Is reïncarnatie een Bijbelse lering?
Het antwoord uit de Bijbel
Nee. Noch het woord reïncarnatie, noch de gedachte komt in de Bijbel voor. De reïncarnatieleer is gebaseerd op het idee dat de ziel onsterfelijk is.a Maar volgens de Bijbel verwijst de ziel naar de volledige persoon, en die is sterfelijk (Genesis 2:7; Ezechiël 18:4). Als een persoon sterft, houdt hij op te bestaan (Genesis 3:19; Prediker 9:5, 6).
Wat is het verschil tussen reïncarnatie en de opstanding?
De Bijbelse opstandingsleer is niet gebaseerd op de onsterfelijkheid van de ziel. Bij de opstanding zullen mensen die gestorven zijn weer tot leven worden gebracht door middel van Gods kracht (Mattheüs 22:23, 29; Handelingen 24:15). De opstanding biedt het prachtige vooruitzicht om terug te komen op een nieuwe aarde en nooit meer te hoeven sterven (2 Petrus 3:13; Openbaring 21:3, 4).
Misvattingen over reïncarnatie en de Bijbel
Misvatting: In de Bijbel staat dat Johannes de Doper de reïncarnatie was van de profeet Elia.
Feit: God voorzei: ‘Ik zend ulieden de profeet Elia’, en Jezus maakte duidelijk dat Johannes de Doper die profetie vervulde (Maleachi 4:5, 6; Mattheüs 11:13, 14). Maar dat wil niet zeggen dat Johannes de Doper de reïncarnatie was van Elia. Johannes zei zelf dat hij niet Elia was (Johannes 1:21). In plaats daarvan deed Johannes een werk als dat van Elia: als Gods boodschapper riep hij mensen op tot berouw (1 Koningen 18:36, 37; Mattheüs 3:1). Over Johannes werd gezegd: ‘Hij zal in alles wat hij doet en zegt, lijken op de profeet Elia’ (Lukas 1:13-17, Bijbel in Gewone Taal).
Misvatting: Reïncarnatie heet in de Bijbel ‘wedergeboren worden’.
Feit: De Bijbel laat zien dat wedergeboorte een geestelijke ervaring is die plaatsvindt terwijl iemand nog leeft (Johannes 1:12, 13). Wedergeboorte is niet het onvermijdelijke gevolg van iemands daden uit het verleden. Het is een zegen van God. Degenen die deze zegen ontvangen, hebben een unieke hoop voor de toekomst (Johannes 3:3; 1 Petrus 1:3, 4).
a Reïncarnatie en het geloof dat de ziel onsterfelijk is, vinden hun oorsprong in het oude Babylon. Later formuleerden filosofen in India de leer van het karma. Volgens een encyclopedie is karma ‘de wet van oorzaak en gevolg, die zegt dat wat iemand in zijn huidige leven doet invloed zal hebben op zijn volgende leven’ (Britannica Encyclopedia of World Religions, blz. 913).