REHOBOTH

(Reho̱both) [Ruime plaatsen].

1. De naam die Isaäk gaf aan een put die hij gegraven had (Ge 26:22). Sommige geleerden hebben Rehoboth voorlopig geïdentificeerd met Ruheibeh (Horvat Rehovot [ba-Negev]), ongeveer 35 km ten ZW van Berseba. De namen vertonen bepaalde overeenkomsten. Toen Isaäk de put deze naam gaf, zei hij dat God nu volop ruimte had gegeven. Hij en zijn herders konden talrijk worden zonder anderen te hinderen of door anderen gehinderd te worden.

2. Een stad waarvan de ligging onbekend is en waaruit Saul, een vroege Edomitische koning, afkomstig was (Ge 36:31, 37; 1Kr 1:43, 48). In beide verwijzingen ernaar wordt de plaats „Rehoboth aan de Rivier” genoemd. De bijbel doelt met de aanduiding „de Rivier” gewoonlijk op de Eufraat (Ps 72:8; 2Kr 9:26; vgl. Ex 23:31 en De 11:24). Bijgevolg hebben sommige geografen geopperd dat het een van de twee plaatsen zou kunnen zijn in de nabijheid van het punt waar de Khabur in de Eufraat uitmondt. Dit zou echter betekenen dat Saul uit een ver buiten Edomitisch gebied gelegen stad afkomstig was. Bepaalde hedendaagse geografen geloven echter dat in deze twee gevallen „de Rivier” betrekking heeft op een rivier in Edom of bij een van zijn grenzen, zoals de Zered (Wadi el-Hasaʼ), die in het zuidelijke uiteinde van de Dode Zee uitmondt. Volgens de geograaf J. Simons bevond Rehoboth zich op een plaats die ongeveer 37 km ten ZO van de punt van de Dode Zee lag.