matti mutabak khush khabri
24 jado yisu mandar to bahar ja reha si, taa os de chele os kol aaye taaki oh os nu mandar de vakho-vakhre hisse dikhaun. 2 os ne ohna nu keha: “kee tusi eh sabh dekh ke hairan ho rahe ho? mai sach kehnda ha ki ithe pathar te pathar nahi chhaddya javega jehrra degya na jave.”+
3 fir jad oh zaitoon paharr utte baitha hoya si, taa os de chelya ne aa ke os nu puchhya: “sanu dass, eh ghatnava kado vaprangiya atey teri maujoodgi*+ di atey is yug* de aakhri same di kee nishani hovegi?”+
4 yisu ne ohna nu javab ditta: “khabardar raho ki tuhanu koi gumrah na kare+ 5 kyoki mere naa te bahut sare lok aaunge atey kehnge, ‘mai hi masih ha’ atey kaiya nu gumrah karange.+ 6 tusi ladaiya da raula atey ladaiya diya khabra sunoge. dekhyo kite ghabra na jana kyoki eh sabh kujh hona zaroori hai, par ant hale nahi aavega.+
7 “kaum kaum utte atey desh desh utte hamla karega,+ tha-tha kaal painge+ te bhuchaal aaunge.+ 8 eh sabh kujh peerra* di shuruaat hi hai.
9 “fir lok tuhade utte atyaachar karange+ atey tuhanu maar denge.+ mere chele hon karke tusi sariya kauma di nafrat de shikar banoge.+ 10 nale bahut sare lok nehcha karni chhadd denge,* ik-dooje naal daga atey nafrat karange. 11 bahut sare jhoothe nabi aaunge te kaiya nu gumrah karange.+ 12 atey burayi de vadhan karke ziadatar lokaa da pyaar thanda pai javega. 13 par jehrra insaan ant tak dheeraj naal sehnda rahega, ohi bachaya javega.+ 14 atey sariya kauma nu gavahi den layi raj di is khush khabri da prachar poori duniya vich keeta javega,+ fir ant aavega.
15 “is layi jad tusi tabahi machaun vali ghinauni cheez nu pavittar tha te kharhi dekhoge,+ jive daniel nabi ne dassya si (is birtant nu parhan vala samajh to kamm lave), 16 taa jehrre yahudiya vich hon, oh paharra nu bhajjna shuru kar den.+ 17 jehrra aadmi kothe te hove, oh hetha aa ke koi cheez lain andar na jave 18 atey jehrra aadmi khet vich hove, oh gharo apna choga lain vapas na jave. 19 eh sama garbhvati aurta atey dudh chunghaundiya aurta layi bahut aukha hovega! 20 prarthna karde raho ki tuhanu na syaal vich te na hi sabat de din bhajjna pave; 21 kyoki odo ajeha mahakasht aavega+ jeho jeha duniya di srishti to lai ke hun tak na kade aaya hai te na dobara kade aavega.+ 22 je mahakasht de dina nu ghataya na gaya, taa koi* vi nahi bachega. par chune hoye lokaa di khatar eh din ghataye jaange.+
23 “fir je koi tuhanu kahe, ‘dekho! masih ithe hai’+ ja ‘uthe hai,’ taa ohna di gall da yakeen na karyo.+ 24 kyoki jhoothe masih atey jhoothe nabi+ aaunge atey vaddiya-vaddiya nishaniya te karamata dikha ke chune hoya nu vi gumrah karan di koshish karange.+ 25 dekho! mai tuhanu pehla hi khabardar kar ditta hai. 26 is layi, je lok tuhanu kehen, ‘dekho! oh ujaad vich hai,’ taa tusi uthe na jana; ‘dekho! oh andarle kamrya vich hai,’ taa ohna di gall da itbar na karna.+ 27 jis tarha purab to lai ke pachham tak poore akash vich bijli lishkdi hai, ose tarha manukh de puttar di maujoodgi* hovegi.+ 28 ukab uthe ikatthe hunde han jithe laash payi hundi hai.+
29 “ohna dina de is kasht to ikdam baad, sooraj hanera ho javega,+ chand apni roshni na devega, tare akasho hetha dig painge atey akash diya shaktiya hilaiya jaangiya.+ 30 fir manukh de puttar di nishani akash vich dikhayi devegi atey dharti diya sariya kauma dukh de maare apni chhaati pittangiya+ atey oh manukh de puttar+ nu baddla vich shakti atey vaddi mehma naal aaunda dekhangiya.+ 31 oh turhi di uchi avaaz naal apne doota nu ghalega atey doot akash de ik sire to lai ke dooje sire tak, chauha pasya to os de chune hoye lokaa nu ikattha karange.+
32 “anjeer de drakht di misal to sikho: jad os di tahni naram ho jandi hai atey patte nikalne shuru ho jande han, taa tuhanu pata lagg janda hai ki garmiya da mausam aaun vala hai.+ 33 ise tarha, jad tusi eh sabh kujh hunda dekho, taa samajh jana ki manukh da puttar laage aa gaya hai, sago oh darvaze te hai.+ 34 mai tuhanu sach kehnda ha ki is peerri de khatam hon to pehla-pehla eh sariya ghatnava zaroor vaprangiya. 35 aasman atey dharti mit jaange, par mere shabd kade nahi mitange!+
36 “os din ja os gharri nu koi nahi jaanda,+ na swargi doot, na puttar, par sirf pita jaanda hai.+ 37 jive nooh de dina vich hoya si,+ ose tarha manukh de puttar di maujoodgi* dauran hovega.+ 38 jal-parlo to pehla de dina vich lok khande-peende, aadmi viah karaunde te teeviya vyaahiya jandiya san. eh sabh kujh nooh de kishti* vich varran de din tak hunda reha+ 39 atey lokaa ne odo tak koi dhyaan na ditta jad tak jal-parlo aa ke ohna sarya nu rorr ke na lai gayi.+ manukh de puttar di maujoodgi dauran vi ise tarha hovega. 40 tad do aadmi khet vich honge; ik nu naal lejaya javega atey dooje nu chhadd ditta javega. 41 do teeviya chakki peehndiya hongiya; ik nu naal lejaya javega atey dooji nu chhadd ditta javega.+ 42 is layi khabardar raho kyoki tusi nahi jaande ki tuhada prabhu kehrre din aavega.+
43 “par ik gall taa pakki hai: je ghar de malak nu pata hunda ki chor ne kehrre peher* aauna si,+ taa oh jaagda rehnda atey apne ghar nu sannh na laggan dinda.+ 44 is layi tusi vi hamesha tyaar raho+ kyoki manukh da puttar os vele aavega jis vele tusi os de aaun di aas na rakhi hove.
45 “oh vafadar atey samajhdar naukar asal vich kaun hai jis nu os de malak ne apne sare naukra-chakra da mukhtyaar banaya hai taaki oh ohna nu sahi same te bhojan deve?+ 46 khush hai oh naukar jis da malak aa ke os nu ajeha kardya dekhe!+ 47 mai tuhanu sach kehnda ha: oh os naukar nu apni sari malkiyat da mukhtyaar banavega.
48 “par je kade bura naukar apne dil vich kahe, ‘mera malak taa der la reha hai’+ 49 atey doosre naukra nu kuttan lagg pave atey pakke sharaabiya naal khave-peeve, 50 taa os da malak kise din os same aavega jado os ne malak de aaun di aas na rakhi hove+ 51 atey oh os naukar nu sakht saza devega atey os da oh hashar karega jo pakhandiya da hunda hai. uthe oh apni maarri haalat te rovega atey kacheechiya vattega.”+