२४ आफ्नो मर्ने बेला नजिकै आएको देखेपछि युसुफले आफ्ना दाजुभाइलाई बोलाएर भने: “अब मेरो मर्ने बेला भइसक्यो। हेर, परमेश्‍वरले तिमीहरूतर्फ ध्यान दिनुहुनेछ+ र तिमीहरूलाई यस देशबाट अब्राहाम, इसहाक र याकुबसित प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा लैजानुहुनेछ।”+ २५ अनि युसुफले इस्राएलका छोराहरूलाई भने: “परमेश्‍वरले पक्कै तिमीहरूतर्फ ध्यान दिनुहुनेछ र तिमीहरूलाई यहाँबाट लैजानुहुनेछ। त्यसैले तिमीहरू यहाँबाट निस्कँदा मेरा हड्डीहरू पनि सँगै लिएर जानेछौ भनेर मसित शपथ खाओ।”+

३२ मिश्र देशबाट निस्कँदा इस्राएलीहरूले आफूसँगै ल्याएको युसुफका हड्डीहरू+ सकेम भन्‍ने ठाउँको एउटा जमिनमा गाडे। त्यो जमिन याकुबले हामोरका छोराहरूबाट १०० टुक्रा चाँदीमा किनेका थिए।+ हामोरका एक जना छोराको नाम सकेम थियो। पछि त्यो जमिन युसुफका छोराहरूको पैतृक सम्पत्ति भयो।+

२२ विश्‍वासैले गर्दा आफ्नो जीवनको अन्ततिर युसुफले इस्राएलका छोराहरू एक दिन मिश्रबाट निस्कनेछन्‌ भनेर बताए। अनि तिनले आफ्ना हड्डीहरूबारे* निर्देशन* दिए।+