Jezus onderwijst de mensen in de omgeving van Cesarea Filippi, ongeveer 25 kilometer van de berg Hermon. Dan zegt hij iets verbazingwekkends tegen zijn apostelen: ‘Ik verzeker jullie dat sommigen van degenen die hier staan niet zullen sterven voordat ze de Mensenzoon in zijn Koninkrijk zien komen’ (Mattheüs 16:28).

De discipelen zullen zich wel afvragen wat Jezus hiermee bedoelt. Ongeveer een week later neemt hij drie van de apostelen (Petrus, Jakobus en Johannes) mee een hoge berg op. Waarschijnlijk gebeurt dit ’s nachts, want de drie mannen zijn slaperig. Terwijl Jezus aan het bidden is, ondergaat hij voor hun ogen een transfiguratie: hij verandert van gedaante! Zijn gezicht straalt als de zon en zijn kleren beginnen te glanzen als helder, wit licht.

Dit visioen zal Jezus en de apostelen ongetwijfeld veel kracht geven! Het is een vooruitblik op de tijd dat Christus als glorieuze Koning zal regeren. Op deze manier hebben de discipelen ‘de Mensenzoon in zijn Koninkrijk zien komen’, precies zoals Jezus had beloofd (Mattheüs 16:28). Ze zijn op de berg ‘ooggetuigen geweest van zijn grootheid’. De farizeeën eisten dat Jezus met een teken zou bewijzen dat hij Gods uitverkoren Koning was, maar ze kregen het niet. Jezus’ dierbare discipelen daarentegen kregen het voorrecht om ooggetuigen te zijn van Jezus’ transfiguratie, waardoor profetieën over het Koninkrijk werden bevestigd. Daarom kon Petrus later schrijven: ‘Het profetische woord is voor ons nog zekerder geworden’ (2 Petrus 1:16-19).