¹¹ Mannen die geschikt zijn om als opziener aangesteld te worden, geven blijk van matigheid in persoonlijke gewoonten en in hun omgang met anderen. Ze zijn niet fanatiek, maar hun manier van leven wordt gekenmerkt door evenwicht en zelfbeheersing. Ze zijn matig in dingen als eten, drinken, ontspanning, hobby’s en entertainment. Ze zijn matig in het gebruik van alcohol zodat ze niet van dronkenschap beschuldigd kunnen worden en geen dronkaard genoemd kunnen worden. Iemand die mentaal afgestompt is door drankgebruik, verliest makkelijk zijn zelfbeheersing en kan dus niet de geestelijke belangen van de gemeente beschermen.

¹² Om de leiding te kunnen nemen in de gemeente moet iemand een mate van ordelijkheid hebben. Dat zal blijken uit zijn uiterlijk, zijn huis en zijn dagelijkse activiteiten. Zo iemand vermijdt het dingen alsmaar uit te stellen, maar ziet wat er gedaan moet worden en zorgt vervolgens dat het gebeurt. Hij houdt zich aan Gods principes.

¹⁴ Bovendien is iemand die geschikt is om als opziener in de gemeente te dienen verstandig. Dat wil zeggen dat hij een nuchtere kijk heeft en niet snel met zijn oordeel klaarstaat. Hij heeft een goed begrip van Jehovah’s principes en de toepassing ervan. Iemand die verstandig is, staat open voor raad en leiding. Hij is niet hypocriet.

Als een opziener getrouwd is, moet hij voldoen aan de christelijke norm voor het huwelijk: hij moet de man van één vrouw zijn en zijn eigen huisgezin goed leiden.

Een opziener is ook onberispelijk en vrij van beschuldiging, en heeft zelfs een goede reputatie bij buitenstaanders. Er kan geen gegronde beschuldiging van ongepast gedrag tegen hem ingebracht worden waardoor de reputatie van de gemeente aangetast zou worden. Hij mag niet recent terechtgewezen zijn wegens ernstig kwaaddoen. Anderen in de gemeente worden ertoe bewogen zijn goede voorbeeld na te volgen en vertrouwen hun geestelijke leven graag aan zijn zorg toe (1 Kor. 11:1; 16:15, 16).

¹⁰ Zulke bekwame mannen kunnen de gemeente op net zo’n manier dienen als de oudsten van Israël, die als ‘wijze, verstandige en ervaren mannen’ werden beschreven (Deut. 1:13). Christelijke ouderlingen zijn niet zonder zonde, maar ze staan in de gemeente en in de gemeenschap bekend als oprechte, gelovige mannen die langere tijd bewezen hebben dat ze hun leven in harmonie met Gods principes leiden. Dankzij hun onberispelijkheid hebben ze in de gemeente vrijheid van spreken (Rom. 3:23).

Hij is ook echt gastvrij, zet zich voor anderen in en deelt graag zijn bezittingen (Hand. 20:33-35).

¹⁶ Om doeltreffend te zijn moet een opziener een goede onderwijzer zijn. Paulus schreef aan Titus dat een opziener iemand moet zijn die ‘stevig vasthoudt aan het betrouwbare woord in zijn onderwijskunst, zodat hij in staat is om anderen door de gezonde leer op te bouwen en om tegensprekers terecht te wijzen’ (Tit. 1:9). Hij is in staat om te redeneren, bewijzen aan te voeren, tegenwerpingen te ontzenuwen en de Bijbel op zo’n manier uit te leggen dat anderen overtuigd raken en gesterkt worden in hun geloof. Een opziener kan zowel in makkelijke als in moeilijke omstandigheden goed onderwijzen (2 Tim. 4:2). Hij heeft het geduld om iemand die afdwaalt zachtaardig terecht te wijzen en iemand die twijfelt te overtuigen en te motiveren om op basis van geloof nuttige daden te doen. Als hij bekwaam is om vanaf het podium of in een persoonlijk gesprek onderwijs te geven, is dat een bewijs dat hij aan dit belangrijke vereiste voldoet.