De glitterwereld van het amusement

HOLLYWOOD! Waar u ook woont, die naam zal waarschijnlijk gedachten oproepen aan films en amusement. Bekend onder uiteenlopende benamingen, van amusementshoofdstad van de wereld tot ’Tinseltown’ (Klatergoudstad), is geen andere plaats in zo sterke mate welhaast synoniem met showbusiness als deze voorstad van Los Angeles (Californië, VS). Het schijnt echt wel het wereldcentrum van glitter en glamour te zijn. Eén schrijver formuleerde het zo: „Het idee dat Hollywood de plek is waar die betoverend mooie filmdromen vandaan komen, bestaat inmiddels wereldwijd.”

Amusement — een miljoenenbedrijf

Maar het is niet alleen dat idee over Hollywood dat zich over de hele wereld heeft verbreid; „Hollywood” is een enorm, wereldomspannend exportbedrijf. Ja, volgens het tijdschrift Time is na de produkten van de ruimtevaartindustrie amusement het grootste exportartikel van de Verenigde Staten. Deze bedrijfstak haalt jaarlijks honderden miljarden dollars binnen, en een niet-onaanzienlijk deel daarvan — zo’n 20 procent — komt uit andere landen.

De Verenigde Staten strijken de inkomsten op van 35 procent van de wereldboekenmarkt, 50 procent van de muziekopnamen, 55 procent van zowel de film- als de videomarkt, en zo’n 75 tot 85 procent van de televisieopbrengsten.

In ruil voor dit enorme vermogen biedt Hollywood de wereld amusement. Niet dat de wereld daar altijd gelukkig mee is — menig land heeft zich al morrend uitgelaten over Amerikaans cultureel imperialisme, omdat zijn jeugd de plaatselijke cultuur laat varen voor de opzichtige Amerikaanse import. Dat wil echter niet zeggen dat amusement uitsluitend uit de Verenigde Staten komt. Heel wat landen hebben hun eigen amusementsindustrie — films, tv, platen, boeken, sport, enzovoort.

Amusement — Hoe gemakkelijk tegenwoordig

Ongeacht wie de wereld van amusement voorziet of zou moeten voorzien, opmerkelijk is dat het amusement op zich thans zo gemakkelijk toegankelijk en in zo’n overvloed voorhanden is, dat wij hier met een soort revolutie te doen hebben. Bij wijze van illustratie: Als u een eeuw geleden had geleefd, hoe vaak had u dan een uitvoering meegemaakt van opgeleide, talentvolle artiesten? Al had u in een van de rijkste landen geleefd, u zou op amusementsgebied in de ogen van velen van de hedendaagse generatie waarschijnlijk ’ernstig ondervoed’ zijn geweest. U had u bijvoorbeeld zelf naar de plaats van optreden van een operagezelschap of symfonieorkest moeten begeven. Nu luisteren wij eenvoudig naar een draagbare stereo die ons elke bestaande muziekvorm laat horen, of wij ploffen neer op de huiskamersofa en laten ons met een simpele druk op een knop vermaken door welhaast iedere denkbare uitvoering.

In ieder hooggeïndustrialiseerd land vindt u in veel huizen minstens één televisie, een videorecorder en een CD- of cassettespeler plus nog een aantal andere elektronische apparaatjes. Sommige kinderen groeien op in huizen waar tv’s bijna even gewoon zijn als spiegels. In minder ontwikkelde landen hebben veel dorpen en stadswijken hun plaatselijke tv-centrum waar mensen zich ’s avonds verzamelen voor amusement. De mensheid is geobsedeerd geraakt door televisie. Vrije uren worden gevuld met steeds meer vormen van amusement.

Is daar iets verkeerd aan? Zijn er gevaren verbonden aan het moderne amusement? Of betekent het huidige overvloedige aanbod van amusement simpel een — ietwat verlammende — overvloed aan keuzemogelijkheden? Laten wij ons eens zetten aan een evenwichtige beschouwing van de betoverende amusementswereld.

Een evenwichtige kijk op amusement

„DE BOOG kan niet altijd gespannen zijn”, men kan niet altijd doorgaan met inspannende arbeid. Het Engels kent de zegswijze: ’Alleen maar werk en geen spel maakt Jack tot een saaie knaap.’ Die gezegden zijn thans zo vertrouwd dat er gemakkelijk vergeten wordt hoe waar ze zijn. ’Altijd maar werken en nooit ontspanning’ werkt trouwens voor Jack nog wel nadeliger uit dan dat het hem alleen tot een saaie knaap maakt. Het kan hem tot een ’workaholic’ maken, een aan werken verslaafde voor wie verder niets bestaat.

Beschouw bijvoorbeeld een probleem dat zich heeft aangediend in Japan, een land dat bekendstaat om zijn straffe werkethiek. Van werknemers wordt vaak verwacht dat zij iedere avond en in de weekends overwerken. Maclean’s, een Canadees opinieblad, merkte op dat de gemiddelde Japanse werknemer per jaar 2088 uur aan zijn baan geeft, vergeleken met 1654 voor de gemiddelde Canadese werknemer. Het blad schreef evenwel: „Japanse bedrijven kregen met een ander probleem te maken: werknemers die het slachtoffer werden van karosji, ofte wel dood tengevolge van overwerk. Kranten rapporteerden gevallen van mannen van in de veertig die een hartaanval of een beroerte kregen nadat zij 100 dagen achtereen hadden gewerkt zonder een dag vrij.” Het Japanse Ministerie van Arbeid moest zelfs een campagne opzetten, compleet met goed in het gehoor liggende deuntjes, om te propageren dat mensen het weekend vrij nemen en zich ontspannen. Wat een contrast met sommige westerse landen, waar mensen gelijmd moeten worden om een volle week te werken!

De weldadige effecten van spel

Terecht zien deskundigen ’workaholism’ als een ziekte en niet als een deugd. Jack heeft spel nodig — en dat niet alleen wanneer hij een jongen is; volwassenen hebben deze behoefte evengoed als kinderen. Waarom? Wat halen mensen uit vrije tijd, of spel? Eén handboek over dit onderwerp maakte een lijst: „Zelfexpressie, gezelschap, integratie van geest en lichaam ofwel heelheid, fysieke gezondheid, een noodzakelijk contrast of ritme in het door het werk vastgelegde schema, rust en ontspanning, een kans om eens iets nieuws te proberen en nieuwe mensen te ontmoeten, relaties op te bouwen, het gezin te versterken, in contact te komen met de natuur, . . . en gewoon zich lekker te voelen zonder nu te analyseren waarom. Al deze dingen behoren tot de voordelen die mensen ondervinden van hun vrije tijd.”

Sociologen hebben vele boeken gewijd aan het onderwerp vrije tijd en spel, en zij zijn het erover eens dat vrije tijd zowel voor het individu als voor de gemeenschap van essentieel belang is. Maar ongetwijfeld heeft niemand een beter inzicht in de menselijke aard dan de Schepper van de mensheid. Hoe denkt hij over dit onderwerp?

Anders dan wat sommigen schijnen te denken, is de bijbel niet tegen plezier en ontspanning. Dat boek vertelt ons dat Jehovah een gelukkige God is en dat hij verwacht dat zijn dienstknechten ook gelukkig zijn (Psalm 144:15b; 1 Timotheüs 1:11). In Prediker 3:1-4 lezen wij van „een vastgestelde tijd . . . om te lachen” en „een tijd om rond te huppelen”. Het hier gebruikte Hebreeuwse woord voor „lachen” is verwant met woorden die „spelen” betekenen. Hetzelfde bijbelboek vertelt ons dat er ’in het geval van een mens niets beters is dan dat hij eet en inderdaad drinkt en zijn ziel het goede doet zien wegens zijn harde werk’. — Prediker 2:24.

In deze tijd is een tamelijk populaire manier van vrijetijdsbesteding zich te laten amuseren, ervoor te gaan zitten en te genieten van de talenten van anderen. Dat is ook niet echt iets nieuws. De bijbel laat zien dat mensen er al duizenden jaren genoegen in hebben gevonden anderen te zien dansen, zingen, musiceren of wedijveren in sport.

Als een vorm van ontspanning kan amusement ons een heleboel goed doen. Wie vindt niet een zeker genoegen in de prestaties van een getraind atleet, de gracieuze dansbewegingen van een ballerina, de ademloze spanning van een goede, gezonde avonturenfilm, of de aangename melodie die nog lang nadat de muziek ophoudt, in de geest blijft hangen? En ongetwijfeld hebben de meesten van ons genoten van een goed boek waarvan de bladzijden steeds sneller werden omgeslagen naarmate wij meer verdiept raakten in een goedverteld verhaal.

Dergelijk amusement kan ons ontspannen, en nog meer bewerken. Het kan ons ook stimuleren, verheffen, ons hart raken, kan ons doen lachen — en ons zelfs verlichten. Literatuur kan ons bijvoorbeeld heel wat over de menselijke aard leren. De werken van Shakespeare zijn daar een duidelijk voorbeeld van.

De gevaren van amusement

Om een evenwichtige kijk te hebben op het hedendaagse amusement, moeten wij echter naast de voordelen ook de gevaren onderkennen. Er is veel gezegd over de corrumperende invloed van amusement, maar in het algemeen kunnen de gevaren in twee categorieën verdeeld worden: kwantiteit en kwaliteit, louter en alleen al de enorme hoeveelheid beschikbaar amusement en de inhoud ervan. Laten wij eerst de kwaliteit beschouwen.

Wij leven in kwade tijden, ’kritieke tijden die moeilijk zijn door te komen’, zoals de bijbel zegt (2 Timotheüs 3:1). Het wekt dan ook geen verbazing dat het hedendaagse amusement een weerspiegeling vormt van onze tijd, en vaak in haar lelijkste aspecten. Sadistisch geweld, schaamteloze immoraliteit en de laagste menselijke reacties — zoals racisme — belanden allemaal in populair amusement en verontreinigen het in meerdere of mindere mate. Aan het extreme einde van het spectrum is dat wat amusement zou moeten zijn, weinig meer dan pornografie en vuiligheid. Beschouw eens enkele voorbeelden.

Films: Drie van de mannen die dit jaar voor Hollywoods hoogste onderscheiding, een Oscar, voorgedragen waren in de categorie „beste acteur”, hadden psychopatische moordenaars gespeeld, die allen op het filmscherm op niets verhullende wijze hadden gemoord. Naar erover wordt verteld, bijt één filmpersonage een hap uit het gezicht van een vrouw terwijl hij haar verkracht. Een van de grootste financiële successen van dit jaar was een film met de titel Basic Instinct. Te oordelen naar de besprekingen is deze titel een understatement. De film begint met een expliciete seksscène waarin de vrouw haar vastgebonden minnaar herhaaldelijk met een ijspriem steekt en zichzelf daarbij helemaal met bloed besmeurt.

Muziek: Zowel rap als heavy metal zijn recentelijk steeds sterker onder vuur gekomen vanwege soortgelijke problemen met de inhoud. Songs die het seksueel verlagen en misbruiken van vrouwen, geweld en haat jegens diverse rassen en de politie, en zelfs satanisme verheerlijken, ze worden allemaal aangetroffen op rap- en heavy metal-​platen. In sommige gebieden moeten opnamen met zulk expliciet materiaal van een waarschuwing voorzien zijn. Maar zoals rapper Ice-T naar verluidt zou hebben toegegeven, geeft hij zijn songs nu juist schokkende teksten om zo’n etiket te verwerven; het garandeert dat de nieuwsgierigen aangetrokken worden. De rockster Prince zong de lof van broer-zus-incest. Vaak geven videoclips zulke grove immoraliteit een extra visuele dimensie. Madonna’s clip Justify My Love werd berucht omdat er sadomasochisme en homoseksuele activiteiten in werden geportretteerd. Zelfs MTV, een Amerikaans televisiekanaal dat erom bekendstaat soms zonder veel aarzeling immorele video’s uit te zenden, was daar met deze clip niet toe bereid.

Boeken: Beschouw een paar voorbeelden die uit recente boekbesprekingen verzameld zijn. American Psycho beschrijft in detail de gruwelijke daden van een seriemoordenaar die onuitsprekelijke walgelijkheden, waaronder kannibalisme, bedrijft met de lichamen van zijn slachtoffers. Vox draait om één lang telefoongesprek waarin een man en een vrouw die elkaar nog nooit ontmoet hebben, elkaar door erotische taal seksueel opwinden. Raptor volgt de perverse seksuele avonturen van twee zesde-eeuwse hermafrodieten, mensen met de seksuele lichaamskenmerken van beide geslachten. Romans vergoelijken en verheerlijken veelal overspel en hoererij. Stripboeken, ooit vrij onschadelijke lectuur voor kinderen, bieden nu vaak onverbloemde seks, geweld en occulte thema’s.

Sport: Steeds weer worden pleidooien gehouden om boksen te verbieden. Ondanks verder bewijsmateriaal dat iedere knock-out een mate van irreversibele hersenschade teweegbrengt, blijven enorme recettes en miljoenen toeschouwers boksers de ring in lokken. Letterlijk honderden boksers zijn op deze manier doodgeslagen.

Andere sporten kennen echter nog hogere sterftecijfers. Het is niet ongewoon om te lezen van gewelduitbarstingen op het veld of onder het publiek. Rellen die hun aanleiding vonden in nationalisme of misplaatste clubloyaliteit, hebben in stadions over de hele wereld de dood van honderden veroorzaakt. Stierenvechten, in bewoordingen van het Duitse weekblad Die Zeit „waarschijnlijk het meest beestachtige sportevenement dat tot in moderne tijden is blijven bestaan”, heeft de laatste tijd in Spanje en Zuid-Frankrijk enorm aan populariteit gewonnen. Nadat een stier de beroemde 21-jarige matador José Cubero het hart doorboord had, werd de gevallen held later onder de toejuichingen van 15.000 adorerende fans in zijn kist een Madrileense arena rondgedragen. Zijn dood werd keer op keer op de Spaanse tv getoond.

Toegegeven, dit zijn extreme gevallen, en het betekent niet dat alle amusement in sommige van deze uiteenlopende categorieën slecht is. Maar een evenwichtige kijk op amusement houdt in dat wij erkennen dat deze uitersten bestaan en populair zijn. Waarom? Welnu, is u ooit opgevallen dat wat enkele jaren geleden extreem leek, mensen nu tam toeschijnt? De tendens is dat uitersten acceptabel worden voor de meerderheid; mensen raken eraan gewend. Waar zult u aan gewend raken?

De kwestie van kwantiteit

Zelfs als alle amusement volledig rein was, hebben wij echter nog de kwestie van de enorme kwantiteit. De amusementsindustrie produceert een gigantische vloed van materiaal. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld werden alleen in 1991 meer dan 110.000 verschillende boeken uitgegeven. Als u elke dag een boek kon uitlezen, zou het u meer dan 300 jaar kosten om alleen nog maar de produktie aan boeken van één jaar te lezen! De Amerikaanse filmindustrie produceert ruim 400 films per jaar, en heel wat landen importeren deze en maken dan ook nog eens hun eigen films. De Indiase industrie vervaardigt jaarlijks honderden Hindi films. En wie kan de platen, CD’s en cassettebandjes tellen die er ieder jaar uitkomen? Dan is er nog de televisie.

In sommige geïndustrialiseerde landen zijn er op de tv talrijke kanalen beschikbaar — kabelstations, satellieten en gewone zenders. Dat betekent dat er 24 uur per dag een gestage stroom amusement het huis binnen kan komen. Sport, muziek, toneel, komedie, science fiction, praatshows, films, alles met de druk op een knop. Heeft men een videorecorder, dan zijn er ook nog duizenden films beschikbaar, plus nog ontelbare hobby- en doe-het-zelfvideo’s, muziekvideo’s en zelfs educatieve banden over de natuur, geschiedenis en wetenschap.

Maar waar is de tijd voor al dit amusement? De technologie mag dan in staat zijn ons het wonder van instant-amusement te schenken — stel u Mozarts verbijstering voor als hij een van zijn symfonieën uit een draagbare radio hoorde komen! — maar de technologie kan niet de tijd creëren die nodig is om ons aan al zulke genoegens over te geven. Ja, in sommige landen waar de technologie op een hoog peil staat, is een ontwikkeling gaande in de richting van minder vrije tijd in plaats van meer.

Amusement kan dus, als wij het toelaten, gemakkelijk alle vrije tijd opslokken waarover wij beschikken. En wij dienen te bedenken dat amusement slechts één vorm van ontspanning is, gewoonlijk de meest passieve. De meesten van ons hebben het ook nodig buiten te komen en iets actievers te doen, ergens aan deel te nemen in plaats van alleen maar te zitten en ons te laten amuseren. Wij kunnen wandelingen maken, van goed gezelschap genieten, spelletjes doen, sporten beoefenen.

Als het al een vergissing is amusement al onze vrije tijd te laten opslokken, hoeveel erger dan om er de tijd door te laten wegnemen die aan hogere verplichtingen gewijd dient te zijn, aan onze Schepper, ons gezin, ons werk, onze vrienden! Het is dus absoluut essentieel een evenwichtige kijk op amusement te hebben! Hoe stellen wij vast welk amusement slecht is voor ons, en hoeveel ervan te veel is?

[Illustraties op blz. 7]

Bepaald amusement kan ons hart raken en ons verlichten

Wat voor amusement zult u kiezen?

EEN evenwichtige kijk op amusement hebben is één ding. Evenwicht aan de dag leggen in het amusement dat wij kiezen, is nog heel wat anders. Het is tamelijk gemakkelijk om in te zien dat amusement haar rechtmatige plaats heeft, maar veel van het gebodene is rommel en eenvoudig tijd vergooien. Wij moeten evenwel dagelijks beslissingen nemen — en het valt niet altijd mee.

Zoals wij hebben gezien, maakt de amusementsindustrie het beslissen niet gemakkelijker. Er is een verbijsterende veelheid van keuzemogelijkheden, maar reeds duizenden jaren lang geeft de bijbel oprechte mensen de leiding die zij nodig hebben. De moderne technologie heeft niet bewerkt dat bijbelse beginselen uit de tijd zijn; integendeel, ze zijn in deze moeilijke tijden nuttiger en noodzakelijker dan ooit. Laat ons dus zien hoe wij zulke beginselen kunnen toepassen op de twee gevarenzones van amusement — de inhoud ervan en de tijd die ermee heengaat.

Wat zijn de bijbelse richtlijnen?

Een jongeman berooft zich van het leven, en er blijkt dat hij heel veel luisterde naar de heavy metal-​rockmuziek die tot zelfmoord aanmoedigt. Een veertienjarig meisje knuppelt haar moeder dood, en het schijnt dat ook zij geobsedeerd was door heavy metal. Een vijftienjarige jongen doodt een vrouw, en zijn advocaat voert aan dat hij was beïnvloed door het soort horrorfilms waarin slachtoffers zeer bloederig worden toegetakeld. Een film over bendegeweld komt in roulatie, en er vinden bendegevechten plaats in de bioscopen en in de rij voor het loket.

Het is duidelijk dat de inhoud van het amusement dat wij kiezen, invloed op ons heeft. Sommige deskundigen zouden de bovenverhaalde voorvallen kunnen wegwuiven als louter anekdotisch, als losstaande gevallen die niets bewijzen. Bijbelse beginselen hebben echter rechtstreeks betrekking op het probleem. Beschouw bijvoorbeeld deze diepzinnige woorden: „Hij die met wijzen wandelt, zal wijs worden, maar wie zich met de verstandelozen inlaat, zal het slecht vergaan” (Spreuken 13:20). Komt niet bepaald amusement exact daarop neer — wandelen, omgang hebben, met mensen die verstandeloos zijn, ofte wel moreel onbezonnen? In dezelfde geest luidt 1 Korinthiërs 15:33: „Wordt niet misleid. Slechte omgang bederft nuttige gewoonten.” Wij vinden hier geen voorzichtige ’slag om de arm’, geen deskundigen met tegengestelde visies die elkaar met statistieken bestoken. Het is een eenvoudige wet van de menselijke aard. Als wij geregeld omgaan met degenen die ontaard zijn, zullen onze eigen gewoonten daaronder lijden.

Zulke beginselen zijn al even nuttig als het gaat om het verafgoden van sport-, film-, televisie- en muzieksterren. Hoewel sterren vaak geweld of immoraliteit verheerlijken, zowel in hun optreden als in hun persoonlijke leven, schijnen hun fans — vooral de jonge fans — hen nog steeds te aanbidden. De krant The European merkte onlangs op: „Sociologen wijzen erop dat in een steeds meer geseculariseerde [verwereldlijkte] maatschappij popsterren wellicht de rol vervullen die eens in vele jonge levens door religie werd gespeeld.” Maar merk op wat Psalm 146:3 zegt: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort.” En Spreuken 3:31 luidt: „Word niet afgunstig op de man van geweld, en kies geen enkele van zijn wegen.”

Nog een sleutelbeginsel: Wanneer christenen beslissingen nemen, dienen zij niet alleen de uitwerking op zichzelf in aanmerking te nemen, maar ook op anderen in de christelijke gemeente, met inbegrip van hen die een gevoeliger geweten bezitten (1 Korinthiërs 10:23-33). Aan de positieve kant helpen bijbelse beginselen ons ook maatstaven te stellen voor amusement waaruit wij veilig kunnen kiezen. De apostel Paulus gaf de raad: „Ten slotte, broeders, al wat waar is, al wat van ernstig belang is, al wat rechtvaardig is, al wat eerbaar is, al wat lieflijk is, alles waarover gunstig wordt gesproken, welke deugd er ook is en al wat lof verdient, blijft deze dingen bedenken.” — Filippenzen 4:8.

Deze beginselen hebben Gods volk eeuwenlang geleid. Christenen in het oude Rome hadden geen expliciete wet nodig die hun vertelde dat de gladiatorenspelen met al hun bloedvergieten en sadisme geen juist amusement vormden. Zij pasten eenvoudig beginselen als de bovenstaande toe en beschermden daardoor zichzelf, hun gezinnen en hun gemeenten.

Hoe te kiezen

Echte christenen doen in deze tijd hetzelfde. Wanneer zij amusement kiezen, gaan zij eerst de morele inhoud ervan na. Hoe? Voordat zij bijvoorbeeld een plaat kopen, bekijken zij de hoes. Hoe wordt de muziek aangeprezen? Worden er lage, ontaarde opvattingen gepropageerd? Haat? Rebellie? Woede? Seks en verleiding? Soms staan de teksten afgedrukt, zodat ze beoordeeld kunnen worden. Op dezelfde manier geven boekkaften vaak een samenvatting van de inhoud, en soms zijn er besprekingen van geweest. Ook van films staan er vaak in plaatselijke kranten en tijdschriften beschouwingen. Sommige landen kennen filmkeuringssystemen die wellicht een richtlijn geven. Het is duidelijk dat als de hedendaagse ontaarde maatschappij bepaald amusement te zeer onverbloemd seksueel, immoreel of gewelddadig vindt, het moeilijk voor te stellen valt dat een christen zijn maatstaven lager zal stellen en vrijwillig zijn geest en hart ermee zal vullen.

Anderzijds waarschuwde de wijze koning Salomo eens: „Word niet al te rechtvaardig, en betoon u niet bovenmate wijs. Waarom zoudt gij verwoesting over uzelf brengen?” (Prediker 7:16) Zelfrechtvaardigheid is een valstrik waarin wij heel gemakkelijk kunnen belanden als het amusement betreft. Wij hebben wellicht een uitgesproken mening over een bepaalde keus die wij hebben gemaakt, na zorgvuldig en onder gebed bijbelse beginselen te hebben overwogen. Toch kunnen wij bemerken dat anderen die naar dezelfde beginselen leven, ietwat anders beslissen. Laat dat u niet van vreugde beroven. Elk van ons heeft zelf de verantwoordelijkheid voor zijn beslissingen te dragen. — Galaten 6:4.

Hoeveel is te veel?

De prioriteit die de wereld toekent aan vrije tijd, is buiten alle verhoudingen. Een recent redactioneel artikel in het vakblad Parks & Recreation noemde ontspanning bijvoorbeeld „de essentie van het leven”. In dezelfde trant schreef The New York Times Magazine onlangs over de zaterdagavond, een populaire tijd voor ontspanning: „Als u ze optelt, zijn er veel meer doordeweekse dagen in ons leven dan dat er zaterdagavonden zijn, maar zaterdagavond is de avond die het waard is om voor te leven.” Sommige sociologen betogen zelfs dat in de welvarender naties de maatschappij nu gebaseerd is op vrije tijd, met religie als niet meer dan gewoon een van de activiteiten voor in die vrije tijd.

Christenen zijn niet verbaasd over die verwrongen prioriteiten. De bijbel voorzei lang geleden dat in deze kritieke „laatste dagen” ’mensen zichzelf zouden liefhebben, met meer liefde voor genoegens dan liefde voor God’ (2 Timotheüs 3:1-4). Maar bijbelse beginselen helpen ons om zelf juiste prioriteiten te stellen. Jezus zei: „Gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met geheel uw kracht” (Markus 12:30). Voor Gods volk komt dus de liefde voor hem op de eerste plaats. Verre van hun christelijke bediening te degraderen tot een activiteit ergens in hun overgebleven vrije tijd, heeft die voor hen de hoogste prioriteit. Zelfs hun werelds werk ondersteunt slechts die allerbelangrijkste carrière. — Mattheüs 6:33.

Wanneer het aankomt op amusement, moet een christen dus de kosten berekenen, vaststellen hoeveel tijd het vergt in vergelijking met wat het aan tijd waard is (Lukas 14:28). Als een bepaald vermaak zal betekenen dat belangrijke zaken zoals persoonlijke of gezinsbijbelstudie, tijd met medegelovigen, de christelijke bediening of essentiële gezinsverplichtingen in het gedrang komen, dan is het de prijs niet waard.

Wat uw keuzes over u onthullen

De hoeveelheid tijd die wij aan amusement besteden, zal veel onthullen over onze prioriteiten, net zoals de inhoud van het amusement dat wij kiezen veel zal onthullen over onze morele waarden en de oprechtheid van onze opdracht. Onze keuzes zullen mensen in de gemeenschap vertellen wat voor soort mensen wij zijn, welke waarden wij voorstaan. Onze keuzes zullen onze vrienden, ons gezin en de gemeente vertellen of wij evenwichtig zijn of star, consequent of schijnheilig, rechtvaardig of zelfrechtvaardig.

Laten uw beslissingen tonen waar u met de uwen voor gekozen hebt, want u staat voor de Schepper, die de harten en motieven van ons allen onderzoekt. Hebreeën 4:13 zegt: „Geen schepping is voor zijn ogen niet openbaar, maar alle dingen liggen naakt en openlijk tentoongesteld voor de ogen van hem aan wie wij rekenschap hebben af te leggen.” Alleen God kan het antwoord zien op de vraag die de kern vormt van dit onderwerp: Willen wij ons werkelijk in ieder aspect van het leven door zijn beginselen laten leiden?