3. Het Allerheiligste, de binnenste afdeling. In Leviticus 16:2 wordt deze ruimte ’de heilige plaats [Hebr.: haq·qoʹdhesj, „het heilige”] binnen het gordijn’ genoemd. Waarschijnlijk had Paulus deze afdeling in gedachten toen hij, sprekend over Jezus’ binnengaan in de hemel, zei dat hij niet „in een met handen gemaakte heilige plaats [Gr.: haʹgi·a, „heilige plaatsen”]” is binnengegaan (Heb 9:24). In Hebreeën 10:19 spreekt Paulus over „de heilige plaats” (NW) of „het Allerheiligste” (Belgische PB) (lett.: de heilige plaatsen; het mv. duidt op uitnemendheid).

Symbolische betekenis. De regeling die God heeft getroffen om door middel van het offer van Jezus Christus verzoening voor de mensen te bewerkstelligen, wordt aangeduid als „de grotere en volmaaktere tent, die niet met handen is gemaakt”. Christus is „eens voor altijd de heilige plaats” van deze grote geestelijke tempel binnengegaan „en heeft een eeuwige bevrijding voor ons verworven”, schrijft de apostel Paulus (Heb 9:11, 12). Toen Christus naar de hemel terugkeerde om voor Jehovah te verschijnen, ging hij de plaats binnen die door het Allerheiligste, de binnenste afdeling van de tabernakel, werd afgebeeld (Heb 9:24, 25). De tabernakel en de daarin verrichte diensten waren derhalve „een voorafbeelding en een schaduw van de hemelse dingen”. — Heb 8:5.