Hoeveel waren de twee geldstukken van de weduwe waard?

In de eerste eeuw van onze jaartelling bedroeg de jaarlijkse tempelbelasting die de Joden moesten betalen „twee drachmen”, overeenkomend met ongeveer twee daglonen (Mattheüs 17:24). Jezus sprak over een heel andere munt toen hij zei dat twee mussen verkocht werden „voor een geldstuk van geringe waarde”, het equivalent van het loon voor ongeveer 45 minuten werk. Voor het dubbele, het loon voor zo’n 90 minuten werk, konden zelfs vijf mussen gekocht worden. — Mattheüs 10:29; Lukas 12:6.

De tempelbijdrage van de arme weduwe die door Jezus werd gadegeslagen, was nog minder waard. De munten die ze gaf, twee lepta, waren de kleinste kopermunten die toen in Israël gangbaar waren. Ze waren het equivalent van slechts 1⁄64 van een dagloon, of minder dan het loon voor twaalf minuten werk, uitgaande van een gemiddelde werkdag van twaalf uur.

Jezus Christus zei dat de bijdrage van de weduwe veel meer waard was dan die van al degenen die hadden gegeven „van wat zij over hadden”. Waarom? In het verslag staat dat ze „twee kleine geldstukken” had; ze had dus één munt kunnen geven en de andere zelf kunnen houden. Maar ze gaf ’alles wat ze had, haar hele levensonderhoud’. — Markus 12:41-44; Lukas 21:2-4.

[Illustratie op blz. 12]

Lepton (ware grootte)