IMMANUËL

(Imma̱nuël) [Met ons is God].

Een naam die voor het eerst wordt genoemd door de profeet Jesaja (7:14; 8:8), tijdens de regering van Achaz (761–746 v.G.T.). In Mattheüs 1:23, de enige plaats waar de naam Immanuël, die tevens een titel is, nog meer voorkomt, wordt hij op Christus, de Messias, toegepast.

Na de mededeling over de geboorte van Jesaja’s tweede zoon, Maher-Schalal-Chaz-Baz, beschrijft de profetie hoe er een eind zou komen aan de bedreiging van Juda. Als een niet te stuiten vloedgolf zouden de Assyriërs Syrië en het noordelijke koninkrijk Israël volledig overstromen en pas halt houden wanneer zij zich dreigend over het land Juda hadden verspreid. Ja, zij zouden „de breedte van uw land . . . vullen, o Immanuël!” Vervolgens waarschuwt de profeet Jesaja in verheven poëtische stijl alle tegenstanders van Jehovah: Indien zij zich omgorden voor de oorlog, indien zij plannen beramen, indien zij een woord tegen Jehovah spreken — „het zal niet tot stand komen, want God is met ons [Immanuël]!” — Jes 8:5-10.