Gebeurtenissen na de veroveringsveldtocht. Alexander had grootse plannen voor de wederopbouw van Babylon, dat hij tot zijn hoofdstad wilde maken, maar ze zijn nooit verwezenlijkt. Zoals Daniël had voorzegd, werd Alexander gebroken „zodra hij machtig werd”: hij stierf op het hoogtepunt van zijn macht (Da 8:8). Alexanders ambitieuze plan om Babylon te herbouwen mislukte doordat hij in 323 v.G.T. op 32-jarige leeftijd, in de bloei van zijn leven, plotseling stierf, waarschijnlijk aan malaria en de gevolgen van zijn teugelloze levenswijze. Hij werd gebalsemd en uiteindeijk begraven in Alexandrië (Egypte). — Jer 50:35-40.

Tijdens zijn korte loopbaan huwde Alexander met Roxana, de dochter van de overwonnen Bactrische koning, en ook met Statire, een dochter van de Perzische koning Darius III. Bij Roxana kreeg hij een zoon die de naam Alexander (Allou) kreeg. En bij een zekere Barsine kreeg hij een onwettige zoon genaamd Heracles (Hercules). De profetie van Daniël had echter voorzegd dat zijn rijk „niet aan zijn nakomelingschap” zou komen; zo kwam het dat al Alexanders familieleden en erfgenamen al na enkele jaren uit de weg werden geruimd (Da 11:3, 4). Verder stond er geschreven: „En dat die gebroken werd, zodat er vier waren die ten slotte in zijn plaats opstonden: er zijn vier koninkrijken uit zijn natie die zullen opstaan, maar niet met zijn kracht” (Da 8:22). Het was dus niet louter een historische samenloop van omstandigheden dat het rijk verdeeld werd onder vier van Alexanders generaals: Seleucus Nicator nam Mesopotamië en Syrië in bezit; Cassander Macedonië en Griekenland; Ptolemaeus Lagus Egypte en Palestina en Lysimachus Thracië en Klein-Azië.