33. (a) Hoe begint de 70-jarige verwoesting als een vervulling van Jehovah’s woord? (b) Welk historische decreet staat in de laatste twee verzen van Twee Kronieken opgetekend?

³³ Ten slotte rebelleert Zedekia tegen Babylons juk, en deze keer betoont Nebukadnezar geen barmhartigheid. De maat van Jehovah’s woede is vol en er is geen genezing. Jeruzalem valt, zijn tempel wordt geplunderd en verbrand, en de overlevenden van de 18 maanden durende belegering worden gevankelijk naar Babylon gevoerd. Juda wordt woest achtergelaten. En zo begint in dit jaar 607 v.G.T. de verwoesting, „om Jehovah’s woord bij monde van Jeremia te vervullen, . . . om zeventig jaar te vervullen” (36:21). De kroniekschrijver slaat deze leemte van bijna 70 jaar dan over en tekent in de laatste twee verzen het historische decreet op dat Cyrus in 537 v.G.T. uitvaardigde. De joodse gevangenen moeten vrijgelaten worden! Jeruzalem moet herrijzen!

35. Welke belangrijke punten worden in de slotverzen van Twee Kronieken bewezen?

³⁵ De slotverzen van Twee Kronieken (36:17-23) leveren het afdoende bewijs voor de vervulling van Jeremia 25:12 en laten bovendien zien dat er vanaf de volledige verwoesting van het land tot het herstel van Jehovah’s aanbidding te Jeruzalem in 537 v.G.T. een volle 70 jaar gerekend moet worden. Deze verwoesting begint derhalve in 607 v.G.T.c — Jer. 29:10; 2 Kon. 25:1-26; Ezra 3:1-6.