Dan neemt hij de andere drie — Petrus, Jakobus en Johannes — mee en loopt verder de tuin in. Jezus wordt bedroefd en zeer verontrust. „Mijn ziel is diepbedroefd, ja, tot de dood toe”, zegt hij hun. „Blijft hier en waakt met mij.”

Hij verkeert veeleer in hevige smart omdat hij bang is dat de manier waarop hij weldra zal sterven — als een verachtelijke misdadiger — smaad zal werpen op de naam van zijn Vader. Hij beseft nu dat hij binnen enkele uren aan een paal genageld zal worden als de grootst mogelijke schurk — een onbeschaamde godslasteraar! Dit kwelde hem hevig.