‘Ga en maak discipelen’

1-6. Vertel een ervaring van Getuigen die onder allerlei omstandigheden prediken.

REBECCA, een jonge Getuige van Jehovah in Ghana, bezag haar school als haar persoonlijke predikingsgebied. Ze had altijd Bijbelse publicaties in haar schooltas. Tijdens de pauze zocht ze naar mogelijkheden om tot andere leerlingen te prediken. Rebecca kon meerdere klasgenoten Bijbelstudie geven.

² Op het eiland Madagaskar, dat voor de oostkust van Afrika ligt, liepen twee pioniers geregeld zo’n 25 kilometer in de tropische hitte naar een afgelegen dorp. Daar leidden ze een aantal Bijbelstudies met geïnteresseerden.

³ Getuigen in Paraguay bouwden samen met vrijwilligers uit 15 andere landen een rivierboot die groot genoeg was voor 12 personen. Daarmee konden ze mensen bereiken die langs de rivieren de Paraguay en de Paraná woonden en konden ze het goede nieuws bekendmaken in gebieden die anders niet bereikt konden worden.

⁴ In het Hoge Noorden, in Alaska, maakten de Getuigen in de zomer tijdens het toeristenseizoen gebruik van een unieke gelegenheid om te prediken. Als er met warmer weer cruiseschepen met passagiers van verschillende nationaliteiten kwamen, stonden plaatselijke Getuigen op de kade met een stand vol Bijbelse publicaties in allerlei talen. In deze regio werd gebruikgemaakt van een vliegtuig om geïsoleerde dorpen te bereiken en het goede nieuws te prediken tot de Aleoetische, Athabaskische, Tsimshian- en Tlingitgemeenschappen.

⁵ Larry uit Texas (VS) had een bijzonder gebied: het verzorgingshuis waar hij woonde. Hoewel hij als gevolg van een ongeluk in een rolstoel zat, bleef hij druk bezig. Hij vertelde anderen over de Koninkrijksboodschap en over zijn Bijbelse hoop dat hij op een dag weer zou kunnen lopen (Jes. 35:5, 6).

⁶ Een groep Getuigen in Myanmar reisde vanuit Mandalay drie dagen met een veerboot naar het noorden om een kringvergadering te bezoeken. Omdat ze graag het goede nieuws wilden prediken, namen ze Bijbelse publicaties mee, die ze aan de andere passagiers aanboden. Elke keer dat de boot bij een stad of dorp stopte, gingen de enthousiaste predikers van boord om daar snel mensen te bezoeken en publicaties te verspreiden. Ondertussen kwamen er nieuwe passagiers aan boord — ‘nieuw gebied’ voor de verkondigers wanneer ze terugkwamen.

7. Op welke manieren prediken Jehovah’s aanbidders, en wat is hun doel?

⁷ Uit het voorbeeld van deze broeders en zusters blijkt dat ijverige aanbidders van Jehovah er over de hele wereld druk mee bezig zijn ‘grondig getuigenis te geven over Gods Koninkrijk’ (Hand. 28:23). Ze prediken van huis tot huis, spreken mensen op straat aan, schrijven brieven of geven telefoongetuigenis. Of ze nu met de bus reizen, in een park wandelen of op hun werk pauze hebben, ze grijpen elke kans aan om getuigenis te geven over Gods Koninkrijk. De methoden kunnen verschillen, maar het doel is hetzelfde: het goede nieuws prediken overal waar mensen te vinden zijn (Matth. 10:11).

8, 9. (a) Waarom kan de enorme toename van de prediking een wonder worden genoemd? (b) Welke interessante vraag gaan we bespreken?

⁸ Hoor jij ook bij de grote groep verkondigers die in meer dan 235 landen actief is? Dan heb je een aandeel aan de enorme toename van de prediking! Wat wereldwijd bereikt is, kan terecht een wonder worden genoemd. Ondanks grote obstakels en uitdagingen, zelfs verbodsbepalingen en vervolging, geven Jehovah’s Getuigen een grondig getuigenis over Gods Koninkrijk aan mensen uit alle landen.

⁹ Denk hier eens over na: Hoe komt het dat geen enkel obstakel, zelfs zware tegenstand, de toename van de prediking kan tegenhouden? Voor het antwoord op die vraag moeten we terug naar de eerste eeuw. Als Getuigen van Jehovah zetten we namelijk een werk voort dat toen begon.

Een omvangrijke opdracht

10. Welk werk was voor Jezus het allerbelangrijkst, en wat besefte hij?

¹⁰ Voor Jezus Christus, die de christelijke gemeente oprichtte, was de prediking van het goede nieuws van Gods Koninkrijk het allerbelangrijkst. Het was zijn levenswerk. Hij zei: ‘Ik moet (...) het goede nieuws van Gods Koninkrijk bekendmaken, want daarvoor ben ik gestuurd’ (Luk. 4:43). Jezus wist dat hij begon aan een werk dat hij niet zelf kon afmaken. Kort voor zijn dood voorspelde hij dat de Koninkrijksboodschap ‘tot alle volken’ gepredikt zou worden (Mark. 13:10). Maar hoe zou dat worden gedaan en door wie?

11. Welke belangrijke opdracht gaf Jezus zijn discipelen, en welke steun zouden ze daarbij krijgen?

¹¹ Na zijn dood en opstanding verscheen Jezus aan zijn discipelen en gaf hun deze belangrijke opdracht: ‘Ga en maak discipelen van mensen uit alle volken. Doop ze in de naam van de Vader en van de Zoon en van de heilige geest, en leer ze om zich te houden aan alles wat ik jullie heb opgedragen. En weet: ik ben met jullie, alle dagen, tot het einde van het tijdperk’ (Matth. 28:19, 20). De woorden ‘ik ben met jullie’ maakten duidelijk dat de discipelen zijn steun zouden krijgen bij het prediken en maken van discipelen. Die steun zouden ze nodig hebben, want Jezus had voorspeld dat ze ‘door alle volken zouden worden gehaat’ (Matth. 24:9). Maar de discipelen konden rekenen op nog meer steun. Vlak voordat Jezus naar de hemel opsteeg, zei hij dat ze kracht zouden ontvangen van de heilige geest om getuigen van hem te zijn ‘tot in de meest afgelegen delen van de aarde’ (Hand. 1:8).

12. Wat kunnen we ons afvragen, en waarom zijn de antwoorden op die vragen belangrijk voor ons?

¹² Misschien vraag je je af: Namen Jezus’ apostelen en de andere discipelen in de eerste eeuw die opdracht serieus? Heeft die relatief kleine groep christenen grondig getuigenis over Gods Koninkrijk gegeven, zelfs ondanks wrede vervolging? Hadden ze echt steun vanuit de hemel en kregen ze kracht van Jehovah’s heilige geest bij het maken van discipelen? Deze en andere vragen worden beantwoord in het Bijbelboek Handelingen. De antwoorden zijn belangrijk voor ons, want Jezus zei dat het werk dat hij zijn discipelen had opgedragen, zou doorgaan ‘tot het einde van het tijdperk’. Die opdracht geldt dus voor alle ware christenen, ook voor ons in de eindtijd. Daarom zijn we heel geïnteresseerd in het historische verslag in Handelingen.

Overzicht van Handelingen

13, 14. (a) Wie heeft Handelingen geschreven, en hoe is de schrijver aan zijn informatie gekomen? (b) Waar gaat Handelingen over?

¹³ Wie heeft Handelingen geschreven? De naam van de schrijver wordt in het boek zelf niet vermeld, maar uit de openingswoorden blijkt dat de schrijver van Handelingen ook het evangelie van Lukas heeft geschreven (Luk. 1:1-4; Hand. 1:1, 2). Daarom wordt al heel lang aangenomen dat Lukas, een ‘geliefd arts’ en nauwkeurig historicus, de schrijver van Handelingen is (Kol. 4:14). Het boek bespreekt een periode van zo’n 28 jaar, vanaf het moment dat Jezus in 33 naar de hemel opstijgt tot het eind van Paulus’ gevangenschap in Rome rond 61. Op een bepaald moment in het verhaal stapt Lukas over van ‘ze’ naar ‘we’, waaruit blijkt dat hij waarschijnlijk aanwezig was bij veel van de gebeurtenissen die hij beschrijft (Hand. 16:8-10; 20:5; 27:1). Lukas was iemand die alles nauwkeurig onderzocht, en hij heeft waarschijnlijk veel informatie uit de eerste hand gekregen van Paulus, Barnabas, Filippus en anderen die in het verslag worden genoemd.

¹⁴ Waar gaat Handelingen eigenlijk over? Lukas had in zijn evangelie al geschreven over wat Jezus had gezegd en gedaan. Maar in Handelingen vertelt Lukas over de dingen die Jezus’ volgelingen zeiden en deden. Handelingen gaat dus over personen die een bijzonder werk deden, ook al bezagen buitenstaanders velen van hen als ‘ongeschoolde en gewone mensen’ (Hand. 4:13). Kort gezegd, het geïnspireerde verslag vertelt hoe de christelijke gemeente werd opgericht en groeide. Het laat zien hoe de christenen in de eerste eeuw predikten — hun methoden en hun instelling (Hand. 4:31; 5:42). Het benadrukt de rol van de heilige geest bij de verspreiding van het goede nieuws (Hand. 8:29, 39, 40; 13:1-3; 16:6; 18:24, 25). Net als de andere Bijbelboeken beklemtoont Handelingen het thema van de Bijbel, namelijk de heiliging van Gods naam via zijn Koninkrijk onder Christus. Ook laat het zien hoe de discipelen het goede nieuws van het Koninkrijk konden prediken ondanks hevige tegenstand (Hand. 8:12; 19:8; 28:30, 31).

15. Welke voordelen heeft het om Handelingen te bestuderen?

¹⁵ Het Bijbelboek Handelingen zal ons ongetwijfeld enthousiast maken en ons geloof versterken. Als we nadenken over de moed en ijver van Christus’ eerste volgelingen, zal dat ons hart raken en ons motiveren om hun geloof na te volgen. Dat zal ons nog beter in staat stellen om de opdracht te vervullen: ‘Ga en maak discipelen.’ Dit boek is bedoeld om je te helpen een grondige studie te maken van Handelingen.

Een studieboek om je te helpen

16. Welke drie doelen heeft dit boek?

¹⁶ Wat is de opzet van dit boek? Het heeft drie doelen: (1) je vertrouwen sterken dat Jehovah de prediking en het maken van discipelen steunt met zijn heilige geest, (2) je ijver voor de dienst stimuleren door het voorbeeld van Christus’ volgelingen in de eerste eeuw te bekijken en (3) je respect vergroten voor Jehovah’s organisatie en voor degenen die de leiding nemen in de prediking en in de gemeente.

17, 18. Wat is de opbouw van dit boek, en welke aspecten zullen een hulp zijn bij je persoonlijke studie?

¹⁷ Hoe is dit boek opgebouwd? Het bestaat uit acht delen, die allemaal een gedeelte van Handelingen bespreken. Het boek is geen vers-voor-versbespreking. Het doel is lessen te halen uit de gebeurtenissen in het Bijbelboek en te zien hoe we die in ons leven kunnen toepassen. Aan het begin van elk hoofdstuk staat in één zin waar het hoofdstuk over gaat en welk gedeelte van Handelingen besproken wordt.

¹⁸ Ook andere aspecten van dit boek zullen een hulp zijn bij je persoonlijke studie. De afbeeldingen van gebeurtenissen uit Handelingen kunnen je helpen bij het mediteren over het Bijbelverslag. In veel hoofdstukken staan kaders met aanvullend materiaal. In sommige kaders wordt een Bijbels personage beschreven van wie we het geloof kunnen navolgen. Er zijn ook kaders met extra details over plaatsen, gebeurtenissen en gebruiken, en over andere personen die in Handelingen worden genoemd.

19. Welk zelfonderzoek moeten we af en toe doen?

¹⁹ Dit boek kan je helpen een eerlijk zelfonderzoek te doen. Ook als je al jaren een verkondiger bent, is het goed om af en toe te analyseren wat in je leven prioriteit krijgt en hoe je over de prediking denkt (2 Kor. 13:5). Vraag je af: Heb ik nog steeds een gevoel van dringendheid? (1 Kor. 7:29-31) Predik ik het goede nieuws met overtuiging en ijver? (1 Thess. 1:5, 6) Besteed ik echt zo veel mogelijk tijd aan de prediking en het maken van discipelen? (Kol. 3:23)

20, 21. Waarom is onze opdracht zo dringend, en wat moet ons vaste besluit zijn?

²⁰ Houd altijd in gedachte dat we de opdracht hebben gekregen om een belangrijk werk te doen: prediken en discipelen maken. Die opdracht wordt met de dag dringender. Het einde van dit tijdperk komt snel dichterbij. Nog nooit hebben er zo veel levens op het spel gestaan. We weten niet hoeveel mensen met de juiste instelling nog positief op onze boodschap zullen reageren (Hand. 13:48). Maar het is onze verantwoordelijkheid zulke personen te helpen voordat het te laat is (1 Tim. 4:16).

²¹ Het is daarom belangrijk dat we het voorbeeld volgen van de ijverige Koninkrijkspredikers in de eerste eeuw. We hopen dat dit boek je zal motiveren om met nog meer ijver en moed te prediken, en dat je nog vastbeslotener zult zijn om ermee door te gaan ‘grondig getuigenis te geven over Gods Koninkrijk’ (Hand. 28:23).