De zienswijze van de bijbel

Wat is er verkeerd aan flirten?

„WAAROM DENKEN WIJ DAT FLIRTEN MANIPULEREND, BEDRIEGLIJK OF SLECHT IS? DAT IS NIET ZO! HET IS EEN SPEL! EN BEIDE PARTIJEN WORDEN ER ALTIJD BETER VAN OMDAT ZE ELKAAR EEN PRETTIG GEVOEL GEVEN.” — Susan Rabin, directrice van de School of Flirting (New York).

VEEL mensen bezien flirten als normaal, onschuldig en zelfs noodzakelijk om persoonlijke relaties aan te gaan en te onderhouden. In westerse landen zijn er de laatste tijd steeds meer boeken, tijdschriftartikelen en speciale cursussen waarin de gebaren, houdingen en vluchtige en starende blikken worden onderwezen die zo’n wezenlijk onderdeel vormen van de „kunst van het flirten”.

Wat is flirten? Er zijn verschillende definities en interpretaties. Eén woordenboek definieert het als „frivool amoureus of seksueel verleidelijk” gedrag. Een ander woordenboek definieert flirten als „zich amoureus gedragen zonder serieuze bedoelingen”. Men schijnt het er dus algemeen over eens te zijn dat een flirt iemand is die romantische belangstelling toont zonder de bedoeling te trouwen. Moet flirten als iets onschuldigs worden bezien? Wat is de bijbelse zienswijze ten aanzien van flirten?a

Hoewel flirten niet specifiek in de Schrift wordt vermeld, kunnen wij wel vaststellen wat Gods kijk erop is. Hoe? Door bijbelse beginselen te onderzoeken die betrekking op de zaak hebben. Zo ontwikkelen wij ons ’waarnemingsvermogen om goed van kwaad te onderscheiden’ (Hebreeën 5:14). Laten wij eerst beschouwen of flirten gepast is voor mensen die getrouwd zijn.

Als iemand getrouwd is

Het is heel natuurlijk als echtparen zich amoureus tegenover elkaar gedragen wanneer er verder niemand bij is. (Vergelijk Genesis 26:8.) Maar het druist tegen Gods beginselen in zulke attenties tot personen buiten het huwelijk te richten. Het was Jehovah’s bedoeling dat echtparen zich in een hechte en vertrouwelijke relatie verheugen (Genesis 2:24; Efeziërs 5:21-33). Hij beziet het huwelijk als een heilige en permanente verbintenis. Maleachi 2:16 zegt over God: „Hij heeft echtscheiding gehaat.”b

Strookt het met Gods kijk op het huwelijk als iemand die getrouwd is flirt? Op zijn zachtst gezegd toont de getrouwde flirt geen eerbied voor de heiligheid van Gods huwelijksregeling. Ook gebiedt Efeziërs 5:33 de christelijke echtgenoot ’zijn vrouw lief te hebben als zichzelf’, en de vrouw „diepe achting voor haar man [te] hebben”. Getuigt flirten, dat jaloezie wekt, van liefde of achting voor de huwelijkspartner?

Nog ernstiger stemmend is het feit dat flirten tot overspel kan leiden, een zonde die Jehovah onomwonden veroordeelt en als trouweloos aanduidt (Exodus 20:14; Leviticus 20:10; Maleachi 2:14, 15; Markus 10:17-19). Ja, Jehovah vindt overspel zo ernstig dat hij slachtoffers van huwelijksontrouw toestaat zich te laten scheiden (Mattheüs 5:32). Kunnen wij ons dan voorstellen dat Jehovah zo’n gevaarlijk tijdverdrijf als flirten zou goedkeuren? God zou dat net zomin goedkeuren als een liefdevolle ouder het goed zou vinden dat zijn kleine kind met een scherp keukenmes speelt.

In verband met overspel waarschuwt de bijbel: „Kan een man vuur in zijn boezem bijeenhalen zonder dat zijn kleren verbranden? Of kan een man op gloeiende kolen lopen zonder dat zijn voeten verschroeid worden? Evenzo met een ieder die betrekkingen heeft met de vrouw van zijn naaste: niemand die haar aanraakt, zal ongestraft blijven” (Spreuken 6:27-29). Ook al zou een huwelijkspartner die flirt nooit overspel plegen, dan nog stelt hij zich aan een ander gevaar bloot — betrokken raken bij wat „een emotionele affaire” wordt genoemd.

Emotionele affaires

Sommigen zijn buiten hun huwelijk relaties aangegaan waarin zich romantische gevoelens ontwikkelen, hoewel er geen seksueel contact is. Maar Jezus waarschuwde: „Een ieder die naar een vrouw blijft kijken ten einde hartstocht voor haar te hebben, [heeft] in zijn hart reeds overspel met haar . . . gepleegd” (Mattheüs 5:28). Waarom maakte Jezus bezwaar tegen hartstocht die niet verder gaat dan het hart?

Eén factor is dat ’uit het hart overspel komt’ (Mattheüs 15:19). Zo’n relatie is echter ook schadelijk als ze niet het punt heeft bereikt waarop overspel om de hoek komt kijken. Hoe dat zo? Een boek over dit onderwerp legt uit: „Elke activiteit of relatie die te veel tijd en energie aan het leven met uw partner onttrekt, is een vorm van ontrouw.” Ja, een emotionele affaire berooft de huwelijkspartner van tijd, aandacht en genegenheid. Met het oog op Jezus’ gebod om anderen te behandelen zoals wij zelf behandeld willen worden, doet de getrouwde flirt er goed aan zich af te vragen: ’Hoe zou ik me voelen als mijn huwelijkspartner zo met een ander zou omgaan?’ — Spreuken 5:15-23; Mattheüs 7:12.

Als iemand zo’n ongepaste emotionele band is aangegaan, wat dient hij dan te doen? Een gehuwde persoon met een ongepaste emotionele gehechtheid is als een bestuurder die tijdens het rijden in slaap valt. Hij moet zich ten volle bewust worden van zijn situatie en onmiddellijke, beslissende stappen ondernemen voordat zijn huwelijk en zijn verhouding tot God te gronde worden gericht. Jezus illustreerde de noodzaak van drastisch optreden toen hij zei dat zelfs zoiets kostbaars als een oog weggerukt moest worden of een hand afgehakt moest worden als die iemands goede reputatie bij God zouden verwoesten. — Mattheüs 5:29, 30.

Het zou daarom verstandig zijn om grenzen te stellen aan de plaatsen waar en het aantal keren dat u de ander ziet. Vermijd het beslist met de ander afgezonderd te zijn en als het om de werkomgeving gaat, beperk dan de aard van de gesprekken. Het kan zelfs noodzakelijk zijn alle contact met de betrokkene te verbreken. Daarna moet u strikte zelfbeheersing oefenen met betrekking tot uw ogen, gedachten, gevoelens en gedrag (Genesis 39:7-12; Psalm 19:14; Spreuken 4:23; 1 Thessalonicenzen 4:4-6). Job, een gehuwde man, gaf een uitnemend voorbeeld toen hij zei: „Een verbond heb ik gesloten met mijn ogen. Hoe zou ik mij dan opmerkzaam kunnen betonen ten opzichte van een maagd?” — Job 31:1.

Het is duidelijk gevaarlijk en onschriftuurlijk wanneer iemand die getrouwd is, zich met flirten inlaat. Maar wat is de zienswijze van de bijbel ten aanzien van flirten tussen mensen die ongehuwd zijn? Moet men het bezien als normaal, onschuldig of noodzakelijk om een relatie met het andere geslacht aan te gaan? Zou het werkelijk kwalijke gevolgen kunnen hebben?

Hoe staat het met ongehuwden?

Er is niets verkeerds aan wanneer twee ongehuwden romantische belangstelling voor elkaar tonen, mits zij een huwelijk overwegen en onrein gedrag vermijden (Galaten 5:19-21). Zo’n belangstelling kan er ook zijn in de vroege fasen van verkering, wanneer een huwelijk wellicht nog lang niet aan de orde is. Dit hoeft niet noodzakelijkerwijs ongepast te zijn wanneer de bedoelingen goed zijn. Zulk gedrag is niet echt flirterig.

Wat echter als ongehuwden gewoon bij wijze van spel romantische signalen naar elkaar uitzenden? Het kan onschuldig lijken omdat zij niet getrouwd zijn. Maar sta eens even stil bij de mogelijkheid van emotionele schade. Als het gedrag van de flirt serieuzer wordt opgevat dan de bedoeling was, kan het verscheurende pijn en intens verdriet tot gevolg hebben. Hoe waar zijn de woorden van Spreuken 13:12: „Verwachting die wordt uitgesteld, maakt het hart ziek, maar het begeerde is een boom des levens wanneer het inderdaad komt”! Zelfs als twee mensen beweren van elkaar te weten dat geen van beiden serieuze belangstelling voor de ander heeft — kan elk van hen er dan zeker van zijn wat de ander werkelijk denkt of voelt? De bijbel antwoordt: „Het hart is verraderlijker dan iets anders en niets ontziend. Wie kan het kennen?” — Jeremia 17:9; vergelijk Filippenzen 2:4.

Sta ook eens stil bij het gevaar van hoererij, met de mogelijke gevolgen van ziekte of buitenechtelijke zwangerschap. Hoererij wordt in de Schrift verboden en degenen die moedwillig hoererij plegen, verliezen Gods gunst. De apostel Paulus waarschuwde christenen wijselijk dat zij om verleiding te weerstaan hun ’lichaamsleden ten aanzien van hoererij moesten doden’ en „hebzuchtige seksuele begeerte”, die tot hoererij leidt, moesten vermijden (Kolossenzen 3:5; 1 Thessalonicenzen 4:3-5). In Efeziërs 5:3 geeft hij ons de raad hoererij ’zelfs niet ter sprake te laten komen’, dat wil zeggen, op een manier die verkeerde verlangens opwekt. Flirten strookt niet met deze raad. God verbiedt zelfs ongezonde gesprekken over seks.

Bijbelse beginselen onthullen dat flirten wreed kan zijn tegenover medemensen en oneerbiedig jegens Jehovah, de Insteller van het huwelijk. De bijbelse zienswijze ten aanzien van ongepast flirten is beslist liefdevol en redelijk, daar ze mensen ervoor behoedt gekwetst te worden. Mensen die God liefhebben, zullen dan ook niet ongepast flirten, maar het andere geslacht met eerbaarheid en achting bejegenen. — 1 Timotheüs 2:9, 10; 5:1, 2.

[Voetnoten]

[Illustratieverantwoording op blz. 20]

© The Curtis Publishing Company