sresht geet
3 “raat nu apne bistre te
mai apne pyaar nu bhalya.+
mai os nu labhya, par oh mainu na milya.+
2 mai utth ke sheher vich ghummangi;
galiya vich te chowka vich
mai apne pyaar nu bhalangi.
mai os nu labhya, par oh mainu na milya.
3 sheher vich chakkar laun vale pehredar mainu mil paye.+
mai ohna nu puchhya, ‘kee tusi mere mahi nu dekhya?’
4 mai ohna to thoda hi agge langhi si
ki mera mahi mainu mil gaya.
mai os naal chimbarr gayi, mai os nu jaan nahi ditta
jad tak mai os nu apni mata de ghar,
ha, apni jann-ni de andarle kamre vich na lai aayi.+
5 he yarushlam diyo dhiyo, mai tuhanu chikarya* atey maidan diya hirniya
di soh khuaaundi ha:
mere andar pyaar jagaun di koshish na karo jad tak eh aap nahi jaagda.”+
6 “ujaad vicho dhoonye de thamma varga eh kee aa reha hai
jo gandhras te lobaan naal,
vapariya diya vann-suvanniya sugandhiya naal mehek reha hai?”+
7 “dekho! eh sulemaan da aasan hai.
is de aale-duaale sath soorme han
jo izraeel de takatvar aadmiya vicho han.+
8 oh sare talvar naal lais han,
sare yudh vich mahar han,
har ik ne apne patt te talvar bannhi hoi hai
taaki raat de khauf da samna keeta ja sake.”
10 is de thamm chandi de
atey teka sone diya baniya han.
is di gaddi baingni unn di bani hai;
yarushlam diya dheea ne is nu
andro barre pyaar naal shingarya hai.”