NEEF

In deze bespreking gaat het om neef in de betekenis van zoon van iemands oom of tante. Het Griekse woord a·neʹpsi·os (neef) komt slechts eenmaal in de bijbel voor, en wel in Kolossenzen 4:10, waar Paulus Markus „de neef van Barnabas” noemt. De Griekse uitdrukking betekent in eerste instantie „volle neef”, maar kan in ruimere zin op neef in elke graad duiden. A·neʹpsi·os komt ook (in het meervoud) in de Griekse Septuaginta in Numeri 36:11 voor, maar de Hebreeuwse uitdrukking in de masoretische tekst wordt letterlijk weergegeven met „zonen van hun vaders broers”.

In de Statenvertaling wordt Elisabeth in Lukas 1:36 Maria’s nicht (sugʹge·nis [spreek uit: sunʹge·nis]) genoemd. Dit Griekse woord wordt als een bijzondere vorm van het woord sugʹge·nes beschouwd, dat in enkele modernere vertalingen met „(bloed)verwant” of „familie(lid)” wordt weergegeven (Lu 2:44; 21:16; Han 10:24; GNB; NBG; NW; WV). Sugʹge·nes komt vijfmaal in de Septuaginta voor, altijd in de betekenis van „bloedverwanten” in het algemeen en niet in de huidige beperkte betekenis van „neef”. — Le 18:14; 20:20; 25:45; 2Sa 3:39; Ez 22:6; LXX.

Hoewel er in de Hebreeuwse Geschriften geen woord voor neef te vinden is, wordt er met de volgende formuleringen op deze verwantschap geduid: „de zonen van . . . Aärons oom”, „de zoon van zijn oom” (Le 10:4; 25:49). Er wordt melding gemaakt van huwelijken tussen neef en nicht: Jakob en Rachel, en de dochters van Zelafead (Ge 28:2; 29:10-12; Nu 36:11). Zulke huwelijken tussen neef en nicht vielen in de Mozaïsche wet niet onder het verbod op incest (Le 18:8-16). Tegenwoordig zijn burgerlijke wetten niet gelijkluidend in deze kwestie; sommige landen laten toe dat neef en nicht met elkaar trouwen, andere niet.