Jonge mensen vragen . . .
Waarom is het zo moeilijk masturbatie te vermijden?
„GEWOONTE is erger dan de derdendaagse koorts”, luidt een gezegde, omdat men die ook niet gemakkelijk kwijtraakt. Dat gaat zeker op voor masturbatie! Een man die vanaf zijn 10de tot zijn 43ste jaar had gemasturbeerd, bekende: „Deze gewoonte is verontrustender dan de rookgewoonte, die ik heb overwonnen, hoewel het niet gemakkelijk was.”
Een al eerder verschenen artikel liet zien waarom masturbatie schadelijk is.a Waarom komen tieners er echter zo gemakkelijk toe te gaan masturberen?
De bloem der jeugd
Een adolescent komt in een periode die in de bijbel „de bloem der jeugd” wordt genoemd; het is een periode waarin de seksuele verlangens sterk worden (1 Korinthiërs 7:36). Daar het lichaam zich op het ouderschap begint voor te bereiden, komen er krachtige hormonen vrij die van invloed zijn op de voortplantingsorganen. In deze periode wordt een jongere zich ervan bewust dat deze organen aangename sensaties teweeg kunnen brengen. Soms brengen nieuwsgierigheid en het onbekende van deze nieuwe, opwindende sensaties jongeren ertoe wat te experimenteren door opzettelijk met deze organen te manipuleren om het genot te verhogen of om seksuele spanningen tot ontspanning te brengen.
Wegens de veranderingen die in zijn of haar lichaam plaatsvinden, kan een jongere zelfs wanneer hij of zij niet noodzakelijk aan seks denkt seksueel geprikkeld raken. Bij jongens bijvoorbeeld kunnen de spanningen vanwege allerlei zorgen, angsten of frustraties van invloed zijn op hun gevoelige zenuwstelsel en een seksuele prikkeling veroorzaken. Een ophoping van zaad kan dan een nachtelijke zaadlozing (een natte droom) teweegbrengen, meestal vergezeld van een erotische droom, of er de oorzaak van zijn dat een jongen seksueel geprikkeld wakker wordt. Zo kan het eveneens voorkomen dat jonge meisjes zich onbedoeld gestimuleerd voelen. En een jonge vrouw kan vlak voor of na haar menstruatie sterkere seksuele verlangens hebben.
Als je een dergelijke ongewilde prikkeling hebt ervaren, wil dit niet zeggen dat er iets mis is met je. Het is een normale reactie van een jong lichaam. Zulke sensaties, ook al zijn ze heel intens, zijn niet hetzelfde als masturbatie, omdat ze grotendeels onwillekeurig zijn. En naarmate je ouder wordt en je de „bloem der jeugd” passeert, zal de intensiteit van deze nieuwe sensaties afnemen.
„Geestelijke brandstof”
Soms is de prikkeling echter niet alleen het gevolg van de werking van iemands hormonen. Zo beschrijft de bijbel hoe een jongeman een lichte vrouw ontmoet. Zij kust hem en zegt: „Kom toch, . . . laten wij toch van elkaar genieten met liefkozingen.” Wat gebeurt er dan? „Plotseling gaat hij haar achterna, als een stier die zowaar naar de slachting gaat” (Spreuken 7:7-22). Klaarblijkelijk werden de hartstochten van deze jongeman geprikkeld door wat hij zag, hoorde en meemaakte — en niet alleen door zijn hormonen! Zo geeft een jongeman toe: ’De kern van mijn hele probleem met masturbatie was terug te voeren op wat ik in mijn geest stopte. Ik keek vaak naar tv-programma’s waarin immoraliteit te zien was en soms keek ik op de kabel-tv naar naaktprogramma’s. Zulke scènes zijn zo schokkend dat ze je bijblijven. Ze kwamen me later weer voor de geest en leverden de geestelijke brandstof die nodig is om te masturberen.’
Vaak is het dus dat wat je leest of waar je naar kijkt of luistert voor ontspanning, waar je over praat of mediteert, dat het moeilijk maakt masturbatie te vermijden. Daarom moet je om met deze gewoonte te breken, beslist voorzichtig zijn met wat je in je geest stopt. Een 25-jarige vrouw bekende: „Ik scheen gewoon maar niet van de gewoonte af te kunnen komen. Ik las echter wel romans, en dit droeg tot het probleem bij.” Interessant is dat niet alleen seksueel onreine gedachten haar ertoe brachten te masturberen. In feite onthult haar ervaring de misschien wel voornaamste reden waarom de gewoonte zo moeilijk te overwinnen is.
Een emotionele „tranquillizer”
De jonge vrouw vervolgt: „Gewoonlijk masturbeerde ik bij wijze van uitlaat voor spanningen, druk of zorgen. Dat kortstondige genot was als het drankje dat de alcoholist neemt om zijn zenuwen te kalmeren.” Daarin staat zij zeker niet alleen. De onderzoekers Suzanne en Irving Sarnoff schrijven: „Voor sommigen kan masturbatie een gewoonte worden waarin zij troost zoeken wanneer zij onvriendelijk behandeld zijn of als hun iets dwarszit. Anderen zullen zich echter slechts zo nu en dan op die manier terugtrekken, als zij onder bijzonder acute emotionele druk staan.”
Dr. Sherwyn Woods voegt daaraan toe: „De aanleiding voor een groot deel van de masturbatie-ervaringen wordt niet zozeer gevormd door erotische behoeften als wel door gewone zorgen, spanningen en verveling, waarvoor het een gewilde tranquillizer wordt.” Als iemand van streek, neerslachtig, eenzaam of aan veel stress onderhevig is, wordt deze gewoonte dus een handige „tranquillizer” om zijn narigheid uit te bannen. (Vergelijk Spreuken 31:6, 7.) Om masturbatie te vermijden, moet je dus erkennen dat het een onvolwassen manier is om problemen aan te pakken en bereid zijn tot . . .
’Het wegdoen van de trekken van een klein kind’
De apostel Paulus schreef: „Toen ik een klein kind was, placht ik als een klein kind te spreken, als een klein kind te denken, als een klein kind te overleggen; nu ik echter een man ben geworden, heb ik de trekken van een klein kind weggedaan” (1 Korinthiërs 13:11). Masturbatie is een kinderlijke manier om op problemen te reageren. Eenmaal ingeworteld, kunnen deze „trekken van een klein kind” iemand nog op volwassen leeftijd de baas zijn. Om een voorbeeld te noemen: op negenjarige leeftijd moest een jongen op school eens een zeer moeilijke som oplossen. Hij ging eerst masturberen om zijn geest te kalmeren. Daarna ging hij zo mogelijk elke keer dat hij voor een lastig probleem stond tot masturbatie over. Nu, als volwassene, geeft hij toe: „Tot op deze dag roept een moeilijk stukje hersenwerk bij mij een zeer krachtige drang tot masturberen op. Als ik het niet doe, ben ik nauwelijks tot werken in staat.”
Hoewel dit misschien een extreem geval is, is het werkelijk gevaarlijk deze „tranquillizer” te gebruiken in een poging emotioneel moeilijke situaties uit de weg te gaan. Geef blijk van „denkvermogen” en pak het probleem zelf aan in plaats van geestelijk te vluchten via masturbatie (Spreuken 1:4). Lijken problemen en frustraties verpletterend, leer dan ’al je bezorgdheid op God te werpen, want hij zorgt voor je’ en begrijpt in wat een benarde situatie je verkeert, ook al heb je het gevoel dat niet één mens er iets van begrijpt (1 Petrus 5:6, 7). Laat toe dat God je helpt ’sterk gemaakt te worden naar de mens die je innerlijk bent, met kracht door middel van zijn geest’ (Efeziërs 3:16). Wees niet zo zwak je toevlucht tot masturbatie te nemen als „tranquillizer”, maar ’gedraag je als een man [of vrouw, niet als een klein kind], word sterk’. — 1 Korinthiërs 16:13.
De Sarnoffs schrijven in hun boek Masturbation and Adult Sexuality: „Ongeacht de reden waarom of het terrein waarop mensen vinden dat zij te kort schieten, hun besluit om te masturberen betekent dat zij niet trachten door zinvolle maatschappelijke activiteit iets aan hun tekortkoming te doen. . . . Weliswaar zou iemand voor de algemene gedragsregel kunnen kiezen dat hij probeert zowel zijn problemen op te lossen als te masturberen wanneer hij onder spanning komt te staan, maar de verleiding om de voorkeur te geven aan de laatste ’oplossing’ is heel groot, omdat je je lichaam altijd bij je hebt. Het is daarom het beste je te concentreren op het bedenken en in praktijk brengen van echte oplossingen voor je problemen.” Als iemand masturbeert wanneer hij met problemen te kampen heeft in plaats van ze op te lossen, kan de gewoonte echt dwangmatig worden.
„Een zeer sterke verslaving”
Na vanaf zijn 11de jaar ruim 15 jaar met masturbatie geworsteld te hebben, bekende een man: „Het is een zeer sterke verslaving — het is niet iets wat je licht mag opnemen. Het kan net zo verslavend zijn als drugs of alcohol.” Het boek Your Growing Child door Penelope Leach verklaart: „Het genot en de ontspanning die hij door masturbatie verkrijgt, is een verslaving geworden omdat andere aspecten van zijn leven voor hem ondraaglijk zijn. Als een echte verslaafde moet hij steeds vaker masturberen, en doordat hij dit doet, sluit hij zich meer en meer af voor andere genoegens.”
De drang om zich louter voor het genot aan masturbatie over te geven wanneer er iets niet goed gaat in iemands leven, kan er gemakkelijk toe leiden dat hij een ’onverstandige slaaf van velerlei begeerten en genoegens’ wordt (Titus 3:3). Toch verklaart de apostel Paulus: „Ik zal mij door niets onder autoriteit laten brengen” (1 Korinthiërs 6:12). Hij zorgde ervoor dat zijn begeerten hem niet in hun macht kregen, want, zo schreef Paulus: „Ik beuk mijn lichaam [vleselijke begeerten] en leid het als een slaaf” (1 Korinthiërs 9:27). Hij werd hard voor zichzelf! Voor iedereen die daar zo veel moeite voor doet, zal het mogelijk zijn masturbatie te overwinnen — hoe moeilijk dat ook mag zijn.b
[Voetnoten]
a Zie Ontwaakt! van 8 september 1987.
b In een toekomstig artikel zal worden besproken hoe iemand kan vechten om van deze gewoonte af te komen.
[Illustratie op blz. 18]
Het kijken naar immorele scènes kan „geestelijke brandstof” voor masturbatie leveren