Aan de Efeziërs heeft hij het volgende te zeggen: „Ik ken uw daden, en uw moeizame arbeid en volharding, en ik weet dat gij slechte mensen niet kunt verdragen, en dat gij hen die zeggen dat zij apostelen zijn maar het niet zijn, op de proef stelt en hen leugenaars hebt bevonden.

Openbaring 2:2,

Jaren voordien had de apostel Paulus de ouderlingen in Éfeze gewaarschuwd voor „onderdrukkende wolven”, afvallige verstoorders van de kudde, en hij had deze ouderlingen gezegd in navolging van zijn eigen onvermoeibare voorbeeld ’wakker te blijven’ (Handelingen 20:29, 31).

3. (a) Hoe hebben in onze tijd „valse apostelen” getracht de getrouwen te misleiden? (b) Welke waarschuwing met betrekking tot afvalligen heeft Petrus laten horen?

³ Ook gedurende de dag des Heren zijn er „valse apostelen” verschenen die „verdraaide dingen . . . spreken om de discipelen achter zich aan te trekken” (2 Korinthiërs 11:13; Handelingen 20:30; Openbaring 1:10). Zij menen dat in alle tegenstrijdige sektarische religies iets goeds zit, beweren dat God geen organisatie heeft en loochenen dat Jezus in 1914 Koninkrijksmacht heeft ontvangen. Zij vervullen de in 2 Petrus 3:3, 4 opgetekende profetie dat er „in de laatste dagen spotters zullen komen met hun spotternij, die overeenkomstig hun eigen begeerten te werk gaan en zeggen: ’Waar is nu de beloofde tegenwoordigheid van hem? Ach wat, van de dag af dat onze voorvaders zijn ontslapen, blijven alle dingen precies zo als sedert het begin der schepping.’”

4. (a) Hoe treedt aan het licht dat spotters trots en opstandig zijn? (b) Door welk optreden tegen leugenachtige tegenstanders tonen christenen in deze tijd dat zij als de Efeziërs zijn?

⁴ Deze spotters verzetten zich tegen de gedachte een openbare bekendmaking van hun geloof te moeten doen (Romeinen 10:10). Ten einde leugenachtige berichten over hun vroegere metgezellen te verbreiden, hebben zij zich voor steun tot de geestelijken der christenheid gewend en de hulp ingeroepen van nieuwsbladen en tv-stations. De getrouwen komen er al snel achter dat zowel de spraak als het gedrag van deze misleiders onoprecht is. Evenals de Efeziërs kunnen christenen in deze tijd „slechte mensen niet . . . verdragen” en sluiten hen dus uit hun gemeenten.a