Toen Jezus geboren werd, kondigden engelen het volgende aan: „Glorie in de hoogste hoogten aan God, en op aarde vrede onder mensen van goede wil [eu·doʹki·as]” (Lukas 2:14). Letterlijk staat er in het Grieks dat de engelen zongen over een toekomstige zegen voor „mensen over wie goed wordt gedacht” of „mensen die God goedkeurt”.a Professor Hans Bietenhard schrijft over dit gebruik van en an·throʹpois eu·doʹki·as: „De zinsnede heeft betrekking op de mensen in wie God een welbehagen heeft . . . Het gaat hier derhalve niet om de goede wil van mensen . . . Het gaat om Gods soevereine en genadige wil, die voor zichzelf een volk tot redding uitverkiest.” Zoals Jehovah’s Getuigen reeds lang hebben uitgelegd, wordt in Lukas 2:14 derhalve te kennen gegeven dat onvolmaakte mensen door middel van de opdracht en de doop mensen van goede wil kunnen worden, mensen die door God worden goedgekeurd!b