TROFIMUS

(Tro̱fimus) [Voedend].

Een medewerker van de apostel Paulus; een niet-joodse christen uit Efeze (Han 21:29). Trofimus is misschien tijdens Paulus’ langere bediening in Efeze, op zijn derde zendingsreis, een christen geworden. Later was Trofimus een van Paulus’ reisgenoten toen deze via Macedonië terugkeerde naar Klein-Azië en verder reisde naar Jeruzalem (Han 20:3-5, 17, 22). Daar werd Trofimus met Paulus gezien, en toen Paulus enkele anderen meenam naar het tempelterrein, dachten de joden dat Trofimus, een heiden, voorbij de afbakening van het Voorhof der heidenen was gekomen en daardoor de tempel had verontreinigd. Op grond van deze valse beschuldiging viel het gepeupel Paulus aan (Han 21:26-30; 24:6). Enkele jaren later, na Paulus’ eerste gevangenschap, reisde Trofimus opnieuw met hem samen. Maar toen zij bij Milete kwamen, niet ver van Trofimus’ geboorteplaats, werd Trofimus ziek en was niet in staat verder te reizen. — 2Ti 4:20.