En werpt de onnutte slaaf in de duisternis buiten.” — Matthéüs 25:21-23, 29, 30.

Denkt u dat de kerken der christenheid dat deden? Stellig niet, want ze waren diep in de politiek verwikkeld. Ze hadden zich als gewillige werktuigen laten gebruiken voor de koloniale expansie en hadden geprobeerd elkaar te overtreffen in bewijzen van hun patriottisme, waardoor ze het nationalisme bevorderden. Als gevolg hiervan laadden ze niet lang daarna zware bloedschuld op zich, namelijk toen ze hun actieve steun verleenden aan de politieke regeringen die bij de eerste wereldoorlog betrokken waren. Geestelijk gesproken was hun geloof door het modernisme verzwakt. Een geestelijke crisis ontstond doordat veel van hun geestelijken een gemakkelijke prooi werden voor de hogere kritiek en het evolutionisme. Van de geestelijken der christenheid viel geen geestelijk voedsel te verwachten!

17. Waarom verwierp Christus sommige gezalfde christenen, en welke consequenties had dat voor hen?

¹⁷ Evenmin werd er in voedzaam geestelijk voedsel voorzien door die gezalfde christenen die meer belangstelling voor hun persoonlijke redding hadden, dan dat zij zich erom bekommerden met het talent van hun Meester te woekeren. Zij gaven er blijk van ’traag’ te zijn, ongeschikt om zorg te dragen voor de bezittingen van de Meester. Zij werden dus „in de duisternis buiten” geworpen, waar de kerken der christenheid zich altijd al hebben bevonden. — Matthéüs 25:24-30.