’Schenk meer dan gewone aandacht’

„Het [is] noodzakelijk dat wij meer dan gewone aandacht schenken aan de dingen die wij gehoord hebben, opdat wij nooit afdrijven.” — HEBREEËN 2:1.

1. Illustreer hoe afleiding tot rampspoed kan leiden.

AUTO-ONGELUKKEN kosten elk jaar alleen al in de Verenigde Staten zo’n 37.000 mensen het leven. Deskundigen zeggen dat veel van deze sterfgevallen vermeden hadden kunnen worden als bestuurders hun aandacht meer bij de weg hadden gehouden. Sommige automobilisten worden afgeleid door reclameborden en aanplakbiljetten of door het gebruik van hun mobieltje. Er zijn er ook die naar hartenlust genieten van zogeheten „dashboard dining” — eten onder het rijden. In al deze situaties kan afleiding tot rampspoed leiden.

2, 3. Welke vermaning gaf Paulus aan de Hebreeuwse christenen, en waarom was zijn raad passend?

² Bijna 2000 jaar voordat de auto werd uitgevonden, maakte de apostel Paulus melding van een soort afleiding die voor sommige Hebreeuwse christenen rampspoedig bleek te zijn. Paulus beklemtoonde dat de opgestane Jezus Christus een positie had gekregen die superieur was aan alle engelen, want hij had aan Gods rechterhand plaatsgenomen. De apostel verklaarde vervolgens: „Daarom is het noodzakelijk dat wij meer dan gewone aandacht schenken aan de dingen die wij gehoord hebben, opdat wij nooit afdrijven.” — Hebreeën 2:1.

³ Waarom moesten de Hebreeuwse christenen „meer dan gewone aandacht schenken aan de dingen” die ze omtrent Jezus gehoord hadden? Omdat er bijna dertig jaar waren verstreken sinds Jezus het aardse toneel had verlaten. Tijdens de afwezigheid van hun Meester begonnen sommige Hebreeuwse christenen van het ware geloof af te drijven. Ze werden afgeleid door het judaïsme, de vorm van aanbidding die ze voordien hadden beoefend.

Ze moesten nauwlettender aandacht schenken

4. Waarom kan het voor sommige Hebreeuwse christenen verlokkelijk zijn geweest tot het judaïsme terug te keren?

⁴ Waarom zou een christen in de verleiding kunnen zijn gekomen tot het judaïsme terug te keren? Welnu, bij het stelsel van aanbidding onder de Wet waren tastbare dingen betrokken. Mensen konden de priesters zien en de brandende slachtoffers ruiken. Maar in bepaalde opzichten was het christendom totaal verschillend. Christenen hadden een Hogepriester, Jezus Christus, maar hij was al drie decennia niet meer op aarde gezien (Hebreeën 4:14). Ze hadden een tempel, maar de heilige plaats ervan was de hemel zelf (Hebreeën 9:24). In tegenstelling tot de letterlijke besnijdenis onder de Wet was de christelijke besnijdenis „die van het hart, door geest” (Romeinen 2:29). Het kan zijn dat het christendom voor de Hebreeuwse christenen derhalve tamelijk abstract van aard is gaan lijken.

5. Hoe toonde Paulus dat het door Jezus ingestelde stelsel van aanbidding superieur was aan dat wat onder de Wet bestond?

⁵ De Hebreeuwse christenen dienden zich bewust te zijn van iets heel belangrijks omtrent het door Christus ingestelde stelsel van aanbidding. Het was meer op geloof dan op aanschouwen gebaseerd, en toch was het superieur aan de door bemiddeling van de profeet Mozes overgebrachte Wet. „Indien het bloed van bokken en van stieren en de as van een vaars, waarmee de verontreinigden besprenkeld worden, zodanig heiligt dat het vlees rein wordt,” schreef Paulus, „hoeveel te meer zal dan het bloed van de Christus, die door een eeuwige geest zichzelf zonder smet aan God heeft geofferd, ons geweten reinigen van dode werken, opdat wij heilige dienst voor de levende God kunnen verrichten?” (Hebreeën 9:13, 14) Ja, de via geloof in het loskoopoffer van Jezus Christus ter beschikking gestelde vergeving is in velerlei opzicht verre superieur aan die welke mogelijk werd door de slachtoffers die onder de Wet werden gebracht. — Hebreeën 7:26-28.

6, 7. (a) Welke situatie maakte het noodzakelijk dat de Hebreeuwse christenen ’meer dan gewone aandacht schonken aan de dingen die ze gehoord hadden’? (b) Hoeveel tijd restte Jeruzalem nog toen Paulus zijn brief aan de Hebreeën schreef? (Zie voetnoot.)

⁶ Er was nog een reden waarom de Hebreeuwse christenen nauwlettend aandacht moesten schenken aan de dingen die ze over Jezus hadden gehoord. Hij had voorzegd dat Jeruzalem verwoest zou worden. Jezus zei: „Er zullen dagen over u komen waarin uw vijanden een versterking rondom u zullen bouwen met puntige palen en u zullen omsingelen en u van alle kanten zullen benauwen, en zij zullen u en uw kinderen in u tegen de grond verpletteren, en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd waarin gij werdt geïnspecteerd, niet hebt onderscheiden.” — Lukas 19:43, 44.

⁷ Wanneer zou dit gebeuren? Jezus onthulde niet de dag en het uur. In plaats daarvan gaf hij de volgende instructie: „Wanneer gij . . . Jeruzalem door legerkampen ingesloten ziet, weet dan dat haar verwoesting nabij gekomen is. Laten dan zij die in Judea zijn, naar de bergen vluchten, en laten zij die in haar midden zijn, eruit trekken, en laten zij die zich in de landstreken bevinden, er niet binnengaan” (Lukas 21:20, 21). Gedurende de dertig jaar nadat Jezus die woorden had uitgesproken, verloren sommige christenen in Jeruzalem hun gevoel van dringendheid en werden afgeleid. Ze hielden als het ware hun ogen niet aandachtig gericht op de weg. Als ze hun denkwijze niet corrigeerden, was een ramp onvermijdelijk. Of ze daar nu wel of niet op bedacht waren, Jeruzalems verwoesting was ophanden!a Hopelijk verschafte Paulus’ vermaning een signaal om wakker te worden voor geestelijk sluimerende christenen in Jeruzalem.

Thans „meer dan gewone aandacht schenken”

8. Waarom moeten we „meer dan gewone aandacht schenken” aan de waarheden van Gods Woord?

⁸ Net als de eerste-eeuwse christenen moeten wij „meer dan gewone aandacht schenken” aan de waarheden van Gods Woord. Waarom? Omdat ook wij voor een dreigende vernietiging staan, niet van slechts één natie, maar van een compleet samenstel van dingen (Openbaring 11:18; 16:14, 16). Natuurlijk weten we niet precies de dag en het uur waarop Jehovah handelend zal optreden (Mattheüs 24:36). Niettemin zijn we ooggetuigen van de vervulling van bijbelse profetieën waardoor duidelijk te kennen wordt gegeven dat we in „de laatste dagen” leven (2 Timotheüs 3:1-5). Bijgevolg dienen we op onze hoede te zijn voor alles wat ons zou kunnen afleiden. We moeten aandacht schenken aan Gods Woord en een sterk gevoel van dringendheid bewaren. Alleen door dit te doen, zullen we erin „slagen te ontkomen aan al deze dingen die stellig gaan geschieden”. — Lukas 21:36.