12. Wat leren we van het voorbeeld van de cherubs bij de tuin van Eden?

¹² De cherubs. Het voorbeeld van enkele van de eerste geestelijke schepselen die aan mensen zijn verschenen, leert ons te volharden in een moeilijke toewijzing. Jehovah ‘plaatste aan de oostzijde van de tuin van Eden de cherubs en het vlammende lemmer van een zich voortdurend wentelend zwaard, om de weg naar de boom des levens te bewaken’^[2] (Gen. 3:24). Deze cherubs waren oorspronkelijk uiteraard niet voor deze toewijzing gemaakt! Zonde en opstand maakten immers geen deel uit van Jehovah’s voornemen voor de mensheid. Maar nergens lezen we dat de cherubs — geestelijke schepselen met een hoge positie — klaagden, omdat ze overgekwalificeerd zouden zijn voor deze taak. Of dat ze het uit verveling opgaven. Ze bleven juist gehoorzaam in hun toewijzing en volhardden tot hun werk erop zat, misschien ten tijde van de vloed, zo’n 1600 jaar later.