Een beambte die erbij staat geeft Jezus een klap in het gezicht en zegt bestraffend: ‘Is dat een manier om de overpriester te antwoorden?’ Maar Jezus weet dat hij niets verkeerds heeft gedaan en zegt: ‘Als ik iets verkeerds heb gezegd, zeg dan wat er verkeerd was. Maar als het juist was wat ik heb gezegd, waarom slaat u me dan?’ (Johannes 18:22, 23) Dan laat Annas hem naar zijn schoonzoon Kajafas brengen.

In het huis van Kajafas is intussen het hele Sanhedrin bij elkaar gekomen: de huidige hogepriester, de oudsten van het volk en de schriftgeleerden. Het is in strijd met de wet om zo’n verhoor te houden in de nacht van het Pascha, maar dat weerhoudt ze er niet van om hun verdorven plan door te zetten.

Deze groep is allesbehalve onpartijdig. Nadat Jezus Lazarus tot leven had gewekt besloot het Sanhedrin al dat Jezus moest sterven (Johannes 11:47-53). En nog maar een paar dagen geleden smeedden de religieuze leiders plannen om Jezus gevangen te nemen en hem te doden (Mattheüs 26:3, 4). Het is duidelijk: het verhoor moet nog beginnen, maar Jezus is eigenlijk al ter dood veroordeeld!

Als Jezus in de tuin van Gethsemané wordt gearresteerd, vluchten de apostelen uit angst en laten hem in de steek. Maar twee van hen bedenken zich. Het zijn Petrus en ‘een andere discipel’, waarschijnlijk de apostel Johannes (Johannes 18:15; 19:35; 21:24). Mogelijk halen ze Jezus in terwijl hij naar Annas wordt meegenomen. Als Jezus vervolgens naar de hogepriester Kajafas wordt gebracht, volgen Petrus en Johannes op een afstand, kennelijk heen en weer geslingerd tussen vrees voor hun eigen leven en bezorgdheid voor hun Meester.