’Betoon hun meer dan buitengewone achting’

14, 15. (a) Waarom verdienen de ouderlingen volgens 1 Thessalonicenzen 5:12, 13 onze achting? (b) Waarom kan er gezegd worden dat de ouderlingen ’hard werken onder ons’?

¹⁴ Wij kunnen ook onze waardering voor de „gaven in mensen” tonen door hun achting te betonen. In zijn brief aan de gemeente in Thessalonika vermaande Paulus de leden ervan: „[Heb] respect . . . voor hen die onder u hard werken en de leiding over u hebben in de Heer en u ernstig vermanen, en [betoon] hun om hun werk meer dan buitengewone achting in liefde” (1 Thessalonicenzen 5:12, 13). „Hard werken” — is dat geen beschrijving van de toegewijde ouderlingen die zich ten behoeve van ons onzelfzuchtig geven? Beschouw voor een ogenblik eens de zware last die deze geliefde broeders dragen.

16. Beschrijf manieren waarop wij de ouderlingen achting kunnen betonen.

¹⁶ Hoe kunnen wij hun achting betonen? Een bijbelse spreuk zegt: „Een woord te rechter tijd — o hoe goed is het!” (Spreuken 15:23; 25:11) Uitingen van oprechte waardering en aanmoediging kunnen hun dus tonen dat wij niet licht denken over hun harde werk. Ook dienen wij redelijk te zijn in wat wij van hen verwachten. Anderzijds dienen wij ons vrij te voelen hen om hulp te benaderen. Er kunnen tijden zijn dat ’ons eigen hart ineenkrimpt van pijn’ en wij schriftuurlijke aanmoediging, leiding of raad nodig hebben van degenen die ’bekwaam zijn om Gods Woord te onderwijzen’ (Psalm 55:4; 1 Timotheüs 3:2). Tegelijkertijd moeten wij in gedachte houden dat een ouderling slechts een beperkte hoeveelheid tijd aan ons kan besteden, want hij kan de behoeften van zijn eigen gezin of van anderen in de gemeente niet over het hoofd zien. Aangezien wij „medegevoel” met deze hardwerkende broeders hebben, willen wij geen onredelijke eisen aan hen stellen (1 Petrus 3:8). Laten wij veeleer waardering hebben voor de tijd en aandacht die zij redelijkerwijs aan ons kunnen schenken. — Filippenzen 4:5.

17, 18. Welke offers worden gebracht door veel vrouwen wier echtgenoot ouderling is, en hoe kunnen wij tonen dat wij deze getrouwe zusters waarderen?

¹⁷ Wat valt er over de vrouwen van de ouderlingen te zeggen? Verdienen ook zij onze achting niet? Per slot van rekening delen zij hun echtgenoten met de gemeente. Dit vergt vaak offers van hun zijde. Soms moeten ouderlingen avonduren besteden aan de zorg voor gemeentelijke aangelegenheden die zij anders met hun gezin hadden kunnen doorbrengen. In veel gemeenten brengen getrouwe christelijke vrouwen bereidwillig zulke offers, zodat hun echtgenoten voor Jehovah’s schapen kunnen zorgen. — Vergelijk 2 Korinthiërs 12:15.

¹⁸ Hoe kunnen wij er blijk van geven dat wij deze getrouwe christelijke zusters waarderen? In ieder geval door niet onredelijk veel van hun echtgenoten te verlangen. Maar laten wij ook de kracht van eenvoudige uitingen van waardering niet vergeten. Spreuken 16:24 zegt: „Aangename woorden zijn een honingraat, zoet voor de ziel en genezing voor de beenderen.” Beschouw de volgende ervaring eens. Na een christelijke vergadering benaderde een echtpaar een ouderling en vroeg of zij met hem over hun tienerzoon konden spreken. Terwijl de ouderling zich met het echtpaar onderhield, wachtte zijn vrouw geduldig. Nadien ging de moeder naar de vrouw van de ouderling toe en zei: „Ik wil je bedanken voor de tijd die je man eraan besteed heeft om mijn gezin te helpen.” Deze eenvoudige, hartelijke woorden van waardering raakten werkelijk het hart van de vrouw van die ouderling.