De hogepriester Ananias, oudere mannen van de joden en Tertullus brachten bij Felix de formele beschuldiging tegen Paulus in dat hij ’een pest was en oproeren onder de joden verwekte’. Zij stelden dat hij een leider van „de sekte der Nazarenen” was en getracht had de tempel te ontheiligen. — Handelingen 24:1-6.

Paulus’ eerste aanvallers verkeerden in de veronderstelling dat hij de heiden, genaamd Trofimus, in het voorhof had gebracht waar alleen de joden mochten komen (Handelingen 21:28, 29).a Strikt genomen was Trofimus de vermeende overtreder. Maar als de joden Paulus’ veronderstelde actie als een aanzetten tot overtreding uitlegden, had ook die actie als een halsmisdaad aangemerkt kunnen worden. En Rome schijnt bij wijze van concessie de doodstraf voor dit misdrijf erkend te hebben. Als Paulus dus door de joodse tempelpolitie in plaats van door Lysias gevangengenomen was, had het Sanhedrin hem zonder enige belemmering kunnen berechten en veroordelen.