In andere gevallen konden de Israëlieten zo veel of zo weinig geven als ze wilden. Toen koning David bijvoorbeeld plannen maakte om een tempel voor Jehovah te bouwen, schonken zijn onderdanen „goud ter waarde van vijfduizend talenten” (1 Kronieken 29:7).a Vergelijk dat eens met wat Jezus waarnam toen hij op aarde was. Hij zag een behoeftige weduwe „twee kleine geldstukken van zeer weinig waarde” in de tempelschatkisten werpen. Dat was maar zo’n 1,5 procent van een dagloon. Toch zei Jezus dat dit kleine bedrag aanvaardbaar was (Lukas 21:1-4).