yuhanna nu giaan da prakash
2 “afsus+ di mandli de doot+ nu likh: jis ne apne sajje hath vich satt tare farre hoye han atey jehrra sone de satt shamadana vichkar turda hai, oh kehnda hai:+ 2 ‘mai tere kamma nu, teri mehnat nu atey tere dheeraj nu jaanda ha. mai eh vi jaanda ha tu bure aadmiya nu bardasht nahi kar sakda. mainu eh vi pata hai ki jehrre aadmi apne aap nu rasool kehnde han,+ par asal vich oh nahi han, tu ohna nu parakh ke jhootha saabat keeta hai. 3 tu dheeraj vi rakhda hai atey tu mere naa di khatar bahut museebta jhalliya han,+ par tu haar nahi manni.+ 4 fir vi, mainu tere naal ik gila hai ki tu hun pehla vang pyaar nahi karda.
5 “‘is layi yaad rakh ki tu kitho digya hai atey toba kar+ ke pehla varge kamm kar. je tu toba nahi karenga,+ taa mai tere kol aavanga atey tere shamadan nu is di jagah to hataa diaanga.+ 6 fir vi, tere vich eh changi gall hai: mere vang tu vi niklaus de panth de kamma+ naal nafrat karda hai. 7 jis de kann han, oh dhyaan naal sune ki pavittar shakti mandliya nu kee kehndi hai:+ jehrra jittda hai,+ mai os nu jeevan de drakht da fal khaan layi diaanga+ jo parmeshwar de baag* vich lagga hoya hai.’
8 “samurne di mandli de doot nu likh: jehrra ‘pehla atey aakhri’ hai+ atey jehrra mar ke dobara jeeunda ho gaya hai,+ oh kehnda hai, 9 ‘mai tere kashta nu atey teri gareebi nu jaanda ha, par tu ameer hai.+ mai eh vi jaanda ha ki apne aap nu yahudi kehen vale lok teri nindya karde han. oh asal vich yahudi nahi han, sago shaitan di toli* han.+ 10 tu jehrre kasht sehn vala hai, ohna karke ghabrayi na.+ dekh! shaitan tuhade vicho kujh janya nu jaila vich suttda rahega taaki tuhadi poori tarha parikhya layi jave atey tuhanu das dina tak kasht sehna pavega. par tu maut tak vafadar rehi atey mai tainu zindagi da inaam* diaanga.+ 11 jis de kann han, oh dhyaan naal sune+ ki pavittar shakti mandliya nu kee kehndi hai: jehrra jittda hai,+ oh doosri maut* nahi marega.’+
12 “pargamum di mandli de doot nu likh: jis kol tikhi, lambi atey do-dhari talvar hai,+ oh eh kehnda hai: 13 ‘mai jaanda ha ki jithe tu rehnda hai, uthe shaitan da singhasan hai, fir vi tu mere naa nu ghutt ke farri rakhya hai.+ mere vafadar gavah antipas de dina vich+ vi tu mere utte nehcha karni nahi chhaddi.+ antipas nu tuhade sheher vich jano maarya gaya si+ jithe shaitan ne dera laya hoya hai.
14 “‘fir vi, mainu tere naal ihna galla karke gila hai ki tere vich ajehe lok han jehrre bilam di sikhya utte chalde han.+ bilam ne balak nu salah ditti si+ ki oh izraeeliya nu bharmaye* ki oh moortiya nu charhaiya cheeza khaan atey haramkari* karan.+ 15 nale tere vich oh lok vi han jehrre niklaus de panth diya sikhyaava utte chalde han.+ 16 is layi, toba kar. je tu toba nahi karenga, taa mai jaldi tere kol aa reha ha atey mai ohna naal apne muh di lambi talvar naal larranga.+
17 “‘jis de kann han, oh dhyaan naal sune ki pavittar shakti mandliya nu kee kehndi hai:+ jehrra jittda hai,+ os nu mai lukaa ke rakhe mann vicho thoda jeha khaan layi diaanga.+ mai os nu ik chitta pathar vi diaanga jis utte nava naa likhya hai. jis nu eh pathar milega, os to sivai hor kise nu eh naa pata nahi hovega.’
18 “thuateera+ di mandli de doot nu likh: parmeshwar da puttar jis diya akkha agg diya lata vargiya han+ atey jis de pair khaalas tambe varge han,+ kehnda hai: 19 ‘mai tere kamma nu, tere pyaar nu, teri nehcha nu, teri seva nu atey tere dheeraj nu jaanda ha. mainu eh vi pata hai ki tere kamm hun pehla nalo ziada vadiya han.
20 “‘fir vi, mainu tere naal eh gila hai ki tu izbal naa di teevi nu bardasht karda hai+ jehrri apne aap nu nabiya kehndi hai. oh apnia sikhyaava naal mere daasa nu bharmaundi hai taaki oh haramkari* karan+ atey moortiya nu charhaiya cheeza khaan. 21 mai os nu toba karan da sama ditta si, par oh apni haramkari* to toba nahi karni chahundi. 22 dekh! mai os nu inna bimar kar diaanga ki oh manje to utth na sakegi. jehrre os naal haramkari karde han, je ohna ne toba kar ke os varge kamm karne na chhadde, taa mai ohna utte vaddiya-vaddiya museebta lyaavanga. 23 mai os de bachya nu jaanleva bimari naal maar diaanga taaki sariya mandliya nu pata lagg jave ki mai mann diya socha* atey dila nu janchda ha atey mai tuhade vicho harek jane nu os diya karniya da fal diaanga.+
24 “‘par mai thuateera vich tuhanu baaki sarya nu kehnda ha jehrre izbal di sikhya nu nahi mannde atey na hi shaitan diya jhoothiya sikhyaava* jaande han:+ mai tuhade utte hor bojh nahi pa reha ha. 25 bass ehi ki tusi mere aaun tak oh sabh kujh ghutt ke farri rakho jo tuhade kol hai.+ 26 jehrra jittda hai atey jehrra ant tak mere hukam mutabak kamm karda hai, mai os nu kauma utte adhikar diaanga,+ 27 jive pita ne mainu adhikar ditta hai. oh insaan lohe de dande naal lokaa utte adhikar chala ke+ ohna nu mitti de bhandya vang tote-tote kar devega. 28 mai os nu saver da tara vi diaanga.+ 29 jis de kann han, oh dhyaan naal sune ki pavittar shakti mandliya nu kee kehndi hai.’