Waarom worden zovelen Jehovah’s Getuigen?

IN VEEL landen nemen mensen die stap. In Bologna (Italië) bijvoorbeeld belegden kerkelijke autoriteiten met de goedkeuring van de paus een congres om te bestuderen hoe het succes van Jehovah’s Getuigen bestreden kon worden. De Katholieke Kerk slaakte een „alarmkreet”, aldus La Repubblica, omdat elk jaar tienduizend katholieken Jehovah’s Getuigen worden.

De jezuïet Giusseppe De Rosa zei: „Vanuit religieus standpunt bezien, zijn Jehovah’s Getuigen het gevaarlijkst. Zij komen volledig getraind; zij hebben altijd de bijbel in hun hand.”

In een redactioneel artikel dat specifiek over Jehovah’s Getuigen handelde, schreef het jezuïtische tijdschrift La Civiltá Cattolica van 18 februari 1984:

„De eerste reden voor de groei van de beweging is gelegen in de propagandatechnieken [dat wil zeggen, in het predikingswerk]. Het werk enerzijds vindt met onverdroten ijver plaats, verricht van huis tot huis door mensen die nauwgezet zijn opgeleid in dit werk en een sterke overtuiging hebben . . .

De tweede reden voor het succes van de JG’s ligt in de aantrekkingskracht van de jehovistische boodschap, het vermogen op de noden, behoeften en verwachtingen van de hedendaagse mens in te spelen. In de eerste plaats vervult ze de behoefte aan zekerheden, een zeer gewaardeerde zaak in een tijd waarin alles onzeker en onstabiel is. . . . Bovenal vormt de boodschap een absoluut zekere openbaring van de toekomst, en daarom worden allen die haar aanvaarden, bevrijd van alle angst en bezorgdheid en kunnen zij de toekomst met vreugde tegemoet zien, in de zekerheid de vernietiging van de goddeloze wereld tijdens Gods ontzagwekkende oordeelsdag te overleven en in eeuwigdurend geluk op aarde te leven. In de tweede plaats helpt de jehovistische boodschap de angst van het individu voor de weeën van deze wereld te overwinnen en kondigt ze aan dat de omverwerping van de hedendaagse ondraaglijke situatie nabij is, en dat er daarom spoedig een nieuw tijdperk zal aanbreken; een nieuwe wereld zal geboren worden waaruit alle goddelozen die nu de overhand hebben, verwijderd zullen zijn. . . .

De derde reden voor het succes van de JG’s is dat de beweging haar leden een nauwkeurig omschreven, sterke identiteit geeft, en ze biedt hun een plaats waar zij worden verwelkomd met warmte en een gevoel van broederschap en solidariteit.”

Het Vaticaanse document analyseerde de behoeften van de mensen in de huidige tijd, en de bovenstaande aanhaling uit het jezuïtische tijdschrift La Civiltá Cattolica liet zien dat de boodschap van Jehovah’s Getuigen in die behoeften voorziet. Dit wordt verder bewezen door de katholieke schrijver Vittorio Messori in zijn recent verschenen boek Scommessa sulla morte (Een weddenschap met de dood), waarin hij schrijft:

„Het geeft te denken wanneer men zich realiseert dat een van deze apocalyptische sekten — Jehovah’s Getuigen — de snelst groeiende religieuze denominatie of religie in de wereld is. In veel landen behoort ze tot de meest beoefende religies . . . en wanneer het aankomt op vuur, ijver, activisme en vermogen om proselieten te maken, staat ze misschien wel zonder meer bovenaan.

Hun steeds nadrukkelijkere aanwezigheid is evenmin beperkt tot landen met een christelijke achtergrond, maar ze reikt tot over de hele wereld waar, in de naam van Jehovah en in een heel korte tijd, resultaten worden bereikt die vaak superieur zijn aan die van katholieke, protestantse en orthodoxe missionarissen met hun eeuwenlange arbeid.

Deze indrukwekkende groeikracht is alleen onbegrijpelijk voor wie niet wil toegeven dat . . . de manier waarop Jehovah’s Getuigen de bijbel uitleggen, klaarblijkelijk aansluit bij werkelijke behoeften waarin andere theologieën niet langer voorzien.

Men kan de kwestie niet afdoen door te insinueren dat het de Getuigen voor de wind gaat omdat zij misbruik maken van angst. Het omgekeerde is waar: In tegenstelling tot de ’officiële’ kerken ontkennen zij het bestaan van de hel en prediken zij de vernietiging van de goddelozen en ongelovigen, een definitieve verdwijning na de dood. Een onplezierig vooruitzicht misschien; maar beslist minder schrikaanjagend dan de dreiging van verschrikkelijke, eeuwigdurende pijniging.”

Ja, de God van Jehovah’s Getuigen is een liefdevolle God, niet iemand die mensen doodsbang maakt.

De volgende aanhaling komt uit het katholieke tijdschrift Mondo erre van maart 1986: „Het moet gezegd worden dat Jehovah’s Getuigen de eersten zijn die leven naar het geloof dat zij prediken: Zij worden niet kwaad, zij roken niet, zij vergaren geen rijkdommen, zij houden zich buiten politieke discussies, . . . zij betalen belasting, zij volgen een rechtschapen en eerlijke levenswijze, zij zijn gelukkig en voorkomend. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat zij geliefd zijn.”

Ex-katholieken geïnterviewd

Het is interessant om enkele verslagen uit de eerste hand te beschouwen die de redenen aangeven waarom twee ex-katholieken van religie veranderden.

Rosanna C., een jonge gehuwde vrouw die in de provincie Parma (Noord-Italië) woont, zegt:

„Ik had een onbezorgde jeugd. Mijn ouders schonken mij veel liefde en ik kreeg een normale katholieke opvoeding. Tijdens de puberteit ontwikkelde ik een verlangen zoals zoveel jongeren hebben: Ik wilde mijzelf nuttig maken voor God en hem dienen. Dit verlangen werd aangewakkerd door het lezen van een Evangelie dat ik bij een boekenstalletje had gekocht. Voordien had ik er nog nooit in gelezen. Door wat ik las, begon ik Jezus lief te hebben. Ik besefte dat hij een boodschap van hoop voor de mensheid had, alhoewel ik de betekenis ervan niet vatte. Ik besefte ook dat zijn discipelen diepe liefde voor God en hun medemens moesten tonen.”

Ontwaakt!: Was u tevreden met de manier waarop u uw religie beoefende?

Rosanna: Niet echt. Op mijn zeventiende gaf ik catechismusles aan kinderen van tien tot twaalf jaar. Als lid van de jongerengroep van de Katholieke Actie nam ik deel aan vergaderingen en geestelijke meditatie. Ik was op religieus vlak heel druk. Maar er waren twee dingen die ik niet prettig vond. De bijbel, het boek waarvoor ik zoveel respect had, werd nooit onderzocht, en in de groep waartoe ik behoorde, was geen onzelfzuchtige liefde of eenheid. En dat was niet alles. Ik was ook bezorgd over het feit dat een sodomiet en een lesbische vrouw in de groep aanvaard en zeer gerespecteerd werden. Op een middag brak ik gewoon in tranen uit.

Ontwaakt!: Was het gemakkelijk voor u om een getuige van Jehovah te worden?

Rosanna: Nee, zeer beslist niet! Toen mijn ouders de eerste paar keren Jehovah’s Getuigen op bezoek kregen, wilde ik niet aan de gesprekken meedoen. Maar later, onder de indruk van de goede manieren van de Getuigen, nam ik mij voor hen beter te leren kennen en deed ik mee aan een bijbelbespreking met hen. Dit gaf voor mij de doorslag. Wat de meeste indruk op mij maakte, was het feit dat zij op elke tegenwerping van mijn kant een duidelijk antwoord uit de bijbel gaven.

Ontwaakt!: Bent u na dit gesprek nog bij een priester te rade gegaan?

Rosanna: Ja, bij verschillende, en bij een non. Zij maakten zich niet al te druk over het helpen van een ’verloren schaap’. Na een nauwkeurige studie van de bijbel symboliseerde ik in 1977 mijn opdracht aan Jehovah God door middel van de waterdoop.

Claudio C., dertig, uit Isérnia (Midden-Italië), zei:

„Toen ik tien jaar was, ging ik uit eigen vrije wil naar een seminarie dat geleid werd door kapucijner monniken. Het was mijn wens om God als zendeling te dienen. Het leven op het seminarie had zijn problemen ten gevolge van bepaalde situaties die daar bestonden; maar wat mij werkelijk hinderde, was dat mijn superieuren weigerden mij een bijbel te geven, een boek dat ik heel graag wilde lezen. Ik werd nog bezorgder toen een priester ons vertelde dat de mens was ontstaan via evolutie. Ik realiseerde mij dat ik mijn doel, God te dienen, niet op het seminarie kon bereiken, en daarom verliet ik het op mijn vijftiende.”

Ontwaakt!: Hoe kwam u in contact met Jehovah’s Getuigen?

Claudio: Zij kwamen bij mij aan huis. Ik herinner mij dat ik rechtstreekse vragen stelde, en zij gaven mij rechtstreekse en nauwkeurige antwoorden. Zij lieten twee boeken bij mij achter, Is de mens ontstaan door evolutie of door schepping? en Is de bijbel werkelijk het Woord van God? Nadat ik ze had gelezen, besefte ik dat de evolutietheorie ongefundeerd is en dat de Schrift door God is geïnspireerd. Mijn broer had zich inmiddels bij mij aangesloten in mijn speurtocht naar waarheid en wij vroegen ons af of de Getuigen werkelijk het ware christendom vertegenwoordigden. Wij moesten hun leerstellingen grondiger bestuderen.

Ontwaakt!: Wat deed u toen?

Claudio: Wij hadden gesprekken met drie priesters en met geestelijken van verscheidene protestantse denominaties. Na een grondig onderzoek waren wij ervan overtuigd dat de Getuigen de mensen werkelijk hielpen de bijbel te begrijpen. Wij werden als Jehovah’s Getuigen gedoopt, en ik heb uiteindelijk het doel uit mijn jeugd, God te dienen, bereikt.

Bent u bereid om uw religieuze zienswijzen te vergelijken met Gods Woord de bijbel? Hebt u de moed om dat onbevooroordeeld te doen?

[Inzet op blz. 5]

„Zij hebben altijd de bijbel in hun hand.” — Jezuïet Giusseppe De Rosa

[Inzet op blz. 6]

’Jehovah’s Getuigen zijn de eersten die leven naar het geloof dat zij prediken.’ — Het katholieke tijdschrift Mondo erre

[Illustratie op blz. 6]

’Zij gaven mij een duidelijk antwoord uit de bijbel’

[Illustratie op blz. 7]

„Ik heb uiteindelijk het doel uit mijn jeugd, God te dienen, bereikt”