruik van de meervoudsvorm mogelijk duidt op de uitnemendheid en waardigheid van Jojada’s zoon Zacharia, de profeet-priester. — 2Kr 24:17-22, 25.

Zacharia, de zoon van Jojada, is hoogstwaarschijnlijk degene die Jezus in gedachten had toen hij profeteerde dat „het bloed van alle profeten, dat vergoten is sinds de grondlegging der wereld, van dit geslacht [de joden ten tijde van Jezus’ aardse bediening] geëist [zou] worden, vanaf het bloed van Abel tot het bloed van Zacharia, die gedood werd tussen het altaar en het huis” (Lu 11:50, 51). De gegevens omtrent de plaats waar Zacharia werd vermoord, kloppen. In de 1ste eeuw G.T. was Kronieken het laatste boek in de canon van de Hebreeuwse Geschriften. Jezus’ woorden ’vanaf Abel tot Zacharia’ betekenden dus zoiets als onze uitdrukking „van Genesis tot Openbaring”. In het parallelle verslag in Mattheüs 23:35 wordt Zacharia de zoon van Berechja genoemd; misschien was Berechja een andere naam voor Jojada, tenzij er eventueel wordt gedoeld op een generatie tussen Jojada en Zacharia, of op een vroegere voorouder. — Zie BERECHJA nr. 8.

Hoewel de vader van deze Zacharia de naam Berechja had, wordt met Jezus’ vermelding van „Zacharia, de zoon van Berechja” (Mt 23:35; in sommige vertalingen gespeld als Barachia), hoogstwaarschijnlijk een hogepriester bedoeld die in een vroegere tijd leefde. — Zie nr. 12.