18, 19. (a) Hoe bracht Paulus zijn waardering voor zijn medewerkers tot uitdrukking? (b) Welk voorbeeld toont dat Paulus geen wrok koesterde tegen zijn broeders?

¹⁸ In zijn eerste brief aan de Korinthiërs schreef Paulus: „Nu vermaan ik u, broeders: gij weet dat het huisgezin van Stéfanas de eersteling van Acháje is en dat zij zich ten dienste van de heiligen hebben gesteld. Moogt ook gij u aan dat soort van personen blijven onderwerpen en aan een ieder die meewerkt en arbeidt. Ik verheug mij echter over de tegenwoordigheid van Stéfanas en Fortunátus en Acháïkus, want zij hebben het vergoed dat gij niet hier zijt. Want zij hebben mijn geest en de uwe verkwikt. Erkent daarom dat soort van mensen.” — 1 Korinthiërs 16:15-18.

¹⁹ Wat een voortreffelijke, grootmoedige instelling had Paulus tegenover zijn broeders, van wie enkelen heus geen grote bekendheid genoten. Maar Paulus had hen lief omdat zij ’meewerkten’ en onvermoeid ’arbeidden’, omdat zij zich inzetten om de heiligen te dienen.

20. Hoe dienen christenen in het algemeen en ouderlingen in het bijzonder te tonen dat zij getrouwe opzieners waarderen en dat zij „dat soort van mannen dierbaar achten”?

²⁰ Tegenwoordig zijn er onder Gods volk vele toegewijde opzieners die net als Stéfanas hun broeders dienen. Natuurlijk hebben zij hun fouten en tekortkomingen. Niettemin ’werken zij mee’ met „de getrouwe en beleidvolle slaaf” en zijn Besturende Lichaam, en ’arbeiden’ zij hard in het predikingswerk en het helpen van hun broeders. Wij dienen ’ons aan dat soort van personen te blijven onderwerpen’, hen waarderend om hun kwaliteiten in plaats van naar hun tekortkomingen te zoeken. Ouderlingen behoren de leiding te nemen in het tonen van gepaste waardering en respect voor hun medeouderlingen. Ouderlingen dienen in een geest van liefde en eenheid met elkaar samen te werken. Allen zullen de waarde van zulke getrouwe broeders erkennen en „dat soort van mannen dierbaar achten”. — Filippenzen 2:29.