8. Welke raad gaf de apostel Johannes over mijden?

⁸ In de geschriften van de apostel Johannes vinden wij overeenkomstige raad die beklemtoont hoe grondig christenen zulke personen uit de weg dienen te gaan: „Een ieder die vooruitdringt en niet blijft in de leer van de Christus, heeft God niet . . . Als iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem nimmer in uw huis en richt ook geen groet tot hem. Want wie een groet tot hem richt [Grieks: chaiʹro], heeft deel aan zijn goddeloze werken.”a — 2 Johannes 9-11.

9, 10. (a) Wat gebeurde er met onberouwvolle wetsovertreders in Israël, en waarom? (b) Welk standpunt dienen wij in te nemen tegenover de thans bestaande regeling betreffende de bejegening van personen die zijn uitgesloten omdat zij hebben gezondigd zonder er berouw van te hebben? (2 Petrus 2:20-22)

⁹ Waarom is zo’n krachtig standpunt zelfs in deze tijd passend? Welnu, sta eens stil bij de strenge vorm van afsnijding die in Gods Wet aan Israël was verordend. In verscheidene ernstige aangelegenheden werden opzettelijke overtreders ter dood gebracht (Leviticus 20:10; Numeri 15:30, 31). Wanneer dat gebeurde, konden anderen, zelfs familieleden, niet meer met de dode wetsovertreder spreken (Leviticus 19:1-4; Deuteronomium 13:1-5; 17:1-7). Hoewel loyale Israëlieten in die tijd normale mensen waren met net zulke emoties als wij, wisten zij dat God rechtvaardig en liefdevol is en dat zijn Wet hun morele en geestelijke reinheid beschermde. Derhalve konden zij aanvaarden dat zijn regeling om kwaaddoeners af te snijden, in de grond een goede en juiste zaak was. — Job 34:10-12.