EEN samengeschoolde menigte grijpt een weerloze man en begint hem te slaan. Zij denken dat hij het verdient te sterven. Net op het moment dat de dood van de man onafwendbaar lijkt, verschijnen er soldaten op het toneel en weten het slachtoffer ternauwernood aan de gewelddadige schare te ontrukken. De man is de apostel Paulus. Zijn aanvallers zijn joden die heftig bezwaar maken tegen Paulus’ prediking en hem ervan beschuldigen de tempel te verontreinigen. Zijn bevrijders zijn Romeinen, die door hun bevelhebber, Claudius Lysias, worden aangevoerd. In de verwarring wordt Paulus als een verdachte kwaaddoener gevangengenomen.

In de laatste zeven hoofdstukken van het boek Handelingen staat de strafzaak die begon met deze arrestatie. Wanneer wij Paulus’ achtergrond, de tegen hem ingebrachte beschuldigingen, zijn verdediging en iets over de Romeinse strafprocedure begrijpen, werpt dit licht op deze hoofdstukken.

De taken van Claudius Lysias omvatten onder andere het handhaven van de orde in Jeruzalem. Zijn superieur, de Romeinse stadhouder van Judea, resideerde in Cesarea. Lysias’ actie in Paulus’ geval kan worden gezien als bescherming van een persoon tegen geweld en als inhechtenisneming van een vredeverstoorder. De reactie van de joden bewoog Lysias ertoe de gevangene naar het soldatenkwartier van de burcht Antonia te brengen. — Handelingen 21:27–22:24.