DIE toewijzing kon niet in enkele dagen, weken of maanden worden volbracht. Zonder echter een moment te aarzelen, begonnen de discipelen te prediken. Maar hun belangstelling voor het onderwerp herstel taande niet. De apostel Petrus bracht het ter sprake toen hij een grote menigte die in Jeruzalem was bijeengekomen, toesprak. Hij zei: „Hebt . . . berouw en keert u om, opdat uw zonden worden uitgewist, opdat er tijden van verkwikking mogen komen van de persoon van Jehovah en hij de voor u bestemde Christus moge uitzenden, Jezus, die weliswaar in de hemel zelf moet verblijven tot de tijden van het herstel van alle dingen, waarover God bij monde van zijn heilige profeten van oudsher heeft gesproken.” — Handelingen 3:19-21.

Zoals de apostel Petrus tot die menigte in Jeruzalem zei, zou Jezus „in de hemel zelf . . . verblijven”. Dit was het geval tot 1914, toen Jezus zijn koninklijke macht opnam en als Gods aangestelde Koning begon te regeren. Toen zou, zo voorzei Petrus, Jehovah zijn Zoon „uitzenden” in de betekenis dat Hij Jezus zou toestaan zijn rol als de centrale figuur in Gods voornemens te vervullen. De bijbel beschrijft de gebeurtenis in symbolische taal: „En [Gods hemelse organisatie] baarde een zoon, een mannelijk kind [Gods koninkrijk in handen van Jezus Christus], dat alle natiën zal weiden met een ijzeren staf.” — Openbaring 12:5.