„’Ga vlug naar de brede straten en de stegen van de stad, en breng de armen en gebrekkigen en blinden en kreupelen hier binnen.’ Na verloop van tijd zei de slaaf: ’Meester, wat gij hebt bevolen, is gedaan, en nog is er plaats.’ En de meester zei tot de slaaf: ’Ga naar de wegen en de omheinde plaatsen, en dwing hen binnen te komen, opdat mijn huis vol wordt. . . . Niemand van de mannen die waren uitgenodigd, zal van mijn avondmaaltijd proeven.’”

Degenen die het eerst werden uitgenodigd om voor het Koninkrijk in aanmerking te komen, waren bovenal de joodse religieuze leiders in Jezus’ tijd. Zij sloegen de uitnodiging echter af. En dus werd er, vooral vanaf Pinksteren in het jaar 33 G.T., een tweede uitnodiging gericht tot de verachten en geringen van de joodse natie. Doch het aantal personen dat er gunstig op reageerde, was onvoldoende om de 144.000 plaatsen in Gods hemelse koninkrijk te bezetten. Vandaar dat in 36 G.T., drie en een half jaar later, de derde en laatste uitnodiging werd gericht tot onbesneden niet-joden, en de bijeenvergadering van zulke personen is tot in de twintigste eeuw doorgegaan. Lukas 14:1-24.