Wat wordt met de in Openbaring genoemde ’eeuwige pijniging’ bedoeld?

Openb. 14:9-11; 20:10, NBG: „Indien iemand het beest en zijn beeld aanbidt en het merkteken op zijn voorhoofd of op zijn hand ontvangt, die zal ook drinken van den wijn van Gods gramschap, die ongemengd is toebereid in den beker van zijn toorn; en hij zal gepijnigd worden met vuur en zwavel ten aanschouwen van de heilige engelen en van het Lam. En de rook van hun pijniging [Grieks: ba·sa·niʹsmou] stijgt op in alle eeuwigheden, en zij hebben geen rust, dag en nacht, die het beest en zijn beeld aanbidden, en al wie het merkteken van zijn naam ontvangt.”

Wat is de in deze teksten genoemde „pijniging”? Het is opmerkelijk dat in Openbaring 11:10 (NBG) gesproken wordt over ’profeten die hen die op de aarde wonen, pijnigen’. Deze pijniging is het gevolg van de vernederende ontmaskering door de boodschappen die deze profeten bekendmaken. In Openbaring 14:9-11 (NBG) wordt gezegd dat aanbidders van het symbolische „beest en zijn beeld”, ’met vuur en zwavel worden gepijnigd’. Dit kan geen betrekking hebben op pijniging bij bewustzijn na de dood, want „de doden weten niets” (Pred. 9:5, NBG). Hoe komt het dan dat zij zo’n pijniging ondergaan terwijl zij nog in leven zijn? Doordat Gods dienstknechten bekendmaken dat aanbidders van het „beest en zijn beeld” de tweede dood zullen sterven, die wordt afgebeeld door „de poel van vuur en zwavel”. De rook waarmee hun vurige vernietiging gepaard gaat, blijft eeuwig opstijgen omdat de vernietiging eeuwig zal zijn en nooit in de vergetelheid zal raken.