11. Hoe kwam in de vroege christelijke gemeente onpartijdigheid tot uiting?

¹¹ In de vroege christelijke gemeente waren joden en niet-joden gelijk. „Heerlijkheid en eer en vrede voor een ieder die het goede doet,” zei Paulus, „eerst voor de jood en ook voor de Griekb. Want er is bij God geen partijdigheid” (Romeinen 2:10, 11). Of ze voordeel trokken van Jehovah’s onverdiende goedheid werd niet bepaald door hun etnische afkomst, maar door hun reactie wanneer ze kennis verwierven over Jehovah en de vooruitzichten die geboden werden door het loskoopoffer van zijn Zoon, Jezus (Johannes 3:16, 36). Paulus schreef: „Niet hij is een jood die het uiterlijk is, noch is besnijdenis dat wat uiterlijk, aan het vlees, geschiedt. Maar hij is een jood die het innerlijk is, en zijn besnijdenis is die van het hart, door geest, en niet door een geschreven reglement.” Vervolgens gebruikte Paulus een woordspeling op de term „jood” (wat „van Juda” betekent, dat wil zeggen, geloofd of geprezen), door eraan toe te voegen: „De lof van zo iemand komt niet van mensen, maar van God” (Romeinen 2:28, 29). Jehovah schenkt op onpartijdige wijze lof. Doen wij dat ook?