„Het huwelijk zij eerbaar onder allen”

„Het huwelijk zij eerbaar onder allen en het huwelijksbed zonder verontreiniging.” — HEBREEËN 13:4.

1. Wat hebben velen geleerd met betrekking tot een succesvol huwelijk?

MILJOENEN mensen smaken zelfs in deze tijd waarin men zich gemakkelijk door echtscheiding van zijn huwelijkspartner kan ontdoen, de vreugde van een duurzaam huwelijk. Zij hebben een formule voor succes gevonden, ondanks verschillen in persoonlijkheid en achtergrond. Zulke huwelijken zijn te vinden onder Jehovah’s Getuigen. In de meeste gevallen zullen deze echtparen toegeven dat zij hun ups en downs en soms zelfs redenen tot klagen tegen elkaar hebben gehad. Toch hebben zij geleerd de stormpjes te doorstaan en hun huwelijksboot op koers te houden. Wat zijn enkele van de factoren die hen hierbij hebben geholpen? — Kolossenzen 3:13.

2. (a) Wat zijn enkele positieve factoren die een huwelijk schragen? (b) Wat zijn enkele factoren die een huwelijk kunnen ondermijnen? (Zie kader op blz. 14.)

² De opmerkingen die zijn gemaakt door sommigen die een gelukkig en duurzaam christelijk huwelijk hebben, zeggen heel veel. Een man die al 16 jaar getrouwd is, zei: „Telkens als zich een probleem voordeed, hebben wij echt moeite gedaan om naar elkaars standpunt te luisteren.” Dit onderstreept een van de verenigende factoren in veel huwelijken — openhartige, eerlijke communicatie. Een vrouw die al 31 jaar getrouwd is, verklaarde: „Elkaars hand vasthouden en leuke dingen doen om onze romance levend te houden, is altijd een prioriteit geweest.” En dat is nog een aspect van communicatie. Een ander echtpaar, dat bijna 40 jaar getrouwd is, beklemtoonde hoe belangrijk het is een gevoel voor humor te bewaren, het vermogen om zowel om zichzelf als om elkaar te kunnen lachen. Zij zeiden ook dat dit ertoe bijdroeg het beste en het slechtste in elkaar te kunnen zien en toch loyale liefde te tonen. De man noemde de bereidheid om fouten toe te geven en vervolgens verontschuldigingen aan te bieden. Waar een geest van inschikkelijkheid heerst, zal een huwelijk eerder geneigd zijn mee te geven om zich aan te passen dan onbuigzaam te blijven en te breken. — Filippenzen 2:1-4; 4:5, Kingdom Interlinear.

Een veranderend klimaat

3, 4. Welke veranderingen in opvatting hebben er met betrekking tot huwelijkstrouw plaatsgehad? Kunt u voorbeelden geven?

³ In de loop van de laatste paar decennia zijn de opvattingen met betrekking tot huwelijkstrouw over de hele wereld veranderd. Sommige getrouwde mensen geloven dat er niets verkeerd is aan een affaire, een modern eufemisme voor overspel, vooral als de andere partner het weet en accepteert.

⁴ Een christelijke opziener merkte over de situatie op: „De wereld heeft vrijwel elke ernstige poging om volgens morele gedragsregels te leven opgegeven. Eerbaar gedrag wordt tegenwoordig als ouderwets bezien.” Prominente persoonlijkheden uit de politiek, de sport- en amusementswereld overtreden openlijk de bijbelse maatstaven voor moreel gedrag, en men blijft zulke mensen op een voetstuk plaatsen. Er kleeft nagenoeg geen schande meer aan welke vorm van moreel kwaaddoen of perversie maar ook. Eerbaarheid en rechtschapenheid hebben in de zogeheten hogere kringen zelden hoog aangeschreven gestaan. De grote massa volgt dat voorbeeld, onder het motto: ’Wat goed is voor de één, is goed voor de ander’, en vergoelijkt wat God veroordeelt. Het is zoals Paulus het uitdrukte: „Daar zij elk zedelijkheidsbegrip hebben verloren, hebben zij zich overgegeven aan een losbandig gedrag om hebzuchtig allerlei onreinheid te bedrijven.” — Efeziërs 4:19; Spreuken 17:15; Romeinen 1:24-28; 1 Korinthiërs 5:11.

5. (a) Wat is Gods standpunt ten aanzien van overspel? (b) Wat omvat het bijbelse gebruik van het woord „hoererij”?

⁵ Gods maatstaven zijn niet veranderd. Zijn standpunt is dat samenleven zonder officieel getrouwd te zijn, hoererij is. Ontrouw in het huwelijk is nog altijd overspel.a De apostel Paulus verklaarde duidelijk: „Wat! Weet gij niet dat onrechtvaardigen Gods koninkrijk niet zullen beërven? Wordt niet misleid. Noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch mannen die er voor tegennatuurlijke doeleinden op na worden gehouden, noch mannen die bij mannen liggen . . . zullen Gods koninkrijk beërven. Toch zijn sommigen van u dat geweest. Maar gij zijt rein gewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt rechtvaardig verklaard in de naam van onze Heer Jezus Christus en met de geest van onze God.” — 1 Korinthiërs 6:9-11.

6. Welke aanmoediging kunnen wij putten uit Paulus’ woorden in 1 Korinthiërs 6:9-11?

⁶ Een aanmoedigend punt in die schriftplaats is de uitspraak van Paulus: „Toch zijn sommigen van u dat geweest. Maar gij zijt rein gewassen.” Ja, velen die zich in het verleden wentelden in ’s werelds losbandige „lage poel van liederlijkheid” zijn tot bezinning gekomen, hebben Christus en zijn slachtoffer aanvaard en zijn rein gewassen. Zij hebben verkozen God te behagen door een moreel leven te leiden en zijn als gevolg daarvan gelukkiger. — 1 Petrus 4:3, 4.

7. Welke tegenstrijdige opvattingen bestaan er over „immoraliteit”, en wat is de bijbelse zienswijze?

⁷ Anderzijds is de door de hedendaagse wereld gegeven definitie van immoraliteit zo afgezwakt dat ze niet met Gods zienswijze overeenstemt. Een woordenboek definieert „immoreel” als „strijdig met de heersende moraal”. De huidige „heersende moraal”, die voorechtelijke en buitenechtelijke seks alsook homoseksualiteit vergoelijkt, wordt door de bijbel als immoraliteit veroordeeld. Ja, van bijbels standpunt uit bezien is immoraliteit een flagrante schending van Gods morele gedragsregels. — Exodus 20:14, 17; 1 Korinthiërs 6:18.

De christelijke gemeente beïnvloed

8. Welke invloed kan immoraliteit uitoefenen op leden van de christelijke gemeente?

⁸ Immoraliteit is thans zo algemeen dat dit zelfs druk kan uitoefenen op leden van de christelijke gemeente. Immoraliteit kan hen beïnvloeden via de stroom van verderfelijke tv-programma’s, video’s en pornografische lectuur in de wereld om hen heen. Hoewel slechts een klein percentage van christenen erdoor wordt aangetast, moet toch worden erkend dat de meeste gevallen van uitsluiting uit de gelederen van Jehovah’s Getuigen wegens onberouwvol gedrag dat onbetamelijk is voor een christen, verband houden met de een of andere vorm van seksuele immoraliteit. Daar staat als positief punt tegenover dat een groot percentage van die uitgeslotenen ten slotte hun dwalingen inziet, tot een reine levenswijze terugkeert en na verloop van tijd weer in de gemeente wordt opgenomen. — Vergelijk Lukas 15:11-32.

9. Hoe manipuleert Satan de onoplettenden?

⁹ Het lijdt geen twijfel dat Satan rondgaat als een brullende leeuw, gereed om de onoplettenden te verslinden. Elk jaar worden onoplettende christenen door zijn kuiperijen of „listige daden” verstrikt. De alom aanwezige geest van zijn wereld is zelfzuchtig, hedonistisch en wellustig. Deze geest geeft voet aan vleselijke verlangens en wijst zelfbeheersing af. — Efeziërs 2:1, 2; 6:11, 12, NW, Studiebijbel, vtn.; 1 Petrus 5:8.

10. Wie staan aan verleiding bloot, en waarom?

¹⁰ Wie in de gemeente kunnen blootstaan aan de verleidingen van immoraliteit? De meeste christenen, of het nu ouderlingen in een plaatselijke gemeente zijn, reizende opzieners, Bethelieten, pioniers die elke maand vele uren prediken, drukbezette ouders die een gezin grootbrengen of jonge mensen die geconfronteerd worden met druk van leeftijdgenoten. Niemand is immuun voor vleselijke verleiding. De seksuele aantrekkingskracht kan op de meest onverwachte momenten ontketend worden. Daarom kon Paulus schrijven: „Wie . . . denkt te staan, moet oppassen dat hij niet valt. Geen verzoeking is over u gekomen behalve die welke mensen gemeen is.” Het is betreurenswaardig, maar sommige christenen in verantwoordelijke posities zijn voor deze verlokking van immoraliteit bezweken. — 1 Korinthiërs 10:12, 13.

Meegetrokken en verlokt

11-13. Wat zijn enkele situaties die tot immoraliteit hebben geleid?

¹¹ Wat zijn de verleidingen en situaties die sommigen tot de dwaze handelwijze van overspel en hoererij hebben gebracht? Ze zijn talrijk en complex en kunnen van land tot land of van cultuur tot cultuur verschillen. Er zijn echter bepaalde fundamentele situaties die in veel landen duidelijk uitspringen. Er wordt bijvoorbeeld bericht dat sommigen feestjes hebben georganiseerd waar alcoholische dranken onbeperkt verkrijgbaar waren. Anderen raakten in de ban van wereldse suggestieve muziek en uitdagend dansen. In sommige streken van Afrika zijn rijke mannen — ongelovigen — die er bijvrouwen op na houden; sommige vrouwen hebben zich ertoe laten verlokken in zo’n situatie naar economische geborgenheid te zoeken, ook al is er immoraliteit bij betrokken. In andere streken zijn christelijke echtgenoten ver van hun gezin vandaan in de mijnen of elders de kost gaan verdienen. Vervolgens worden hun loyaliteit en trouw op de proef gesteld in een mate of op manieren zoals hun thuis niet zou zijn overkomen.

¹² In ontwikkelde landen zijn sommigen in Satans val gelopen door vaak met iemand van het andere geslacht samen te zijn zonder dat er een derde aanwezig was — bijvoorbeeld door geregeld in de besloten intimiteit van een auto te zitten om rijles te nemen.b Ouderlingen die herderlijke bezoeken afleggen, moeten ook voorzichtig zijn en oppassen dat zij niet alleen zijn met een zuster wanneer zij haar raad geven. De gesprekken kunnen in een emotionele sfeer komen en uitlopen op een voor beide partijen pijnlijke situatie. — Vergelijk Markus 6:7; Handelingen 15:40.

¹³ De bovengenoemde omstandigheden hebben sommige christenen ertoe gebracht niet op hun hoede te zijn en immorele daden te begaan. Net zoals dit in de eerste eeuw gebeurde, hebben zij toegelaten dat zij ’beproefd en door hun eigen vleselijke begeerten meegetrokken’ werden, wat tot zonde heeft geleid. — Jakobus 1:14, 15; 1 Korinthiërs 5:1; Galaten 5:19-21.

14. Waarom is zelfzucht een factor die ten grondslag ligt aan gevallen van overspel?

¹⁴ Uit een zorgvuldige beschouwing van uitsluitingen blijkt dat aan immorele daden bepaalde gemeenschappelijke factoren ten grondslag liggen. In zulke gevallen is er altijd een of andere vorm van zelfzucht in het spel. Waarom zeggen wij dat? Omdat in gevallen van overspel één of meer onschuldigen nadeel berokkend zal worden. Dat kan de wettige huwelijkspartner zijn. Dat zullen zeker de eventuele kinderen zijn, want indien overspel uitloopt op echtscheiding, betalen de kinderen, die snakken naar de geborgenheid van een verenigd gezin, wellicht de zwaarste tol. De overspelige denkt voornamelijk aan zijn of haar eigen genot en voordeel. Dat is zelfzucht. — Filippenzen 2:1-4.

15. Wat kunnen enkele oorzaken geweest zijn die tot overspel hebben geleid?

¹⁵ Gewoonlijk is overspel geen plotselinge daad van zwakte. Er heeft een geleidelijke, zelfs haast onmerkbare, verslechtering in het huwelijk plaatsgehad. Wellicht is de communicatie routinematig of steriel geworden. Misschien is er weinig wederzijdse aanmoediging geweest. Misschien is elk erin te kort geschoten waardering voor de ander tot uitdrukking te brengen. De huwelijkspartners hebben elkaar misschien al enige tijd niet seksueel bevredigd. Zeker is, dat wanneer zich overspel voordoet, ook de band met God verzwakt is. Jehovah wordt niet langer ervaren als een levende God, die al onze gedachten en daden kent. Het kan zelfs zijn dat „God” in de geest van de overspeler niet veel meer dan een woord wordt, een abstract wezen dat in het dagelijkse leven geen plaats heeft. Dan wordt het gemakkelijker om tegen God te zondigen. — Psalm 51:3, 4; 1 Korinthiërs 7:3-5; Hebreeën 4:13; 11:27.

De sleutel tot weerstand

16. Hoe kan een christen weerstand bieden aan de verleiding om ontrouw te zijn?

¹⁶ Indien een christen zou bemerken dat hij of zij wordt verleid zich op het pad van ontrouw te begeven, welke factoren moeten dan in aanmerking worden genomen? Allereerst dient men na te denken over de betekenis van christelijke liefde, die stevig op bijbelse beginselen gefundeerd is. Nooit mag iemand toelaten dat hij zich door fysieke of erotische liefde laat beheersen en tot zelfzucht vervalt, waardoor hij anderen leed aandoet. De situatie dient veeleer van Jehovah’s standpunt uit te worden beschouwd. Ze dient te worden bezien in het grotere verband van de gemeente en de oneer die door slecht gedrag zowel over de gemeente als over Jehovah’s naam zou worden gebracht (Psalm 101:3). Rampspoed kan worden afgewend door te weten te komen hoe Christus over de kwestie denkt en dan dienovereenkomstig te handelen. Bedenk dat onzelfzuchtige christelijke liefde nimmer faalt. — Spreuken 6:32, 33; Mattheüs 22:37-40; 1 Korinthiërs 13:5, 8.

17. Welke opbouwende voorbeelden van getrouwheid hebben wij?

¹⁷ Een sleutel tot weerstand is dat men zijn geloof en zijn kijk op de hoop die in het vooruitzicht ligt, versterkt. Dit betekent dat men bovenal voortreffelijke voorbeelden van rechtschapenheid die getrouwe mannen en vrouwen uit de oudheid, en ook Jezus zelf, hebben nagelaten, voor ogen houdt. Paulus schreef: „Daarom dan, omdat wij zo’n grote wolk van getuigen rondom ons hebben, laten ook wij elk gewicht en de zonde die ons gemakkelijk verstrikt, afleggen en met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij oplettend het oog gericht houden op de Voornaamste Bewerker en Volmaker van ons geloof, Jezus. Wegens de hem in het vooruitzicht gestelde vreugde heeft hij een martelpaal verduurd, schande verachtend, en is hij aan de rechterhand van de troon van God gaan zitten. Ja, let nauwkeurig op degene die van zondaars zo’n tegenspraak tegen hun eigen belangen in heeft verduurd, opdat gij niet moe wordt en bezwijkt in uw ziel” (Hebreeën 12:1-3). Liever dan het huwelijksschip te doen zinken, zal de wijze naar wegen zoeken om eventuele averij te herstellen teneinde het huwelijk te redden en aldus de valkuil van trouweloosheid of verraad en dubbelhartigheid vermijden. — Job 24:15.

18. (a) Waarom is trouweloosheid of verraad niet te sterk uitgedrukt om overspel te beschrijven? (b) Hoe beziet God het betalen van geloften?

¹⁸ Is trouweloosheid of verraad te sterk uitgedrukt in verband met immoraliteit? Trouweloosheid betekent verraderlijk handelen ten aanzien van iets wat toevertrouwd is of iets vertrouwelijks. Stellig gaat het bij de huwelijksgelofte om iets wat toevertrouwd is en houdt ze een belofte in om elkaar door dik en dun, in goede en in slechte tijden, lief te hebben en te verzorgen. Er is iets bij betrokken wat door velen wellicht als uit de tijd wordt beschouwd — iemands erewoord, uitgedrukt in de huwelijksgelofte. Dat vertrouwen beschamen, is een vorm van verraad jegens de huwelijkspartner. Gods zienswijze ten aanzien van geloften wordt in de bijbel duidelijk uiteengezet: „Telkens wanneer gij een gelofte aan God doet, aarzel niet die te betalen, want er is geen behagen in de verstandelozen. Wat gij plechtig belooft, betaal dat.” — Prediker 5:4.

19. Wat schenkt de hemel grote vreugde, maar wat is daarentegen voor Satan een reden tot verheuging?

¹⁹ Laat over het volgende geen twijfel bestaan. Evenals er in de hemel grote vreugde heerst over de redding van één zondaar, zo heerst er op aarde grote vreugde onder Satans zichtbare en onzichtbare horden wanneer een van Jehovah’s Getuigen in gebreke blijft zijn of haar rechtschapenheid te bewaren. — Lukas 15:7; Openbaring 12:12.

Iedereen staat bloot aan verleidingen

20. Hoe kunnen wij verleiding weerstaan? (2 Petrus 2:9, 10)

²⁰ Is immoraliteit in sommige gevallen onvermijdelijk? Zijn het vlees en Satan zo sterk dat christenen niet in staat zijn er weerstand aan te bieden en hun rechtschapenheid te bewaren? Paulus geeft de volgende aanmoediging: „God is getrouw, en hij zal niet toelaten dat gij wordt verzocht boven hetgeen gij kunt dragen, maar met de verzoeking zal hij ook voor de uitweg zorgen, opdat gij ze kunt doorstaan.” In de wereld van vandaag kunnen wij verleiding misschien niet geheel en al vermijden, maar door ons in gebed tot God te wenden, kunnen wij beslist iedere verleiding het hoofd bieden en te boven komen. — 1 Korinthiërs 10:13.

21. Welke vragen zullen in onze volgende studie beantwoord worden?

²¹ Wat biedt God ons aan om ons te helpen verleidingen het hoofd te bieden en met goed gevolg te doorstaan? Wat hebben wij ieder persoonlijk nodig om ons huwelijk, ons gezin, alsook de reputatie van Jehovah’s naam en die van de gemeente te beschermen? Die vragen zullen in ons volgende artikel worden behandeld.

[Voetnoten]

Kunt u zich dit herinneren?

◻ Wat zijn enkele factoren die ertoe bijdragen een huwelijk te versterken?

◻ Waarom dienen wij de wereldse zienswijze ten aanzien van moraliteit te vermijden?

◻ Wat zijn enkele verleidingen en situaties die tot immoraliteit kunnen leiden?

◻ Wat is de voornaamste sleutel om zonde te weerstaan?

◻ Hoe helpt God ons in tijden van verzoeking?

[Kader op blz. 14]

FACTOREN DIE DUURZAME HUWELIJKEN GEMEEN HEBBEN

◻ Stevig vasthouden aan bijbelse beginselen

◻ Beide partners hebben een sterke band met Jehovah

◻ De echtgenoot respecteert zijn vrouw, haar gevoelens en haar meningen

◻ Goede communicatie op dagelijkse basis

◻ Tracht elkaar te behagen

◻ Gevoel voor humor; om zichzelf kunnen lachen

◻ Geef grif fouten toe; vergeef vrijelijk

◻ Houd de romantiek levend

◻ Wees eensgezind in het grootbrengen en streng onderrichten van kinderen

◻ Zich geregeld verenigen in gebed tot Jehovah

NEGATIEVE FACTOREN DIE HET HUWELIJK ONDERMIJNEN

◻ Zelfzucht en koppigheid

◻ Verzuimen dingen samen te doen

◻ Slechte communicatie

◻ Onvoldoende overleg tussen de huwelijkspartners

◻ Slecht financieel beheer

◻ Verschil in criteria bij het omgaan met kinderen en/of stiefkinderen

◻ Echtgenoot die altijd laat van zijn werk komt of zijn gezin wegens andere verplichtingen verwaarloost

◻ Verzuimen in de geestelijke behoeften van het gezin te voorzien

[Illustratie op blz. 15]

Het huwelijk eerbaar houden, brengt blijvend geluk