Als wij slecht onderwijs geven, kan dat droevige gevolgen hebben. Paulus waarschuwde: „Indien iemands werk dat hij erop gebouwd heeft blijft, zal hij een beloning ontvangen; indien iemands werk verbrandt, zal hij verlies lijden, maar hijzelf zal gered worden; doch indien dit zo is, zal het zijn als door vuur heen.”c — 1 Korinthiërs 3:14, 15.

14. (a) Hoe zouden christenen die discipelen maken ’verlies kunnen lijden’, en hoe zouden zij toch redding kunnen krijgen als door vuur heen? (b) Hoe kunnen wij het risico verlies te lijden tot een minimum beperken?

¹⁴ Werkelijk tot nadenken stemmende woorden! Het kan zeer pijnlijk zijn om er moeite voor te doen iemand te helpen een discipel te worden en vervolgens te zien dat de persoon zwicht voor verleiding of vervolging en ten slotte de weg der waarheid verlaat. Paulus erkent dit wanneer hij zegt dat wij in zulke gevallen verlies lijden. De ervaring kan zo pijnlijk zijn dat onze redding wordt beschreven met de uitdrukking „als door vuur heen” — als een man die alles verloor in een brand en er zelf ternauwernood uit gered werd. Hoe kunnen wij onzerzijds het risico verlies te lijden tot een minimum beperken? Bouw met duurzame materialen! Als wij onze leerlingen onderwijzen om hun hart te bereiken, hen ertoe bewegen kostbare christelijke hoedanigheden als wijsheid, onderscheidingsvermogen, vrees voor Jehovah en waar geloof naar waarde te schatten, dan bouwen wij met duurzame, vuurbestendige materialen (Psalm 19:9, 10; Spreuken 3:13-15; 1 Petrus 1:6, 7). Zij die deze hoedanigheden verwerven, zullen Gods wil blijven doen; zij bezitten de vaste hoop om eeuwig te blijven leven (1 Johannes 2:17).

Wie is verantwoordelijk?

18. Waarom hoeft het, wanneer een discipel het gezonde onderwijs verwerpt, niet noodzakelijkerwijs te liggen aan degenen die trachten hem te onderwijzen en op te leiden?

¹⁸ Deze bespreking doet een belangrijke vraag rijzen. Als iemand die wij trachten te helpen van de waarheid afvalt, betekent dit dan dat wij als onderwijzers hebben gefaald — dat wij met inferieure materialen moeten hebben gebouwd? Dat hoeft niet zo te zijn. Paulus’ woorden herinneren ons er stellig aan dat het een grote verantwoordelijkheid is een aandeel te hebben aan het maken van discipelen. Wij willen alles wat in onze macht ligt doen om goed te bouwen. Maar Gods Woord zegt niet dat wij ons er helemaal verantwoordelijk voor moeten voelen en onder schuldgevoelens gebukt dienen te gaan wanneer degenen die wij trachten te helpen zich van de waarheid afwenden. Er zijn buiten onze eigen rol als bouwers nog andere factoren die meespelen. Merk bijvoorbeeld op wat Paulus zelfs zegt over de onderwijzer die met betrekking tot deze bouwwerkzaamheden geen goed werk heeft geleverd: „Hij [zal] verlies lijden, maar hijzelf zal gered worden” (1 Korinthiërs 3:15). Als deze persoon ten slotte misschien toch redding verkrijgt — terwijl van de christelijke persoonlijkheid die hij in zijn leerling trachtte op te bouwen wordt gezegd dat die in een vurige beproeving „verbrandt” — wat moeten wij dan concluderen? Dat Jehovah in eerste instantie zeker de leerling verantwoordelijk stelt voor zijn eigen beslissingen in verband met de vraag of hij al dan niet een getrouwe handelwijze zal volgen.