12. Welke belangrijke bediening wordt door Jehovah’s ’ambassadoriale’ en ’gewone’ gezanten ten uitvoer gebracht?

¹² Voor redding moeten wij in overeenstemming handelen met Paulus’ woorden: „Met hem [Jehovah] samenwerkend, verzoeken wij u ook dringend, de onverdiende goedheid van God niet te aanvaarden en dan het doel ervan te missen. Want hij zegt: ’In een tijd van aanvaarding heb ik u verhoord, en op een dag van redding ben ik u te hulp gekomen.’ Ziet! Nu in het bijzonder is het de tijd van aanvaarding. Ziet! Nu is het de dag van redding” (2 Korinthiërs 6:1, 2). Jehovah’s gezalfde ’ambassadoriale’ gezanten en zijn ’gewone’ gezanten, de „andere schapen”, aanvaarden de onverdiende goedheid van hun hemelse Vader niet om dan het doel ervan te missen (Johannes 10:16). Door hun oprechte gedrag en ijverige bediening in deze „tijd van aanvaarding” zoeken zij de goddelijke gunst en stellen zij de aardbewoners ervan op de hoogte dat dit „de dag van redding” is.

15. Sinds wanneer hebben geestelijke Israëlieten trachten te bewijzen Gods onverdiende goedheid waardig te zijn, en met welk oogmerk?

¹⁵ Paulus past Jesaja 49:8 toe op gezalfde christenen en verzoekt hun dringend ’het doel van Gods onverdiende goedheid niet te missen’ door na te laten gedurende de „tijd van aanvaarding” en de „dag van redding” waarin hij voorziet, zijn welwillendheid te zoeken. Paulus voegt eraan toe: „Ziet! Nu in het bijzonder is het de tijd van aanvaarding. Ziet! Nu is het de dag van redding” (2 Korinthiërs 6:2). Vanaf Pinksteren 33 G.T. hebben geestelijke Israëlieten trachten te bewijzen Gods onverdiende goedheid waardig te zijn, zodat de „tijd van aanvaarding” voor hen „een dag van redding” zou zijn.