hoshea
2 “apne bhrava nu keh, ‘tusi mere lok ho!’*+
apnia bhena nu keh, ‘tusi oh aurta ho jinha te daya keeti gayi hai!’*+
2 apni maa te dosh la, ha, os te dosh la
kyoki oh meri patni nahi hai+ atey mai os da pati nahi ha.
oh vesva de kamm* karno hat jave
atey haramkari karni band kare,
3 nahi taa mai os nu nangi karanga, jive oh apne janam de din si,
os nu ujaad vang banavanga,
os nu sukki zameen vich badal diaanga
taaki oh pyaasi mar jave.
4 mai os de puttra te daya nahi karanga
kyoki oh os di vesvagiri* di aulaad han.
5 ohna di maa ne vesvagiri keeti.+
ohna nu janam den vali aurat ne sharamnak kamm keete+ kyoki os ne keha,
‘mai apne yaara de pichhe javangi+
jo mainu roti, paani, unn, malmal da kapda, tel atey dakhras dinde han.’
6 is layi mai os da raah kandyaali vaarr naal band karanga;
mai os de duaale pathar di kandh kharhi karanga
taaki oh apne raah na labh sake.
7 oh apne yaara pichhe bhajjegi, par ohna tak pahunch na sakegi;+
oh ohna nu labhegi, par oh os nu nahi labhange.
8 os ne nahi mannya ki mai hi os nu anaaj, nava dakhras atey tel ditta si,+
mai os nu bahutat vich chandi ditti
atey sona vi ditta jo ohna ne baal nu charhaya.+
9 ‘is layi mai vapas ja ke fasal pakkan vele anaaj
atey angoora de ras to mitha dakhras banaun vele dakhras lai lavanga+
atey os to apni unn atey malmal de kappde khoh lavanga jo os da nangez dhakan layi san.
10 mai os de yaara samne os de gupt ang nange karanga
atey koi vi os nu mere hatho bachaa nahi sakega.+
11 mai os diya sariya khushiya da ant kar diaanga,
nale os de tiohar,+ os di massya, os de sabat atey os diya daavta.
12 mai os diya angoori vela atey anjeer de drakht barbaad kar diaanga jinha bare os ne keha:
“eh meri mazdoori hai jo mainu mere yaara ne ditti si”;
mai ohna nu jangal banaa diaanga
atey maidan de jangli jaanvar ohna nu khaange.
13 mai os to ohna dina da lekha lavanga jado oh baal diya moortiya agge balidaan charhaundi si,+
jado oh apne aap nu valiya atey gehnya naal shingardi si atey apne yaara pichhe bhajjdi si,
par oh mainu bhull gayi,’+ yahovah kehnda hai.
14 ‘is layi mai os nu jaan layi manavanga,
mai os nu ujaad vich lai javanga
atey mai apnia galla naal os nu dilasa diaanga.
15 mai odo os nu angoora de baag vapas diaanga+
atey aakor ghati+ nu os layi umeed da darvaza banavanga;
oh uthe apni javani de dina vang mainu javab devegi,
ohna dina vang jado oh misar to bahar aayi si.+
16 os din,’ yahovah kehnda hai,
‘tu mainu apna pati bulavengi atey fir kade mainu apna malak* nahi bulavengi.’
17 ‘mai os di zabaan to baal diya moortiya de naa mitaa diaanga+
atey ohna de naa fir kade yaad nahi keete jaange.+
18 os din mai jangli jaanvara, akash de panchhiya
atey dharti utte ghisran vale jeev-jantuaa naal ikraar karanga;+
mai desh nu teer-kamaan, talvar te yudh to chhutkara diaanga+
atey mai ohna nu surakhyat vasavanga.+
19 mai tainu hamesha layi apni patni banavanga;
ha, mai tainu apne dharmi asoola mutabak
atey niya, attal pyaar atey daya naal apni patni banavanga.+
20 mai tainu vafadari naal apni patni banavanga
atey tu zaroor yahovah nu janegi.’+
21 ‘os din mai javab diaanga,’ yahovah kehnda hai,
‘ha, mai akash nu javab diaanga
atey oh dharti nu javab denge;+
22 dharti anaaj, nave dakhras atey tel nu javab devegi